Zachert Christel - Spotkamy się kiedyś w moim raju.pdf

(654 KB) Pobierz
Christel i Isabell
Zachert
Spotkamy się kiedyś w moim raju
(Wir treffen uns wieder in meinem Paradies)
Przełożyła Marzanna Łągiewska
Dziękujemy wszystkim przyjaciołom, którzy wspólnie z nami
dźwigali nasz los, i wszystkim tym, którzy pomogli nam go
zaakceptować Christel i Hans Zachert, Christian i Matthias
Listopad, 1992 rok
Dedykuję tę książkę mojemu mężowi i naszym obu synom,
Christianowi i Matthiasowi.
Dziękuję doktorowi Töbelliusowi za jego przyjaźń oraz pani von
Löbbecke za jej matczyną troskliwość.
Christel Zachert
„Czułabym się niewypowiedzianie szczęśliwa, gdyby trzymał mnie
Pan za rękę w godzinie mojej śmierci”.
„Zawsze się tak cudownie śmiał”.
„Nazywałam go Töbi. Czy było mi wolno?
Ale w końcu nie jest przecież jakimś Töbim, jest moim Töbim!”
15 listopada 1982 roku
Dziesięć lat później.
Moja kochana córeczko!
Przyjechałam w Ardeny, do domu letniskowego mojej drogiej
przyjaciółki. Cieszę się, że znowu będziemy razem – wspólne rozmowy,
wymiana myśli. Tutaj, w ciszy, mogę oddać się wspomnieniom.
Przed dziesięciu laty odeszłaś od nas – do swego raju. Ale miałaś
rację: nie straciliśmy cię. Jakże bardzo podtrzymywała nas na duchu
twoja wiara i siła! W czasie gdy byłaś nieprzytomna, odczytywałam po
raz pierwszy w kręgu najbliższych pisany specjalnie dla nas pamiętnik
twych ostatnich tygodni i poczułam głęboką chęć podzielenia się
z innymi ludźmi tym testamentem. Jestem pewna, że było to także twoje
życzenie.
Mam nadzieję, iż ze źródła wspomnień zaczerpnę ożywczą moc,
która odwróci moje kroki od doliny nieukojonego smutku. Mam przecież
doskonałe warunki. Moja przyjaciółka, której nie miałaś okazji poznać,
a której opowiadałam o tobie, otacza mnie opieką niemal macierzyńską.
Umocniła mnie w mym zamiarze, zaprosiła do swego letniskowego
domu w Ardenach, troszczy się o mój byt cielesny i czuwa, by moje
myśli nie zawiodły mnie do doliny łez.
Podążając za głosem serca, chcę podjąć próbę odtworzenia tego tak
intensywnego dla mnie roku życia, dla ciebie ostatniego – był to
piętnasty rok twego życia. Przyniósł on chwile ogromnego szczęścia, ale

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin