Psy - przewodnik osoby niewidomej Pies przewodnik jest dla osoby niewidomej cennš pomocš rehabilitacyjnš. Pozwala jej na bezpieczniejsze i szybsze tempo przemieszczania się w terenie niż jest to możliwe przy pomocy białej laski. Ponadto, będšc żywš istotš, oddziaływuje pozytywnie na sferę psychicznš - może przyczynić się do poprawy wizerunku własnej osoby, ułatwić kontakty z innymi ludmi, umożliwić prowadzenie aktywniejszego trybu życia. Niejednokrotnie staje się wiernym, oddanym przyjacielem. Psy przygotowywane dla potrzeb Polskiego Zwišzku Niewidomych sš starannie dobierane pod względem budowy fizycznej (muszš być odpowiednio duże) oraz cech psychicznych (spokojne, opanowane, o małej pobudliwoci płciowej, przyjazne dla ludzi ale jednoczenie nieufne wobec obcych, chętnie uczšce się). W trakcie szkolenia uczone sš posłuszeństwa, reagowania na rozkazy takie jak: "naprzód", "prowad prosto". "w lewo", "w prawo", "prowad sam", "szukaj przejcia", "szukaj drzwi" itp. Przygotowywane sš do bezpiecznego prowadzenia osoby niewidomej na chodniku lub jezdni, w ruchu ulicznym, zatrzymywania się przed krawężnikami, prowadzania przez przejcia na ulicy, zatrzymywania się przed przeszkodami i ich omijania, lokalizowania drzwi, wsiadania, wysiadania i odpowiedniego zachowywania się w rodkach lokomocji, prowadzenia po schodach. W Polskim Zwišzku Niewidomych obowišzuje regulamin przyznawania psów przewodników. Zgodnie z tym regulaminem o przyznanie psa przewodnika może starać się osoba, która spełnia poniższe warunki: 1/ jest całkowicie niewidoma, 2/ ukończyła 16 lat, 3/ jest sprawna fizycznie, 4/ ma dobrš orientację przestrzennš i potrafi samodzielnie przemieszczać się przy pomocy białej laski, 5/ jest zrównoważona psychicznie, nie nadużywa alkoholu i nie używa narkotyków, 6/ lubi zwierzęta, 7/ ma odpowiednie warunki mieszkaniowe i finansowe, by zapewnić psu należytš opiekę. Osoby zainteresowane otrzymaniem psa przewodnika powinny zgłosić się do koła lub okręgu PZN właciwego dla miejsca zamieszkania w celu szczegółowego zapoznania się z regulaminem przyznawania psów przewodników oraz pobrania formularza "Wniosku o przyznanie psa przewodnika". Wniosek ten w częci wypełnia osoba niewidoma ubiegajšca się o psa, w częci upoważniony pracownik koła i okręgu. Wszystkie wnioski o przyznanie psa przewodnika kierowane sš do Zarzšdu Głównego PZN. Tam opiniuje je komisja ds. przydziału psów przewodników powołana przez Dyrektora Zwišzku (ponieważ wyszkolenie psa do pełnienia funkcji przewodnika jest długotrwałe i bardzo kosztowne, a Zwišzek nie posiada własnych rodków na ten cel, komisja zwoływana jest wtedy, gdy uda się pozyskać rodki umożliwiajšce wyszkolenie okrelonej liczby psów). Psy przewodniki, uwzględniajšc opinię komisji, przyznaje Dyrektor Zwišzku. Osobom, którym przyznany jest pies przewodnik, udzielana jest dotacja na warunkach okrelonych przez jednostki sponsorujšce szkolenie psów przewodników oraz przez PZN. Do tej pory udawało się rodki na psy przewodniki pozyskiwać w Państwowym Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. W ramach ostatniej umowy podpisanej między PZN a PFRON, realizowanej od grudnia 1999 r. do grudnia 2000 r., dofinansowaniem zostało objętych 17 psów przewodników. Wysokoć udzielonego przez Fundusz dofinansowania wynosiła 75% kosztów całkowitych zwišzanych z przygotowaniem psa do pełnienia funkcji przewodnika (na koszty te składajš się: zakup psa, jego wyżywienie i opieka weterynaryjna w trakcie szkolenia, praca tresera, specjalna uprzšż dla psa, praca komisji kwalifikujšcej psy przewodniki, dwutygodniowy kurs zżywania się niewidomego z psem). Zarzšd Główny PZN pokrywał 10 % kosztów, natomiast 15% kosztów pokrywała osoba niewidoma, której pies został przyznany - wynosiło to 783 zł. Osoba niewidoma, której pies został przyznany, zobowišzana jest uczestniczyć w dwutygodniowym kursie zżywania się z psem i nauki posługiwania się nim. Kurs odbywa się w orodku, który na zlecenie Zwišzku prowadzi tresurę psów przewodników. Na zakończenie kursu odbywa się egzamin końcowy psa w pracy z osobš niewidomš przeprowadzany przez komisję egzaminacyjnš powołanš przez Dyrektora Zwišzku (egzamin wstępny psa przeprowadzany jest po okresie jego tresury w pracy z treserem). Jeli wynik tego egzaminu jest pozytywny, osoba niewidoma otrzymuje zawiadczenie potwierdzajšce, że jest posiadaczem psa przewodnika. Osoby niewidome, które chcš aby ich własny pies wyszkolony został do pełnienia funkcji przewodnika, obowišzuje procedura opisana wyżej, z tym, że pies musi zostać sprawdzony przez orodek, który będzie go tresować, pod kštem jego predyspozycji do szkolenia na przewodnika. Sprawdzenie to odbywa się na koszt osoby niewidomej. Osoby, których pies został wyszkolony do pełnienia funkcji przewodnika poza Zwišzkiem, o ile spełniajš kryteria regulaminowe stawiane osobom ubiegajšcym się o psy przewodniki (opisane wyżej), mogš starać się o uznanie przez Zwišzek psa za przewodnika. W tym celu pies musi zdać pozytywnie egzamin przed komisjš egzaminujšcš psy przewodniki. Egzamin odbywa się na wniosek zainteresowanego w Warszawie, w uzgodnionym terminie. Koszt zwišzany z kwalifikacjš psa na przewodnika ponosi osoba niewidoma. Osoba niewidoma, której został przyznany pies przewodnik lub której pies został uznany przez Zwišzek za przewodnika, ponosi pełnš odpowiedzialnoć za psa. W stosunku do osób, które będš niewłaciwie obchodzić się z psem, zaniedbywać go, znęcać się nad nim, wycišgane będš konsekwencje przewidziane ustawš o ochronie zwierzšt. Osoby niewidome, które mylš o posiadaniu psa przewodnika, przed podjęciem starań o jego przyznanie powinny dokładnie to przemyleć. Powinny zapoznać się z wydanš przez Zwišzek broszurš "Mój pies przewodnik", o którš można pytać w jednostkach terenowych Zwišzku lub wypożyczyć z Biblioteki Centralnej PZN. Często bowiem osoby niewidome, zwłaszcza te, które nigdy nie posiadały psa w domu, nie sš wiadome obowišzków, jakie sš z tym zwišzane ani nie sš wiadome zakresu pomocy, jakiej od psa przewodnika mogš oczekiwać. Nie sš często przygotowane na to, że z psem, którego przywożš po kursie zżywania do domu, muszš jeszcze popracować, wyćwiczyć wyuczone u psa komendy na nowym gruncie, pomóc mu zaadaptować się do nowych warunków poprzez okazanie mu ciepła, troskliwoci i cierpliwoci: sš najczęciej dla psa trzecim z kolei opiekunem i zanim zyska się jego przyjań i oddanie, musi upłynšć trochę czasu. [Przypis czytelnika] (Koszt jaki ponosi niewidomy na rok 2002 wynosi 844 zł to jesz 10 procęt całej ceny. Zwišzek może przeznaczyć maksymalnie na zakup psa 1100 zł. Jeli kto chciałby innego psa to musi sobie dopłacić i tak jak ja znaleć go sam.. Ponadto broszury MÓJ "PIES PRZEWODNIK" niemożna zdobyć w bibliotece ponieważ jej tam niema. W okręgach jest ale tylko na użytek pracowników PZN. Można zdobyć tš broszurę wraz z innymi ksišżkami o psach w Krakowskim okręgu PZN. Można jš tam znaleć na dyskietce ponieważ jš zeskanowałem i podarowałem zwišzkowi z mylš o innych niewidomych którzy jak ja zechcš mieć psa przewodnika. Ponadto jeli kto dostanie biblioteczkę to znajdzie tš broszurę na pierwszym poziomie biblioteczki w folderze zatytułowanym "Psy - (MÓJ PIES PRZEWODNIK) I INNE PUBLIKACJIE NA TEMAT PSÓW") JACEK PIOTROWSKI.
rutkowska-j