2.Przykładem transportu aktywnego może być .pompa sodowo-potasowa. 3.Bodźce progowe to bodźce o najmniejszej sile wywołujące pobudzenie. 4..Ca po pobudzeniu włókna mięśniowego poprzecznie prążkowanego
szkieletowego łączy się z podjednostką C troponiny. zmieniając konfigurację tropomiozyny odsłania punkty uchwytu na aktywne. 5.Włókno mięśnia poprzecznie prążkowanego może być pobudzone w organizmie tylko
poprzez acetylocholinę.6.Jednostka motoryczna to jedna komórka nerwowa i wszystkie komórki mięśni przez nią unerwiane. 7.W mięśniach o dużej precyzji pracy jednostka motoryczna jest pojedyncza i obejmuje
mniej wł. Mięśniowych. 8.W pierwszych sekundach pracy mięśniowej ATP jest pozyskiwane z fosfokreatyny. 9.Siła mięśniowa zależy od: a) siły skurczu liczby jednostek motorycznychb) stopnia rozciągnięcia mm
c) zmęczenia mm d) od ilości zapasów energetycznych e) od napięcia częstotliwości z jaką poszczególne mięśnie są pobudzane. 10.Włókna ST to wł. wolnokurczliwe. Charakteryzują się: powolnym wzrastaniem siły skurczu .
Skurcze tężcowe długo się utrzymują bez występowania zmęczenia. Komórki mają dużą zawartość mioglobiny i dużą liczbę mitochondriów. Komórki zaangażowane w utrzymanie postawy ciała.
11. Mięsień zmęczony charakteryzuje się: A. więcej kwasów (mlekowy, fosforowy) B. większa sprężystość C. dłuższy czas skurczu D. Wykazują zmniejszoną pobudliwość, przewodnictwo.
12.Mięśnie gładkie charakteryzują się powolną spoczynkową depolaryzacją, która polega na 13.Skurcz aukstonoczny charakteryzuje się jednoczesnym zbliżeniem przyczepów mięśni i zwiększeniem napięcia.
Występuje on w skurczach tężcowych. 14.Mermiozyna ciężka bierze udział w hydrolizie ATP, natomiast mermiozyna lekka buduje nitki z których zbudow jest prążek anizotropowy.
15.W błonie komórkowej zdepolaryzowanej przeważa transport bierny nad aktywnym.
1.Chronaksja to najkrótszy czas trwania bodźca. Jest ona miarą pobudliwości mięśni. 2.Sprzężenie elektro-mechaniczne występuje w m szkieletowych i gładkich i polega na połączeniu procesów pobudzenia błony kom z aktywacją
układów kurczliwych. 3.Bodźce ze względu na rodzaj energii możemy podzielić na: fizyczne (mechaniczne, świetlne), chemiczne. 4.Bodziec aby wywołał pobudzenie musi się charakteryzować: A. musi działać nagle B. musi zadziałać
z dużą siłą C. musi działać przez dostatecznie ługi czas. 5.Mediatorem chemicznym pobudzającym wł. Mięśniowe poprzecznie prążkowane szkieletowe jest: dopamina, naradrenalina, acetylocholina.
6.W skurczu mięśnia szkieletowego bierze udział kalmodulina – ATP. Proces ten wymaga ciągłej obecności ATP który pozyskiwany jest z rozpadu fosfokreatyny.
7.Wykres skurczu pojedynczego wyizolowanego mięśnia szkieletowego można przedstawić w następujący sposób i wyróżnić na mim. A. postsynoptyczny potencjał pobudzający – potencjał iglicowy
8.Mięśnie szkieletowe są unerwione przez .ośrodkowe włókna nerwowe (...) a mięśnie gładkie przez włókna współczulne. 9.Rekrutacja to zwiększenie liczby pobudzonych jednostek motorycznych w czasie skurczu.
10.Mechanizmem pompy sodowo-potasowej jest utrzymanie wew komórek dużego stężenia jonów K+, małego stęż jonów Na+ Pompa ta jest przykładem transportu aktywnego. Jej działanie wywołuje potencjał ujemny czynnościowy.
11.Wymień przynajmniej 5rodzajów skurczów mięśniowych : A. izotoniczny B. izometryczny C. auksotoniczny D. tężcowy zupełny E. tężcowy niezupełny
12.Mięśnie gładkie charakteryzują się pod względem fizjologicznym następującymi cechami są niezależne od naszej woli nie mają jednostek kurczliwych w postaci sarkomerów niozyna i aktyna są nieregularnie poukładane
13.Długotrwała praca mięśniowa przyczynia się do zmęczenia go. Zmęczony mięsień charakteryzuje się : więcej kwasów (mlekowy, fosfo.....) ma większą sprężystość, ma dłuższy czas skurczu i rozkurczu, wykazuje zmniejszoną
pobudliwość, zmniejsza się siła bezwzględna mm 14.Najaktywniej mięśnie pracują przy obciążeniu 30% i wykonują wtedy największą pracę. 15.Mięśnie typu FT3 to inaczej grupa mm szybkokurczliwych o przewodzie
metabolizmu tlenowego. Charakteryzują się szybkim rozwojem ugięcia w czasie skurczu.
Rodz skurcz mięśń: 1.Izotoniczny – włókn mięśn skrac się i cały mięś ulega skróceniu, zaś jego nap się nie zmien. Przyczepy mięśn w ukł. Kostn – staw zbliżają się do siebie. 2.Izometryczny – char się wzrostem nap mięśnia bez zmian jej dług. Przycz mięśn
w ukł kost – staw nie zmien swej odległ. 3.Pojedyncze – otrzyma się wtedy gdy cały rytmiczne bodźce będą rzadsze niż cały okr skurcz tego mięśn. 4.Tężcowy niezupełn - Bodzce częstsze niż cały skur, ale rzadsze niż sam okr kurcz się mięśn.
5.Tężc zupełn – gdy rytmiczne bodźce będą częstsze niż okres kurcz się mięśn, ale rzadsze niż okres jego refrakcji. Klasyfik włókien – TYP I (czerw) – o przewadz metab tlenow, ich skur pojedyncze wykaz narast siły powolne, a ks tężc mogą się b długo
utrzymyw bez występ zmęcz. Kom te intens wytwarz ATP w wyn fosforyl oksydac, duża zawart mioglob, przewarz w mięśniach utrzymuj post ciała, przewaga sarkopl nad miofibryl. TYP II (biał) o przew metab beztlen nad tlen, skurcz tężc może utrzymyw
się b krótko w tych kom, gdyż szybko się męczą, przewarz w mięśn wykon szybkie skurcze. TYP III – grupa pośr kom szybkich, ale o przewadz metab tlenow, mimo szybk narast nap, skurcz tężcow utrzym się dłużej w kom typu II, ale krócej niż w kom typu I.
Samoregulacja – biorą w niej udział 2 rodz komór: 1.Kom infrafuzalne – w części środkow nie mają poprzeczn prążkow i część ta nie kurczy się, są skup w pęczki, które otacza tor łącznotk. Pęczki te przyczep się swymi końc do kom ekstrafuz. W pęczkach
znajd się reept wrażliwe na rozciąg. Unerw mniejsze neurony ruchowe, zwane neur gamma. 2.Kom ekstrafuzalne – mają jednolit budowę na cał dług, są skup w pęczki i oba ich końce są przyczep do ścięgien. Są unerw przez duże neur ruchowe zwane neur alfa.
Sprzężenie elektromech – w m gładkich, czynnikiem sprzęgaj zmiany elektryczne z odpowiednią mechaniczną, czyli skurczem są jony Ca2+. Z chwilą wniknięcia jonów wapniowych do wnętrza kom, zostają one wychwytyw przez tropinę. Po związ jej
z jonami Ca2+ następ rozluźnienie kompleksu tropina – tropomiozyna i odsłonięcie punktów uchwytu na pow aktyny, do których przyczepiać się mogą mostki poprzeczn ciężkiej meromiozyny. W tym mom zacz się skurcz. Utrzym go trwa do czasu gdy jony
Ca2+ nie zostaną czynnie usun poza obręb kom działaniem pompyu wapniowej. Pompa ta działa przez enzym ATP azę, transport jony Ca2+, z chwilą usun tych jonów mięs przech w stan rozkurcz.
Molekul mechan skurczu – śłizgowy model. Skurcz m szkiel jest czynn odruch lub zależn od woli, gdyż stanow odpowiedź na impuls dochodz po nerwie ruchowym. Między ruchowym włókn nerw, a włókn m szkiel jest połącz czynnościowe zwane syn
nerw – mięśn. Rdzenne grube prądko przewodz włókn nerwu ruchow w pobliżu grupy włukien mięśn traci osłonk mielin, rozpada się na drobne gałązki, z których każda kończy się zgrubieniem, zwan stopką końcową, a wszystkie razem tworzą płytkę
końcową. Neurol zbliż się przy tym do sarkolemmy włókn mięśniow. Na przestrz nieco większ niż płytk końc sarkolemma jest zaklęśnięta i pofałdow – nazyw się płytk motoryczną. Między pł motor a końc pokrytymi błoną pre i postsynapt znajd się szczel
synapty. Po całej błonie rozprzestrz się potencj czynnościowy, czyli fala depolaryz i jej odwrócenia oraz repolaryzacji, który za pomocą kanal T przenika w poprzeg włókna. Tutaj z pęcherz kanal alfa jony Ca2+ uwalniają się od sarkoplazmy i aktywują
ATP azę wraz z tropomioz i tropominami. Po tym łówki zmieniają kąt nachyl w str prążka H, przez co wsuwają filament aktyny prążka izotropow na b małą odl w str środkow odc sarkomeru. PO spełn tej f, główki mostków rozłączają się z aktyną, aby
zaraz połączyć się z nią z powrotem. Energet skurczu mięśn – na jeden skurcz przypadają 3 cz ATP, wzrost stęż ADP daje znak że powinna rozpadać się fosfokr. Bezpośr źródł energi jest ATP, k™óry rozkłada się w czasie skurczu do ADP lub AMP
i fosforanu. W drugiej kolejn rozpada się fosfokr na kreatyn i kw fosfor. Jako ostatni składnik rozpada się glikogen lub glukoza. Przez długi łańcuch pośredn reakcji enzymat glikogen rozpada się do kw pirogronow, a wobec dostępu tlenu aż do CO2 i H2O.
Mięśn pobier z krwi również wolne kw tłuszcz i utleniają je do Co2 i H2O. Aby glikogenu nie ubyw zbyt szybko konieczny jest dostęp tlenu w którym spala się ok 20% kw mlekow, a pozostałe 80% może zmienić się w glikogen. Skurcz m wiąże się z
wzmożeniem produkcji ciepła i powstaje ciepło początkowe i następcze.. Transport błonowy bierny – przebiega tylko zgodnie z gradientem stężeń, ładunków, ciśnień oraz bez energetyczn wydatków komórki. Zaliczamy tu filtrację – nast wówczas, gdy
płyn przenika przez blonę dzięki różn ciśn hydrostatyczn po obu jej str. Na tej zas przez błon przenika rozpuszczaln i ciało rozpuszcz, jeżeli jego cząsteczki mają średnicę mniejsz niż pory w błonie, wszystkie większe cząst zatrzym się na łonie filtrującej.
Zależy od wielk porów, pow błony, różn ciśn hydrostat. Dyfuzję – cząst gaz lub jony znajd się w roztw oraz będące w ciągł ruchu dążą do wymiesz się i stworz równego stęż. Wielkość dyf zależ od różn stęż danego ciała w sąsiedn przedziałach, od wielk
ład elektryczn, od różn ciśn hydrostat. Osmozę – jest to ruch cząsteczek w str bardziej stęż roztw. Depolaryzacja – zmniejsz spoczynk różn potencjału, pobudzenie neuronu. Hiperpolaryzacja – zwiększ spoczynk różn potencjału, hamow neuronu.
Aguuul6