Rozmiłowała się ma dusza Rozmiłowała się ma dusza W cichym szeleście drzew, Gdy koronami ich porusza Druh mój, przecichy wiew. Rozmiłowała się ma dusza Wgłośnych odmętach fal Gdy druh mój, burza je porusza, W nieznaną płynie dal. Rozmiłowała się ma dusza W twórczych promieniach zórz, Gdy druh mój, słońce, w świat wyrusza, Życia płomienny stróż Rozmiłowała się ma dusza W przespanej nocy mgłach, Gdy druh mój, śmierć, na połów rusza, A przed nią lek i strach. ...
P.Kuba-47