vol5222013(1).pdf
(
3514 KB
)
Pobierz
POLSKIE TOWARZYSTWO MIKROBIOLOGÓW
Kwartalnik
Tom 52
Zeszyt
2•2013
KWIECIE¡ – CZERWIEC
CODEN:
PMKMAV 52 (2)
2013
Advances in Microbiology
Index Copernicus ICV = 9,52 (2012)
Impact Factor ISI = 0,151 (2012)
Punktacja MNiSW = 15,00 (2012)
http://www.pm.microbiology.pl
Szanowni Państwo! Autorzy i Czytelnicy
Postępów Mikrobiologii
:
Informujemy Państwa, że uległ zmianie numer konta bankowego
Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów.
Aktualny numer konta:
BGŻ SA 57 2030 0045 1110 0000 0261 2550
RADA REDAKCYJNA
JACEK BIELECKI
(Uniwersytet Warszawski)
, RYSZARD CHRÓST
(Uniwersytet Warszawski)
,
JERZY DŁUGOŃSKI
(Uniwersytet Łódzki)
, DANUTA DZIERŻANOWSKA
(Centrum Zdrowia Dziecka)
,
EUGENIA GOSPODAREK
(Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy)
, JERZY HREBENDA
(Uniwersytet Warszawski)
,
WALERIA HRYNIEWICZ
(Narodowy Instytut Leków)
, MAREK JAKÓBISIAK
(Warszawski Uniwersytet Medyczny)
,
ANDRZEJ PASZEWSKI
(Instytut Biochemii i Bioizyki PAN)
, ANDRZEJ PIEKAROWICZ
(Uniwersytet Warszawski)
,
ANTONI RÓŻALSKI
(Uniwersytet Łódzki)
, ALEKSANDRA SKŁODOWSKA
(Uniwersytet Warszawski)
,
BOHDAN STAROŚCIAK
(Warszawski Uniwersytet Medyczny)
, BOGUSŁAW SZEWCZYK
(Uniwersytet Gdański)
,
ELŻBIETA TRAFNY
(Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii)
,
STANISŁAWA TYLEWSKA-WIERZBANOWSKA
(Państwowy Zakład Higieny)
,
GRZEGORZ WĘGRZYN
(Uniwersytet Gdański)
, PIOTR ZIELENKIEWICZ
(Uniwersytet Warszawski)
REDAKCJA
JACEK BIELECKI
(redaktor naczelny)
, JERZY HREBENDA
(zastępca)
,
BOHDAN STAROŚCIAK
(sekretarz)
, MARTA BRZÓSTKOWSKA
(korekta tekstów angielskich)
ADRESY REDAKCJI
Redaktorzy:
Instytut Mikrobiologii, Wydział Biologii, Uniwersytet Warszawski
ul. Miecznikowa 1, 02-096 Warszawa, tel. (22) 554 13 04, fax (22) 554 14 04
e-mail: jbielecki@biol.uw.edu.pl; j.hrebenda@biol.uw.edu.pl
Sekretarz
Zakład Mikrobiologii Farmaceutycznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny
ul. Oczki 3 (parter), 02-007 Warszawa, tel. (22) 628 08 22, (22) 621 13 51
e-mail: zmf@wum.edu.pl
PUBLIKACJE METODYCZNE I STANDARDY
Redaktor odpowiedzialny: STEFANIA GIEDRYS-KALEMBA (Pomorska Akademia Medyczna w Szczecinie)
Adres Redaktora działu Publikacje Metodyczne i Standardy
Katedra i Zakład Mikrobiologii i Immunologii Pomorskiej Akademii Medycznej, Al. Powstańców Wlkp. 72, 70-111 Szczecin,
tel./fax: (91) 46 616 51, 52, lub fax: (91) 46 616 59, e-mail: kalemba@mp.pl lub kalemba@sci.pam.szczecin.pl
Stali recenzenci:
JERZY DŁUGOŃSKI
(Uniwersytet Łódzki)
, WALERIA HRYNIEWICZ
(Narodowy Instytut Leków)
,
JÓZEF KUR
(Politechnika Gdańska)
, EUGENIUSZ MAŁAFIEJ
(Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki)
,
ANNA PRZONDO-MORDARSKA
(Akademia Medyczna we Wrocławiu)
CZASOPISMO WYDAWANE Z FINANSOWĄ POMOCĄ
MINISTERSTWA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO
ISBN 978 - 83 - 923731 - 3 - 1
Informacja o zdjęciu na okładce
:
Fonsecaea monophora
– szczegóły morfologii (widoczny konidiofor i układ konidiów). SEM, pow. 4 000 x.
Autor zdjęcia: dr n. med. Tomasz Jagielski; Zakład Mikrobiologii Stosowanej, Instytut Mikrobiologii
Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego
ul. I. Miecznikowa 1; 02-096 Warszawa; e-mail: t.jagielski@biol.uw.edu.pl.
POLSKIE TOWARZYSTWO MIKROBIOLOGÓW
Nakład 1150, Objętość 14 arkuszy wyd., Papier ofset 80 g
Skład i druk:
Zakład Wydawniczy Letter Quality
, tel. 607 217 879
e-mail: roma.walendzewicz@gmail.com; projekt okładki:
Jerzy Grzegorkiewicz
POST. MIKROBIOL.,
2013, 52, 2, 133–134
http://www.pm.microbiology.pl
WSPOMNIENIE
Profesor Hilary Koprowski
(1916 – 2013)
-Medina) i ofiarował polskim dzieciom 9 milionów
dawek szczepionki, która przyczyniła się do likwidacji
tej choroby w naszym kraju. W tym kontekście warto
zacytować dwa fragmenty wykładu profesora Hilarego
Koprowskiego wygłoszonego podczas ceremonii wrę-
czenia Mu tytułu doktora honoris causa SGGW w dniu
28 listopada 1998 r.: (i)
W obliczu szalejącej epidemii
polio, dyrektor Państwowego Zakładu Higieny w Polsce
świętej pamięci dr Feliks Przesmycki zwrócił się z prośbą
o udostępnienie mojej szczepionki w celu powstrzymania
zachorowań. Szybko obliczono, że Polska potrzebowała
szczepionki dla 9 milionów dzieci. Firma Wyeth podjęła
się jej produkcji, a Moore McCormick Steamship Line
własnym transportem dostarczył szczepionkę do Polski.
Było to na przełomie 1960 i 1961 roku. Dzięki temu liczba
przypadków dziecięcego nagminnego porażenia zmniej-
szyła się z 770 do kilku w skali roku
oraz (ii)
Pierwsze
dziesięć lat po opracowaniu szczepionki przeciwko polio
czasami nazywano „wojnami o polio”. Głównymi prota-
gonistami byli Albert Sabin i Jonas Salk. Mój udział był
niewielki poza tym, że zawsze popierałem koncepcję sto-
sowania żywej szczepionki doustnej zamiast szczepionki
inaktywowanej formaliną. „Wojny o polio” rozciągnęły
się aż na nominację do nagrody Nobla. W 1960
roku,
Sabin, Salk i ja byliśmy poważnymi kandydatami do tej
nagrody. Jednakże Sven Gard, wybitny szwedzki wiruso-
log szczerze nie znosił Jonasa Salka. Gard ostrzegał Salka,
że jego szczepionka nie jest wystarczająco bezpieczna,
jednak Salk nie przyjął jego ostrzeżeń i doszło do zaka-
żenia szczepionych dzieci żywym wirusem, pochodzącym
z firmy Cutter (tzw. „Cutter Incident”).
Osiągnięcia naukowe Profesora Hilarego Koprow-
skiego powinny być rozpatrywane w kontekście Jego
blisko 70-letniej kariery naukowej związanej z opraco-
wywaniem i wprowadzaniem do praktyki szczepionek
przygotowanych w komórkach ssaków, a w ostatnich
latach również w komórkach roślin jako systemie alter-
natywnym.
Podsumowując, badania Profesora odnosiły się, mię-
dzy innymi, do:
(i) opracowania i wprowadzenia do praktyki medycz-
nej skutecznej doustnej szczepionki atenuowanej
przeciwko poliomyelitis;
(ii) przygotowania genetycznie modyfikowanych jadal-
nych szczepionek roślinnych (
plant-based vaccines
)
Fortes fortuna ádiuvat
(Terentius)
Cieszę się, że Pański znakomity dorobek i cała droga
życiowa stają się w Polsce coraz szerzej znane, tym bardziej,
że Pana zasługi daleko wykraczają poza rozsławienie swego
kraju i narodu na obczyźnie. Można bowiem powiedzieć, że
obecne średnie pokolenie Polaków w niemałym stopniu właśnie
Panu zawdzięcza swoje zdrowie, a Rzeczpospolita – sukcesy…”
Prezydent RP Lech Kaczyński (2006)
Profesor Hilary Koprowski, wybitny lekarz i nauko-
wiec, absolwent gimnazjum im. Mikołaja Reja w War-
szawie oraz Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Józefa
Piłsudskiego w 1939 r., honorowy Obywatel m.st. War-
szawy i Celestynowa k. Otwocka, kawaler
Orderu Uśmie-
chu
przyznanego przez dzieci, zmarł w Filadelfii (PA,
USA) w czwartek 11 kwietnia 2013 r.
Profesor Hilary Koprowski urodził się w Warszawie
w dniu 5 grudnia 1916 r. w domu przy nieistniejącej
ul. Wielkiej 74a, w miejscu, na którym po II wojnie
światowej wybudowano – na ruinach miasta zniszczo-
nego przez Niemców – plac Defilad oraz Pałac Kultury
i Nauki. Po wyjeździe z Polski w 1939 r. przedostał się
poprzez Włochy do Brazylii, a następnie do USA gdzie
był, między innymi, dyrektorem oraz kreatorem potęgi
naukowej Instytutu Wistara w Filadelfii oraz Biotechno-
logy Foundation Laboratories w homas Jeferson Uni-
versity w tymże mieście. Wykształcił licznych naukow-
ców z różnych krajów świata, w tym wielu z Polski.
W latach 50. i 60. XX w. stworzył doustną szcze-
pionkę atenuowaną przeciwko polio (chorobie Heinego-
134
WSPOMNIENIE
jak również w książkach Profesor Ireny Koprowskiej
O moim życiu i medycynie. Wspomnienia
oraz Rogera
Vaughana
Takty i fakty. Życie Hilarego Koprowskiego.
W swojej autobiografii Profesor Hilary Koprowski napi-
sał, cyt.:
Urodzilem się w Polsce, wychowałem w War-
szawie. ... Jestem człowiekiem bez korzeni. Nie ma domu,
w którym się urodziłem. Nie ma mojego miasta. War-
szawę, jaką pamiętam sprzed wojny, zburzono... War-
szawiakom trudno odnaleźć przeszłość w ich mieście.
A przecież nigdy nie zerwałem kontaktów z Polską. Ten
kraj zbyt wiele dla mnie znaczy. Zbyt wiele mu zawdzię-
czam. Dał mi wykształcenie, szkołę, konserwatorium,
studia medyczne. Niewątpliwie Polsce zawdzięczam mój
intelektualny i emocjonalny rozwój.
Część swoich młodych lat Profesor Hilary Koprowski
spędził w willi kupionej w 1927 r. przez swoich rodzi-
ców w Celestynowie k. Otwocka niedaleko Warszawy.
Willa ta została rozebrana do fundamentów – w wol-
nej Polsce – w 2004 r. (!). Społeczność Gminy i Sołec-
twa Celestynów pragnie odbudować tę posiadłość
spełniając tym samym marzenie Profesora Hilarego
Koprowskiego. W 2008 r., po uroczystości wręczenia
doktoratu
h.c.
SGGW, powstała inicjatywa odbudowy
zniszczonego majątku rodziny Koprowskich, która
przerodziła się w powstanie w 2009 r. Stowarzyszenia
Społecznego
„ Koprówka”,
którego przewodniczącym
został Profesor Tomasz Borecki (były rektor SGGW
i doradca Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego),
wiceprzewodniczącymi sołtys Celestynowa Pani Izabela
Filipowicz-Żaroń i autor tego artykułu, a sekretarzem
dr Bogusława Filipowicz z Uniwersytetu Warszawskiego.
Stowarzyszenie zostało zarejestrowane w czerwcu 2011 r.
jak, na przykład, przeciwko AIDS, wściekliźnie, ospie
ludzkiej, hepatitis typu B, zapaleniu opon mózgowo-
-rdzeniowych, SARS, ptasiej grypie, wąglikowi;
(iii) do profilaktyki i leczenia chorób neurodegenera-
cyjnych i nowotworowych.
Tyle o fascynującym fragmencie historii niezwykłego
życiorysu niezwykłego Człowieka, nie tylko znakomi-
tego naukowca i wybitnego odkrywcy, ale i nauczyciela
młodzieży, pianisty-wirtuoza po ukończonych konser-
watoriach w Warszawie i Rzymie, kompozytora, erudyty
i humanisty. Prawdziwie dobrego człowieka !
Profesor Hilary Koprowski, członek zagraniczny Pol-
skiej Akademii Nauk był, między innymi, doktorem
h.c.
Uniwersytetu Ludwika-Maksymiliana w Monachium,
Widner College w Chester (PA, USA), Uniwersytetu
w Helsinkach, Uniwersytetu w Uppsali, polskich Akade-
mii Medycznych w Lublinie, Poznaniu i Warszawie oraz
SGGW. Został uhonorowany wieloma odznaczeniami
polskimi (w tym Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą
Orderu Odrodzenia Polski) i zagranicznymi (był kawa-
lerem Legii Honorowej i Order du Lion przyznanego
przez króla Belgów).
Nazwisko Profesora Hilarego Koprowskiego na trwałe
weszło do historii nauki światowej obok tak wielkich
jej przedstawicieli w obszarze biomedycyny jak Edward
Jenner (XVIII w.), Ludwik Pasteur (XIX w.), Albert Léon
Charles Calmette i Camille Guérin (XX w.), czy też
Rudolf Stefan Weigl (XX w.). Profesor Mieczysław Cho-
rąży powiedział, cyt.:
Najważniejszą cechą Koprowskiego
– naukowca jest intuicja, bez niej pozostaje się rzemieśl-
nikiem. Prawdziwy naukowiec musi mieć wizję i prze-
myślenia, l’esprit.
Natomiast Profesor Janusz Jeljaszewicz
stwierdził, cyt.:
Hilarego nie opuszcza odkrywczy wigor
młodości. Jest jak Verdi, który w późnych latach swego
życia pisał wciąż wspaniałe opery... Czy mu zazdroszczę?
Nie, ale chciałbym być taki jak on.
Życie Profesora Hilarego Koprowskiego zostało opi-
sane w autobiograficznej książce
Wygrać każdy dzień,
Cześć Jego pamięci !
Prof. dr hab. Marek Niemiałtowski
Promotor doktoratu h.c. SGGW 2008
dla Profesora Hilarego Koprowskiego
Zakład Immunologii,
Katedra Nauk Przedklinicznych,
Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW
w Warszawie
POST. MIKROBIOL.,
2013, 52, 2, 135–141
http://www.pm.microbiology.pl
MIKROBIOLOGICZNY ROZKŁAD KWASU CYNAMONOWEGO
I JEGO HYDROKSYPOCHODNYCH
Danuta Wojcieszyńska
1
, Katarzyna Hupert-Kocurek
1
, Urszula Guzik
1
*
1
Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska, Katedra Biochemii,
ul. Jagiellońska 28, 40-032 Katowice, tel. 32 2009 576, email: biochem@us.edu.pl
Wpłynęło w grudnu 2012 r.
1. Wprowadzenie. 2. Przemiany kwasu cynamonowego i jego hydroksypochodnych w warunkach beztlenowych. 3. Rozkład kwasu
cynamonowego i jego hydroksypochodnych w warunkach tlenowych. 4. Biotransformacja kwasu cynamonowego i jego hydroksy-
pochodnych. 5. Podsumowanie
Microbiological degradation of cinnamic acid and its hydroxyl-derivatives
Abstract:
Microbiological degradation of cinnamic acid and its hydroxyl-derivatives occurs via aerobic or anaerobic pathway. he first
step in the biodegradation of these compounds, both aerobic and anaerobic, is β-oxidation. he key intermediate in this process is
benzoyl-CoA. In anaerobic environment this intermediate can be transformed to acetyl-CoA, incorporated into the central metabolism.
Under aerobic condition benzoyl-CoA is transformed to protocatechuate acid, gentisic acid or catechol, compounds which are cleaved
by a specific dioxygenase. Many microorganisms can transform phenolic acid to an amino acid or other compounds such as which
4-hydroxybenzoic acid, amide, acetophenone, which can be used in industry.
1. Introduction. 2. Anaerobic degradation of cinnamic acid and its hydroxyl-derivatives. 3. Degradation of cinnamic acid and its
hydroxyl-derivatives under aerobic conditions. 4. Bioconversion of cinnamic acid and its hydroxyl-derivatives. 5. Summary
Słowa kluczowe:
degradacja, kwas cynamonowy, mikroorganizmy
Key words:
degradation, cinnamic acid, microorganisms
1. Wprowadzenie
kwasu cynamonowego i jego hydroksypochodnych
w biologicznych oczyszczalniach ścieków podlegają sze-
regu regulacjom na poziomie fizjologicznym i genetycz-
nym. Aby były prowadzone z odpowiednią wydajnością
konieczna jest znajomość szlaków ich mikrobiologicznej
degradacji.
Kwas cynamonowy i jego hydroksypochodne znaj-
dują szerokie zastosowanie w przemyśle chemicznym
jako prekursory w chemicznej syntezie lawonoidów,
antybiotyków, związków przeciwutlenających, prze-
ciwzapalnych, czy przeciwgrzybicznych [11, 15, 17, 18,
21, 24–26]. Szerokie zastosowanie tych związków skut-
kuje ich pojawianiem się w odpadach przemysłowych,
głównie przemysłu farmaceutycznego, kosmetycznego
i spożywczego, ale także jako produkt uboczny proce-
sów obróbki węgla, ropy natowej, produkcji plastiku,
barwników i pestycydów [16, 27, 32]. W wysokich stę-
żeniach fenolokwasy wpływają toksycznie na organizmy
żywe, w związku z czym konieczne jest ich usuwanie ze
ścieków poprzemysłowych. Ponadto kwas cynamonowy
i jego pochodne: kwasy
p
-kumarowy, ferulowy, synapi-
nowy, są ważnymi kopolimerami budującymi ligniny.
Stąd biodegradacja fenylopropanoidów jest niezwykle
istotna w globalnym obiegu węgla w przyrodzie [20].
Obecnie dużą uwagę poświęca się mikrobiologicznej
degradacji toksycznych związków ze względu na zmniej-
szone ryzyko powstawania toksycznych intermediatów
w tych procesach, niski koszt, brak konieczności wpro-
wadzania do środowiska substancji wiążących, które
dodatkowo obciążają ścieki [31]. Procesy rozkładu
2. Przemiany kwasu cynamonowego i jego
hydroksypochodnych w warunkach beztlenowych
Kwas cynamonowy i jego hydroksypochodne mogą
oddziaływać negatywnie na środowisko, w którym wy-
stępują w dwojaki sposób: poprzez toksyczny wpływ na
mikroorganizmy w nim bytujące oraz poprzez kumula-
cję w ligninach i zaburzaniu w ten sposób obiegu węgla
w przyrodzie. Jednak pomimo antybakteryjnych właś-
ciwości tych kwasów istnieje szereg mikroorganizmów
zdolnych do całkowitego rozkładu lub biotransformacji
kwasu cynamonowego i jego hydroksypochodnych.
Procesy beztlenowej degradacji fenolokwasów są
słabo poznane, jednak zazwyczaj wiąże się je reakcjami
β-oksydacji, prowadzącymi do wytworzenia benzoilo-
-CoA, głównego intermediatu w procesach beztlenowej
degradacji większości jednopierścieniowych związków
aromatycznych [8, 13]. Do aktywacji fenolokwasów
* Autor korespondencyjny: Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Biologii i Ochrony Środowiska, Katedra Biochemii, ul. Jagiel-
lońska 28, 40-032 Katowice, tel. 32 2009 576, e-mail: urszula.guzik@us.edu.pl
Plik z chomika:
liliw
Inne pliki z tego folderu:
Lewiński Waldemar. Genetykaa.pdf
(2025 KB)
396.full.pdf
(247 KB)
pdf.pdf
(193 KB)
PIIS0140-6736(00)04259-8.pdf
(88 KB)
wiedza_zdrowie_cz2.pdf
(4406 KB)
Inne foldery tego chomika:
Pliki dostępne do 21.01.2024
ANIME
BIOTECHNOLOGIA POLITECHNIKA ŁÓDZKA
e-booki
FILMY
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin