Domino- zasady gry.docx

DOMINO

Historia gry

Najwcześniejsze formy gry domino rozwinęły się bez wątpienia w Azji z jeszcze dawniejszych różnych gier w kości, tak jak same kamienie są modyfikacją tradycyjnych kości. Najstarsze formy gry domino za pomocą różnych rodzajów kamieni, od bardzo zbliżonych do dzisiejszych aż do niezwykle ozdobnych i zawiłych, znane były od dawna w Chinach pod nazwą „kwat pai” (dosłownie: „tabliczki kościane”). Przypuszcza się też, że gra mogła być znana starożytnym Grekom i Hebrajczykom. Najstarszy znany komplet domina został odkryty w Egipcie w ruinach Teb. Należał do zbioru przedmiotów umieszczonych w grobowcu Tutanchamona, egipskiego faraona XVIII dynastii, w latach 1333–1323 p.n.e. Zdaniem niektórych badaczy znaleziona gra po prostu bardzo przypomina domino. Częściej przyjmuje się, że domino narodziło się w Chinach w XII wieku, w czasach dynastii Song (960-1279). Kamienie domina przywiózł do Europy bezpośrednio z Chin i rozpowszechnił znajomość gry pod koniec XIII w. wenecki podróżnik Marco Polo. W Europie gra rozpowszechniła się w XVIII stuleciu.

Rozpoczęcie gry

W grze biorą udział dwie, trzy lub cztery osoby (dla większej liczby graczy stosuje się zestawy o większej liczbie oczek). Kamienie odwraca się oczkami do spodu i miesza. Następnie losuje się gracza rozpoczynającego - jest nim zwykle gracz, który wyciągnie kamień o największej sumie oczek. Wylosowane kamienie zwracane są do puli po czym wszystkie są ponownie mieszane. Gracze pobierają kamienie poczynając od rozpoczynającego, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, po jednym kamieniu lub od razu w odpowiedniej liczbie (zwykle nie więcej niż siedem), nie pokazując ich pozostałym graczom. Kamienie pozostające na stole to „talon". Rozpoczynający wykłada dowolny kamień a pozostali, kolejno, dokładają swoje kamienie według ustalonych zasad.

v   Domino „zwykłe"

Kamienie dokładane są tak, aby stykające się pola miały taką samą liczbę oczek. Jeśli kolejny gracz nie posiada kamienia, który mógłby dołożyć według podanej zasady, dobiera kamień z pozostałej na stole puli. Według umowy, jeśli dobrany kamień również nie pasuje do wyłożonych, gracz dobiera dalsze kamienie, aż do wybrania właściwego (lub wyczerpania talonu), lub ruch wykonuje gracz następny. Wygrywa gracz, który pierwszy wyłoży wszystkie posiadane kamienie lub „zamknie" grę wykładając kamień jednym polem pasujące do jednego końca utworzonego z wykładanych kamieni „węża" a drugim - do drugiego końca. Grę można kontynuować przez kilka partii, sumę punktów na kamieniach nie wyłożonych zapisując na konto gracza kończącego partię, aż do osiągnięcia przez jednego z graczy ustalonej liczby punktów.

v Muggins

Kamienie dokłada się jak w zwykłym dominie, ale punktowane są układy, przy których suma oczek na końcach szeregu jest podzielna przez pięć. Dublety obowiązkowo układa się w poprzek, zliczając wszystkie punkty na kamieniu. Zatem jeżeli na jednym końcu jest kamień [4-4] a na drugim [6-6] to gracz uzyskuje 4+4+6+6=20 20/5=4 punkty. Jeśli pierwszym wyłożonym

kamieniem jest dublet, otwiera on łańcuch czterostronny (kolejne kamienie można do niego dostawiać zarówno „wzdłuż” jak i „w poprzek”). W tej sytuacji punkty sumuje się ze wszystkich otwartych końców. W niektórych odmianach łańcuch jest czterostronny z założenia i wtedy kamienie można dostawiać „w poprzek” do pierwszego wyłożonego dubletu (nawet jeżeli nie jest on pierwszym wyłożonym kamieniem).
Wariantem jest domino trójkowe, w którym punktowane są układy o sumie oczek podzielnej przez trzy. W jednym zagraniu można zatem uzyskać maksymalnie sześć punktów ([3-3]+[6-6] lub [6-x]+[6-6])

v   Matador

Kamienie dokłada się tak, aby suma oczek na przystawianych do siebie polach dawała liczbę siedem. Ponieważ „mydła” mają wartość zero, nie jest możliwe uzyskanie tej liczby i gra byłaby zakończona. Ten problem pozwalają rozwiązać „matadory”; są to kamienie: [0-0], [1-6], [2-5], [3-4]. Dostawione do „mydeł” pozwalają kontynuować grę (z drugiej strony matadora należy też dostawić mydło). Matadora dostawia się „w poprzek”. Posiadacz matadora może go też wyłożyć w dowolnym miejscu, tak jak zwykły kamień (czyli wzdłuż), lub w poprzek; wtedy po drugiej stronie należy dołożyć kamień z taką samą liczbą oczek.

v   All Fives

Jest to odmiana domina typu piątki z jednym spinnerem, grywaną w USA. Cechą charakterystyczną jest to, że gracz dokłada kolejny kamień do łańcucha zgodnie z klasycznymi zasadami ale stara się uczynić to w taki sposób, żeby suma oczek na końcach wszystkich ramion łańcucha była podzielna przez 5. Punkty zbierane są w trakcie gry a nie tylko po zakończeniu partii. Ponadto w grze tej pierwszy zgrany dublet pełni rolę spinnera. W żargonie graczy w domino spinner to dublet, do którego możemy dokładać dodatkowe kamienie również do jego krótszych boków czyli może się on stykać z więcej niż dwoma kamieniami. W naszym przypadku tworzy się wokół niego krzyż i gracze mogą dokładać kamienie do czterech końcówek układu zamiast do dwóch.
Odmianą tej gry dla czterech graczy grających parami jest Seven Rocks.

Cel: zdobyć 250 punktów
Liczba graczy: 2-4
Rozdanie: 2 graczy - 7 kamieni, 3 lub 4 graczy - 5 kamieni
Spinner: tylko pierwszy dublet
Otwarcie: pierwszą partię zaczyna gracz wybrany przez losowanie a każdą następną kolejny z lewej; gracz wychodzi dowolnym kamieniem
Dobieranie: tak długo aż gracz wyciągnie kamień, który może od razu zgrać
Zasady gry:

·         liczba oczek stykających się połówek kamieni musi być identyczna; przykład: [5|1][1|3][3|2]

·         każdy gracz w swojej kolejce dokłada tylko jeden kamień

·         jeżeli gracz nie ma kamienia, który może zgrać musi dobierać z talonu lub jeżeli talon jest pusty to opuszcza kolejkę (pasuje)

·         dublety dokłada się prostopadle do łańcucha

Koniec partii:

·         przez domino!: jeden z graczy jako pierwszy wyłożył wszystkie swoje kamienie na stół; gracz ten wygrał daną partię "przez domino!"

·         blokada: żaden z graczy nie może już zgrać kamienia na stół a talon jest już pusty; gdy wszyscy spasują to "na punkty" zwycięża partię gracz, któremu pozostały kamienie o najmniejszej liczbie oczek

·         jeden z graczy uzyskał 250 punktów i wygrał całą rozgrywkę

Zdobywanie punktów:

·         po dołożeniu kamienia każdorazowo liczy się punkty równe ilości oczek z połówek kamieni na wszystkich końcach gałęzi układu 
przykład: układ stołu, na którym suma oczek wynosi 4;

·        

dublet na końcu ramienia liczy się podwójnie czyli [6|6] to 12 punktów, [5|5] to 10 punktów itd. 
przykład: suma oczek na obu końcówkach wynosi 5; dublet [1|1] liczy się za 2 oczka

·        

w momencie dołożenia kamienia do drugiego (dłuższego) boku spinnera, jego końcówki przestają się liczyć punktowo; dostawienie kamienia do jednej z końcówek (krótszego boku) spinnera aktywuje punkty na tym ramieniu gałęzi układu 
przykład: układ stołu, na którym suma oczek wynosi 10; dublet [3|3] to spinner; dostawienie [3|5] do krótszego boku spinnera aktywowało oczka na tym ramieniu gałęzi układu

·         gracz dopisuje do swojego konta punkty jeżeli są one podzielne przez 5 (czyli 5, 10, 15, 20 itd)
przykład: gracz zdobywa 10 punktów

·         gracz, który wygrał partię "przez domino!" lub "na punkty" zdobywa dodatkowo sumę oczek z kamieni jakie pozostały w rękach jego przeciwników zaokrągloną do wielokrotności liczby 5

przykład:
suma oczek wynosi 21 lub 22 - gracz otrzymuje 20 punktów
suma oczek wynosi 23 lub 24 - gracz otrzymuje 25 punktów

Rozgrywka: gra toczy się do momentu aż jeden z graczy w zapisie przekroczy 250 punktów; można rozgrywać mecz składający się z kilku rozgrywek do 250 punktów; można również grać do 100, 150 lub 200 punktów; można również zgodnie z angielskim zwyczajem do liczenia punktów używać deseczki z otworkami zwanej cribbage; gra się wówczas do 61 dużych punktów (1 duży punkt = 5 punktów); do liczenia punktów można użyć również zapałek: 1 zapałka = 5 punktów; przy prowadzeniu zapisu na papierze: 1 kreska = 5 punktów

przykład: gracz zdobywa 15 punktów (3 duże punkty/3 kreski/3 zapałki)