RYTMIKA I TAŃCE
POLONEZ- reprezentacyjny polski taniec narodowy (dawniej dworski).
Pierwowzorem poloneza był taniec pieszy pochodzenia ludowego, tańczony najpierw wśród ludu.
Na dworach królów polskich polonez stanowił element ceremoniału dworskiego, będąc paradą szlachty przed monarchą. Tańczony był na rozpoczęcie balów, również obecnie inauguruje niektóre imprezy, dla podkreślenia ich uroczystego charakteru (np. studniówki) .
W zależności od regionu, polonez znany był pod różnymi nazwami: taniec polski, chodzony, pieszy, łażony, wolny, powolny, okrągły, starodawny, staroświecki, chmielowy, gęsi, wielki.
Polonez jest tańcem uroczystym, w którym gracji ruchów towarzyszą posuwiste kroki. Zwykle w formie pieśni dwuczęściowej. Metrum 3/4, tempo umiarkowane, raczej powolne. Charakterystyczny dla poloneza jest powtarzający się schemat rytmiczny,ósemkowy, z dwoma szesnastkami na pierwszej miary.
Cha-cha, cha-cha-cha to najmłodszy kubański, latyno-amerykański taniec towarzyski w metrum parzystym 4/4 i typowym tempie 32-33 takty/min, wywodzący się z rumby i mambo.
Taniec cha-chy opiera się na kroku chassis czyli kroku w formacie odstaw-dostaw-odstaw. Do tyłu są wykonywane kroki chasse tzw.back locki a w przód lock stepy.W cha-chy trzeba mieć mocne i przeprostowane nogi aby wyglądało to efektownie.
Cha-chę akcentujemy na 1 i 3 miarę taktową. W kroku podstawowym schematem rytmicznym cha-chy jest grupa: ćwierćnuta, ćwierćnuta, dwie ósemki, ćwierćnuta (raz-dwa-trzy-cha-cha).
Walc angielski to taniec towarzyski, jest odmianą walca.
Proste rytmicznie, ruchy i obroty świadczą o silnym pokrewieństwie z walcem wiedeńskim, pochodzi z Anglii i po raz pierwszy został wykonany około roku 1910 w Londynie. Metrum 3/4, tempo 30 - 31 taktów/min., którego technikę i styl ustalono w Anglii w 1921r.
Krakowiak to żywy, polski taniec ludowy z okolic Krakowa, zaliczany o polskich tańców narodowych, w metrum 2/4 i w charakterystycznym, synkopowanym rytmie.
Nazwa tańca pochodzi z XVIII wieku i odnosiła się do grupy tańców posiadających własne, lokalne nazwy: mijany, dreptany, ścigany, skalmierzak, przebiegany i in. Pod koniec XVIII wieku charakterystyczne synkopowane rytmy krakowiaka pojawiły się w muzyce symfonicznej, a na początku XIX w. taniec ten stał się popularny w muzyce scenicznej i instrumentalnej.
Aguuul6