Definicja wierzącego.pdf

Definicja wierzącego

ET. 15 str.712,713

Przechodzimy teraz do tego, co poprzedza poświęcenie, antytypiczne obrzezanie, jako znak

Przymierza Sary, a mianowicie do usprawiedliwienia z wiary. Nikt, kto nie jest

usprawiedliwiony z wiary, nie jest zapraszany do tego przymierza. Usprawiedliwienie to

uznaje ich jako żyjących przy końcu Wieku Tysiąclecia, w ósmym tysiącletnim dniu, kiedy

wszyscy usprawiedliwieni do wiecznego życia będą w pełni poświęceni, obrzezani. W czasie

Wieku Ewangelii ci usprawiedliwieni z wiary w sposób poczytany, byli zapraszani do

wysokiego powołania, którego dostępowali, jeśli się poświęcili i wiernie kroczyli śladami

Jezusa. Dowód tego znajdujemy najpierw w Jana 3:36: "Kto wierzy w Syna, ma żywot

wieczny; ale kto nie wierzy Synowi, nie ogląda życia, lecz gniew Boży zostaje nad nim".

Tym, który wierzy w Syna, jest ten, kto wierzy tak zupełnie, że wchodzi w przymierze przez

poświęcenie. Taki ma życie wieczne - najpierw w sposób przypisany, a następnie, gdy jest

wierny aż do śmierci, otrzymuje je na Boskim poziomie jako rzeczywistość. Ci, którzy tak

wierzyli, otrzymali przez to przywilej wejścia do Przymierza Sary, co uczyniło ich częścią

klasy tego nasienia. Jeśli jednak ktoś nie wierzy Synowi, tj. nie wierzy tak zupełnie, by się

poświęcić, nie ma życia - nie zdobył go w obecnym Wieku, nie miał przywileju wejścia do

wysokiego powołania, lecz gniew Boży wciąż pozostaje nad nim - gniew, który spadł na

niego dziedzicznie od Adama, a w przypadku Żydów - gniew, który dodatkowo spadł na nich

przez Przymierze Mojżeszowe - gniew, który przyszedł na nich przez wszystkie

postanowienia Przymierza Mojżeszowego. Na tych, którzy byli Izraelitami w czasie Wieku

Ewangelii i nimi pozostali, wciąż spoczywał gniew Boży jako na Izraelitach, a dodatkowo ten

szczególny gniew ściągnięty na nich, gdy ich ojcowie wołali: "Krew jego na nas i na dzieci

nasze". Ci nie mają wiecznego życia, ponieważ nie wierzą w Jezusa. Ci nie wchodzą do

antytypicznego obrzezania; nie przechodzą ze śmierci do życia, ponieważ przechodzą tylko

wierni poświęceni. Poświęceni przeszli ze śmierci do życia, ponieważ weszli do Przymierza

Sary i byli przez nie błogosławieni.