Tomasz Mróz - M1.pdf - Tomasz Mróz - uzavrano

TOMASZ MRÓZ

M1 – 1986

Wydawnictwo RW2010 Poznań 2012

Redakcja i korekta zespół RW2010

Redakcja techniczna zespół RW2010

Aby powstała ta książka, nie wycięto ani jednego drzewa.

Dział handlowy: marketing@rw2010

.pl

Zapraszamy do naszego serwisu: www.rw2010.pl

Utwór bezpłatny,

z prawem do kopiowania i powielania, w niezmienionej formie i treści,

bez zgody na czerpanie korzyści majątkowych z jego udostępniania.

Pamięci Stanisława Pająka poświęcam

Tomasz Mróz: M1 – 1986 RW2010

1986

M . siedział w swoim mieszkaniu w październikowy wieczór roku 2000. Siedział i

kontemplował. W pierwszej kolejności fakt, że ma już prawie trzydzieści lat, a w

drugiej, że nic z tego faktu nie wynika dla kraju, województwa czy nawet marnego

powiatu grodzkiego.

– Wiek stabilizacji i pracy organicznej – nucił na głupawą melodię gondolierską

(znaną z kampanii Krzaklewskiego pod roboczym tytułem „Piękny Maryjan”).

Nucenie to urozmaicał różnego rodzaju pukaniem będącym zarysem rytmu. Przed M.

na podłodze stała szklaneczka z ginem.

– Nie lubię ginu – skrzywił się do siebie – ale muszę pić, bo nudno.

Zakręcił płynem, łyknął nieco wirującej cieczy i znowu się skrzywił. Dwóch

gości w telewizji usiłowało dociec, czy baza wyborcza Olechowskiego może być

zarysem zaczynu kiełkującej inicjatywy politycznej wpisującej się w statystyczne

oczekiwania centroprawicowej grupy wyborców z przechyłem na przedsiębiorczość i

z odcieniem doktryny liberalnej, nie bez wpływu uczuć prospołecznych.

– Nie lubię ginu, ale muszę... – powtórzył jakby zainspirowany dyskusją.

Popatrzył na swoje odbicie w wirującej tafli alkoholowej, wytrzeszczył oczy,

zmarszczył brwi, wystawił język, obślinił się, zagulgotał, aż wreszcie orzekł:

– Ale morda!

– Hę? – zabulgotała ciągle wirująca powierzchnia.

– Co jest?! – przeraził się M. – Co ja piję?!

Ale że humor mu dopisywał, powiedział znowu, tym razem dobitniej:

– Ale ryj, ohyda, obrzydliwy i pryszczaty!

Ze szklaneczki wychyliła się twarz, w rzeczy samej, obrzydliwa i pryszczata.

– Słuchaj no, M. – twarz wyrzucała nerwowo słowa – masz tu jak u Pana Boga

za piecem. Masz stabilizację i pracę organiczną, masz stały dochód i abonament

Tomasz Mróz: M1 – 1986 RW2010

telewizji kablowej, masz już prawie trzydziestkę i, kurcze na grillu, nie pamiętasz

dojrzewania. Też byłeś niewymiarowy i pryszczaty.

– Ja nie, ale Ryży to, o ja cię, miał nawet swój fan-klub.

W tym momencie zorientował się, że ta rozmowa jest jak z innej galaktyki.

– Kto ty jesteś, kurde?! Czy w tych Polmosach ocipieli, żeby takie paskudztwo

wsadzać w produkcję, co na to wszystko SANEPID?! – krzyczał, starając się

utrzymać bezpieczny dystans do naczynia.

– Graba, Gin jestem, duch czyli. – Postać zakołysała się orientalnie nad

szklanką. – Z tych Ginów – dodał i mrugnął okiem.

– Z których, chyba z von Polmosów, he, he, he! – M. rozluźnił się. – No, no,

przepraszam. Z tym ryjem też nie chciałem, to było do siebie.

– No to gadaj, czego chcesz, bo już mi się pić chce – ponaglił Gin. – W okresie

dojrzewania potrzebuję dużo ginu.

– Co, ja, ale o co chodzi, co chcę, nie rozumiem – nie rozumiał M.

– Donnerwetter – zaklął domniemany von Polmos. – Gin spełnia życzenie,

zazwyczaj jest to coś, na co beze mnie nie miałbyś szans, z doświadczenia jeszcze

wiem, że jest to zwykle życzenie durne i nieżyciowe, i przynoszące same kłopoty, ale

tak jestem zaprogramowany, że mam je wykonać. Ściągawki nie dostarczam, więc

musisz coś wymyślić sam, małpi móżdżku!

– Ja mam dwa fakultety! – uniósł się M. i zrobił nadętą minę.

– O, psiajucha, to przepraszam – zaczął ironizować Gin – czy pan magister

pozwoli, że...

– Dobra, już okej, chwyciłem, chcę w przeszłość, jak w Tytusie – powiedział M.

Gin wzniósł oczy ku niebu.

– Następny Wells... Czy ja jestem biuro podróży?

– Przecież powiedziałeś, że mogę! – zirytował się M.

Tomasz Mróz - M1.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: