DOM NOCY 11 - rozdział szesnasty.pdf - Dom nocy 11 - Ujawniona (Revealed) - Vampireek_00

Tłumaczenie nieoficjalne

KAZchomik

ROZDZIAŁ SZESTANSTY

Stark

„Jesteś pewny, że wciąż jesteśmy na jego

tropie?” Stark zapytał skrzydlatego

nieśmiertelnego pomiędzy łapaniem powietrza

ścigając Kalone. *

„Nie wyczuwasz zapachu jego krwi?” * Kalona

obejrzał się przez ramię, potem, oczywiście

widząc, że Stark stara się za nim nadążyć,

zwolnił do truchtu i wskazał na trawę.

„Tu, widzisz grunt zawiera krew wampira,

ponieważ nią nasiąkła? Mój syn dobrze zrobił

raniąc jego głowę – krew z rany głowy ciężko

jest zatamować.”

„Taa, zwłaszcza, jeśli poruszasz się tak szybko

jak on.” Stark otarł pot z czoła i dołączył do

Kalony. „Kto by pomyślał, że Dallas mógłby tak

biec? Ja bym pomyślał, że dogonilibyśmy go

teraz. Dzieciak może szybko się poruszać.

Zawsze myślałem o nim jako o jednym z

dzieciaków-grających-w-gry-o-szybkich-palcach

– o miękkich i słabych ramionach chyba, że jest

*Kondycja siada... jego ego jest tak ciężkie, że nie jest w stanie biegać :]

*Ja wciąż pamiętam, że się nie umył... Kalona jesteś wstanie wyczuć coś poza Starkiem?

Zorgiem z Planet Org, wtedy może zniszczyć

cały świat ze swoimi grubymi palcami.”

Kalona zmarszczył brwi. „Twój świat wciąż mnie

zaskakuje od czasu do czasu, ale mogę ci

powiedzieć dlaczego Dallas porusza się tak

szybko. Ucieka od swojego życia.”

„Hej, Thanatos wyraźnie powiedziała, że masz

go nie zabić.”

„To wstyd. Byłby gdybym dokończył to co

rozpoczął mój syn,” powiedział Kalona.

„Nie mogę powiedzieć, że się z tobą zgadzam.”

Kalona wyciągnął rękę, zatrzymując Starka.

Śledzili szlak Dallasa, który prowadził ciągle na

zachód, i biegł prosto do Riverside Drive.

„Tutaj.” Kalona wskazał na drugą stronę ulicy,

gdzie śliska powierzchnia rzeki Arkansas

błyszczała w świetle księżyca.

„Myśli, że używając wody zmyje z siebie zapach

krwi i nas zmyli.”

„Myśli? To znaczy, że nie działa?”

„Na mnie nie zadziała. Krew sączy się z niego –

jesgo zapach jako zapach jego drogi.”

„Huh. To dobrze,” powiedział Stark. Podążał za

nieśmiertelnym poprzez cztery pasma jezdni, był

wdzięczny, że było późno i zimno, by biegacze i

rowerzyści nie krążyli wokół. Jasne, Kalona

założył długi płaszcz, ale skrzydła były do

rozpoznania. *

Kalona wstrzymał się zanim przeszli przez

dróżkę rowerową, pochylił się by bliżej przyjrzeć

się liściom. „Oto gdzie wspiął się w dół rzeki.”

Stark patrzył na chwasty i pociągnął nosem,

starając się zauważyć bądź wyczuć krew

Dallasa. Wszystko co mógł wyczuć był błotnisty

zapach rzeki. Kiedy dotarli do banku, Kalona

zatrzymał się ponownie. Tym razem przykucnął. *

Wydawało się, że wziął duży chełst powietrza,

podczas gdy patrzył na leniwie płynącą wodę.

Było całkiem sucho od czasu burzy śnieżnej w

grudniu, i stan rzeki opadł, pokazując połacie

piasku pomiędzy powolnym nurem wody.

„Nie wiedziałem, że jesteś tak dobrym

tropicielem,” powiedział Stark, kucając obok.

„Spędziłem eony, śledząc złe istoty, więc ten

mały wampiry nie jest wstanie mnie zmylić.

Takich umiejętności nie łatwo zapomnieć,”

powiedział Kalona. *

Stark obserwował go kątem oka i zastanawiał

się, nie po raz pierwszy, co robił dla Bogini

zanim Upadł. A jeśli był tak cholernie dobry w

swojej pracy, że wieki później mógł nadal śledzić

tak przerażająco dobrze, dlaczego w ogóle

upadł? *

*Pamiętacie może stare filmy z Klosem? Tam jak ktoś kogoś śledził ZAWSZE miał na sobie prochowiec. I zawsze było

już z kilometra widać, że ktoś kogoś śledzi :D tak właśnie to widzę.

*O ja cie pierdziele, kij mnie to obchodzi niech go już złapią :/

*Kalona przypomina mi dziadka, tylko zamiast mówić „za moich czasów” zaczyna „spędziłem eony” :D

*Tego dowiemy się w książce pt. „Upadek Kalony”

„Tam!” Kalona wskazał. „Widzisz go, tam, obok

banku po drugiej stronie?”

Stark uśmiechnął się. „Nie muszę widzieć

czegoś by to uderzyć. Po prostu daj mi trochę

miejsca i bądź gotowy by pozbierać dupka po

tym jak go postrzelę, bo teraz ja mogę robić to w

czym jestem przerażająco dobry.” * Wstał, nałożył

strzałę i naciągnął łuk. Pogłaskał pióra strzały

myśląc o Dallasie, Stark skupił się na

konkretnym celu – i pozwolił strzale lecieć.

Strzała pomknęła z charakterystycznym

świstem, przecinając powietrze, niewidoczna,

ale zabójcza.

„Aaaaaah!” Krzyk Dallasa z łatwością rozniósł

się po okolicy poprzez wodę.

Stark uśmiechnął się zapalczywie do Kalony i

powiedział:

„Przynieś go.” *

*Z dupy sobie ten łuk wyciągnie chyba...

*I co myślisz, że jesteś taki fajny? I tak nikt cię nie lubi -.-

DOM NOCY 11 - rozdział szesnasty.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: