Franchising – (fr. Franchise – franszyza – przywilej, zwolnienie), w znaczeniu gospodarczym - podmiot przystępujący do sieci (biorca, partner), chociaż włączony w system, pozostaje prawnie i gospodarczo samodzielnym przedsiębiorcą, który działa we własnym imieniu i na własny rachunek, tym niemniej pod oznaczeniami organizatora. Partner prowadzi samodzielnie swoje przedsiębiorstwo, organizator nie ma uprawnień do władczego podporządkowania sobie kontrahenta. Istnieje co prawda rozbudowany system kontroli, ale służy on wyłącznie utrzymaniu jednolitości. Organizujący sieć ma obowiązek udzielenia pomocy, przedsiębiorczego wparcia, przeprowadzenia szkolenia. Z drugiej strony przystępujący do sieci partner ma obowiązek uiszczania wynagrodzenia. Współpraca stron jest oparta na długoterminowej umowie.
Know-how - to pakiet nieopatentowanych informacji praktycznych, wynikających z doświadczenia i badań, które są:
1. niejawne, czyli nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne,
2. istotne, czyli ważne i użyteczne z punktu widzenia wytwarzania produktów objętych umową oraz
3. zidentyfikowane, czyli opisane w wystarczająco zrozumiały sposób, aby można było sprawdzić, czy spełniają kryteria niejawności i istotności.
Faktoring jest rodzajem specjalistycznego pośrednictwa handlowego, w którym wyspecjalizowana instytucja finansowa (z reguły spółka z udziałem banku) nabywa w drodze cesji od przedsiębiorstw handlowych lub przemysłowych roszczenie o zapłatę należnych im kwot z różnego rodzaju źródeł zobowiązanych, a zwłaszcza sprzedaży.
W kategoriach prawnych natomiast specyficznym stosunkiem prawnym, w którym uczestniczą co najmniej trzy podmioty – faktor,przedsiębiorca (faktorant), który w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zbywa towary lub świadczy usługi za odroczonym terminem płatności, oraz klienci faktoranta (dłużnicy).
Forfaiting (franc. Forfaitage, niem. Forfaitierung) – forma operacji rozliczeniowej polegająca na skupie należności terminowych w postaciweksli, z wyłączeniem prawa regresu wobec odstępującego weksel.
Strony operacji forfaitingowej możemy podzielić na:
§ forfaitera – nabywcę wierzytelności (instytucja forfaitingowa),
§ forfetystę – zbywcę wierzytelności (eskportera),
§ dłużnika forfaitingowego – kontrahent, który płaci wekslem (importer).
Przykład transakcji forfaitingowej może przebiegać następująco: bank importera poręcza weksel (awal) importerowi, który przekazuje go eksporterowi jako formę zapłaty. Eksporter nie chcąc czekać do dnia wykupu weksla, odstępuje taki weksel instytucji forfaitingowej, która natychmiast wypłaca środki eksporterowi. Wykup weksla następuje w terminie płatności wskazanym na wekslu za pośrednictwem banku importera, od którego wykupuje weksel sam importer.
Timeshare (również własność wakacyjna; ang. time - czas, share - dzielić) – system posiadania nieruchomości, w którym osoba kupuje w pełni umeblowany i wyposażony apartament lub dom wakacyjny za ułamek kosztu posiadania tradycyjnego apartamentu czy domku letniskowego na zawsze lub na określoną liczbę lat, lecz w tym czasie może korzystać z apartamentu tylko jakiś okres w ciągu roku, zwykle 1, 2 lub 3 tygodnie oraz możliwość korzystania z sieci wymiany wakacyjnej. Możesz jednak swój tydzień wymienić z kimś innym, za pośrednictwem jednej z firm wymiany wakacyjnej. W niektórych krajach - Timeshare jest zabroniony
WPIA.KATOWICE