kwestionariusz_rozpoznawania_specyficznych_trudnosci_w_czytaniu_i_pisaniu__klasa_1 (2).pdf

(301 KB) Pobierz

Marta Bogdanowicz

Kwestionariusz rozpoznawania specyﬁcznych trudności w czytaniu i pisaniu – klasa I

Opracowanie statystyczne – Karol Karasiewicz

Uczeń: .............................................................................................................................................................................................................................................................. Wiek:

Szkoła podstawowa: .............................................................................................................................................................................................................................. Klasa:

Miejscowość:

miasto duże

miasto małe

wieś

Okres badania: wrzesień

październik

Lp.

Stwierdzenie dotyczące umiejętności dziecka –

początek klasy I

Ocena:

od 5

(bardzo dobra)

do 1

(niedostateczna)

5 4 3 2 1

Wskazówki pomocne przy dokonywaniu oceny

Ocena

(liczba

ocen

bardzo

dobrych

–5)

Oceniane funkcje

i umiejętności

Jest sprawne w czynnościach samoobsługowych.

Należy zaobserwować podczas codziennych zajęć

samoobsługowych – ubierania, jedzenia,

posługiwania się przyborami szkolnymi oraz zapytać

rodziców.

Należy zaobserwować podczas ubierania się dziecka

i zabawy oraz zapytać rodziców.

Należy zaobserwować podczas zabawy, czy dziecko

wybiera ten typ zadań lub podejmuje propozycję

nauczyciela dotyczącą na przykład budowania

z klocków.

Należy zaobserwować podczas zajęć plastycznych.

Należy zaobserwować podczas zajęć ruchowych

oraz zapytać rodziców.

Należy zaproponować dziecku zabawę ruchową, na

przykład naśladowanie bociana.

Należy zaobserwować podczas zajęć, w których

używa się układanki, puzzli. Można zaproponować

złożenie rysunku rozciętego na 5–6 części (jednego

z dwóch identycznych).

Należy stwierdzić, jak dziecko sobie radzi

z porównywaniem i wskazywaniem około 10

szczegółów (braków) różniących 2 rysunki.

Należy zaobserwować te umiejętności podczas

codziennych sytuacji, oglądania obrazków. Warto też

zapytać rodziców, czy dziecko rozpoznaje na

przykład literę A lub T na przystankach

autobusowych, tramwajowych oraz rozpoznaje

niektóre znaki drogowe.

Należy ocenić, jak dziecko sobie radzi ze

wskazaniem elementu niepasującego do ciągu

rysunków (np. nauczyciel rysuje szlaczek

z trójkątów, jeden z nich jest inaczej ułożony

w przestrzeni).

Należy ocenić, czy dziecko potraﬁ wskazać

element (literę, cyfrę), który nie pasuje do

szeregu pozostałych (np. nauczyciel rysuje

szlaczek złożony z cyfry 6, w którym 2–3 cyfry

są w innym układzie przestrzennym, np. jako 9

lub odtworzone zwierciadlanie).

Należy zaobserwować podczas zajęć ruchowych.

Należy zaobserwować podczas zajęć

plastycznych.

Należy zaobserwować podczas zajęć lekcyjnych

i dowolnych (zachęcić dziecko do odwzorowania

ﬁgur geometrycznych).

Należy zaproponować pokolorowanie lub

zakreskowanie dowolnego rysunku konturowego.

Należy zaobserwować podczas zajęć

plastycznych.

Należy na zajęciach plastycznych rozpocząć

rysowanie szlaczka umieszczonego

w poszerzonej liniaturze i zachęcić dziecko

do dokończenia go.

Motoryka mała – sprawność

ruchowa rąk (1–4)

Umie zawiązać na kokardkę sznurowadła, wstążkę.

Jest sprawne podczas zabaw manipulacyjnych

i konstrukcyjnych.

5 4 3 2 1

Trzyma poprawnie narzędzia do rysowania, malowania

i pisania.

Jest sprawne ruchowo: skacze, szybko biega.

5 4 3 2 1

Motoryka duża – sprawność

ruchowa całego ciała

i równowaga (5–6)

Chodzi po linii (stopa za stopą), stoi chwilę

na jednej nodze.

Układa z fragmentów obrazki według wzoru.

5 4 3 2 1

Funkcje wzrokowo-

-przestrzenne (7–11)

Dostrzega braki na obrazkach.

5 4 3 2 1

Rozpoznaje podstawowe ﬁgury geometryczne

(koło, kwadrat, trójkąt), a także cyfry, litery,

które już poznało.

5 4 3 2 1

10.

W szeregu elementów (ﬁgur) wskazuje jeden

inaczej położony.

5 4 3 2 1

11.

Rozpoznaje litery i cyfry podobne, lecz inaczej

położone w przestrzeni.

5 4 3 2 1

12.

13.

14.

Sprawnie rzuca i chwyta piłkę.

Sprawnie posługuje się nożyczkami.

Potraﬁ narysować ze wzoru koło, kwadrat,

krzyż i trójkąt.

Potraﬁ starannie pokolorować i/lub zakreskować

rysunek konturowy

Precyzyjnie rysuje po śladzie.

Sprawnie rysuje szlaczek w liniaturze, wykonuje

zadanie do końca.

5 4 3 2 1

Koordynacja wzrokowo-

-ruchowa (12–17)

15.

16.

17.

5 4 3 2 1

Lp.

Stwierdzenie dotyczące umiejętności dziecka –

początek klasy I

Ocena:

od 5

(bardzo dobra)

do 1

(niedostateczna)

5 4 3 2 1

Wskazówki pomocne przy dokonywaniu oceny

Ocena

(liczba

ocen

bardzo

dobrych

–5)

Oceniane funkcje

i umiejętności

18.

Rozpoznaje i tworzy rymy.

19.

Poprawnie wypowiada głoski.

5 4 3 2 1

Podczas zabawy z rymami należy zaobserwować

czy dziecko spośród 3 słów (np. kotek, kredka,

płotek) wskazuje te, które się rymują, oraz czy

podaje słowa, które tworzą rymy (np. mama,

dama, brama).

Należy zaobserwować podczas codziennych

zajęć i zapisać, które głoski wypowiada dziecko

niepoprawnie.

Należy zaobserwować podczas zabawy w zagadki

językowe, gdy dziecko wskazuje, czy słyszy parę

tych samych wyrazów, czy innych (różniących się

jedną głoską, np. dom – tom, noże – nosze).

Należy zaobserwować podczas zabawy

w zagadki językowe, gdy dziecko dzieli na sylaby

coraz dłuższe słowa (np. dom, domek, domeczek,

czekolada).

Należy zaobserwować podczas zabawy w zagadki

językowe, gdy dziecko łączy sylaby, tworząc coraz

dłuższe słowa (np. o-sa, ko-lac-ja, po-nie-dzia-łek).

Należy zaobserwować podczas zabawy

w zagadki językowe, na przykład: „Jedzie pociąg

naładowany towarami, których nazwy zaczynają się

na głoskę [k]. Jakie to towary?”, „Jaka głoska mieszka

na końcu słowa

auto?”.

Należy zaobserwować, czy dziecko potraﬁ podać

głoski, które słyszy na przykład w słowie nos.

Należy zaobserwować podczas zabawy w zagadki

językowe. Na przykład badający podaje w formie

izolowanych głosek imię (O-l-e-k), a dziecko

powinno je poprawnie wypowiedzieć (Olek).

Należy zaobserwować podczas zabawy

w zagadki językowe.

Należy ocenić podczas zabawy w zagadki

językowe, na przykład czy dziecko potraﬁ

rozpoznać swoje imię oraz imiona innych osób

usłyszane w zmienionej formie (np. z dodatkiem

sylaby

– kaZosia, kaOla).

Podczas zabawy w zagadki językowe należy

ocenić, jak dziecko wykonuje polecenia typu:

„Gdy usłyszysz słowo drogi, nie mów pierwszej

głoski [d]. Zgadnij, jakie słowo powstało”.

Należy ocenić, jak dziecko radzi sobie

z nazywaniem elementów na obrazku

w dowolnym ćwiczeniu.

Należy zaobserwować w sytuacjach

codziennych, podczas zajęć dydaktycznych.

Warto też zasięgnąć opinii rodziców.

Należy zaobserwować podczas rysowania

i pisania oraz czynności samoobsługowych,

na przykład jedzenia.

Należy zaobserwować podczas zabawy.

Należy zaobserwować podczas zajęć

dydaktycznych i zabawy.

Należy zaobserwować w sytuacjach

codziennych i podczas zajęć dydaktycznych

oraz zasięgnąć opinii rodziców.

Należy zaobserwować w sytuacjach

codziennych i podczas zajęć dydaktycznych.

W sytuacjach codziennych i podczas zajęć

dydaktycznych należy zaobserwować, czy

dziecko rozpoznaje napisane swoje imię, imiona

innych osób, szyldy, podpisy pod obrazkami.

Należy zaobserwować w sytuacjach codziennych,

podczas zajęć dydaktycznych. Warto też

dowiedzieć się od rodziców, czy dziecko słucha

uważnie, nie tylko ogląda obrazki.

Należy zaobserwować podczas zajęć

dydaktycznych. Warto też zasięgnąć opinii

rodziców.

Należy zaobserwować w sytuacjach codziennych

i podczas zajęć dydaktycznych.

Należy zaobserwować w sytuacjach codziennych

i podczas zajęć dydaktycznych. Warto też

zasięgnąć opinii rodziców.

Funkcje słuchowo-językowe

(18–29)

20.

Rozróżnia pary słów, które różnią się jedną głoską.

5 4 3 2 1

21.

Poprawnie dokonuje analizy sylabowej słów.

5 4 3 2 1

22.

Poprawnie dokonuje syntezy sylabowej słów.

5 4 3 2 1

23.

Poprawnie wydziela pierwszą i ostatnią

głoskę w słowie.

5 4 3 2 1

24. Potraﬁ dokonać analizy głoskowej krótkich

i prostych słów.

25.

Poprawnie dokonuje syntezy głoskowej

krótkich słów.

5 4 3 2 1

26.

27.

Szybko wymienia ciąg nazw, na przykład imiona

dziewczynek, nazwy zwierząt.

Rozumie zabawę w „mowę kaczek” – usuwa

sylabę

sprzed każdego wyrazu.

5 4 3 2 1

28.

Potraﬁ utworzyć słowo przez usunięcie z niego

pierwszej głoski.

5 4 3 2 1

29.

Potraﬁ szybko nazywać wskazywane elementy

na obrazku.

Pamięta wierszyki, rymowanki, piosenki.

5 4 3 2 1

30.

5 4 3 2 1

Pamięć (30)

31.

Ma ustaloną dominację ręki

(prawo- lub leworęczność).

Umie wskazać, gdzie ma swoją prawą i lewą

rękę, prawe i lewe oko.

Potraﬁ koncentrować uwagę mimo

zakłócających bodźców.

Zna niektóre litery.

5 4 3 2 1

Lateralizacja (31)

32.

33.

34.

5 4 3 2 1

Orientacja w kierunkach

lewo–prawo (32)

Uwaga (33)

Umiejętności sprzyjające

uczeniu się czytania

i pisania (34–40)

35.

36.

Zna niektóre cyfry.

Potraﬁ rozpoznawać niektóre wyrazy.

5 4 3 2 1

37.

Interesuje się książką, potraﬁ dość długo

słuchać czytanego tekstu.

5 4 3 2 1

38.

Rozumie przeczytany przez dorosłego tekst

i potraﬁ się na jego temat wypowiedzieć.

Wypowiada się spontanicznie, budując zdania

poprawnie pod względem logicznym i gramatycznym.

Dysponuje bogatym słownikiem.

5 4 3 2 1

39.

40.

5 4 3 2 1

UWAGA! Jeżeli w stwierdzeniu wymienia się dwie umiejętności, wystarczy opanowanie jednej, aby wystawić ocenę pozytywną – 3 pkt. Jeśli dziecko opanowało ją bardzo dobrze, na

przykład bardzo sprawnie jeździ na rowerze, można mu przyznać nawet 5 pkt.

Obliczanie wyników i ich interpretacja

1. Założenia kwestionariusza

Kwestionariusz jest przeznaczony do oceny trudności w czytaniu i pisaniu, ujawnienia ryzyka specyﬁcznych trudności

w uczeniu się:

dysleksji, dysortograﬁi

dysgraﬁi.

Te trudności powinny być dostrzeżone już w pierwszej klasie, a na-

wet wcześniej. Symptomy, które je zapowiadają, dają bowiem o sobie znać w wieku poniemowlęcym i przedszkol-

nym. Są uwarunkowane opóźnieniem rozwoju określonych funkcji poznawczych (szczególnie językowych) i/lub

ruchowych, a także ich integracji. Określenie „specyﬁczne” oznacza, że trudności nie są skutkiem opóźnienia rozwoju

intelektualnego ani schorzeń neurologicznych. Nie zostały spowodowane wyłącznie wadą zmysłu, zaniedbaniem śro-

dowiskowym lub dydaktycznym. Te niekorzystne czynniki mogą nasilać specyﬁczne trudności, lecz nie są ich przyczy-

ną.

Założeniem przy opracowaniu kwestionariusza było stworzenie bardzo prostego narzędzia służącego nauczycielowi

do przesiewowej oceny umiejętności dziecka w zakresie czytania i pisania oraz sprawności uczestniczących w nich

funkcji. Przyjęto, że

nauczyciel i specjalista szkolny powinni poznawać dziecko w każdej sytuacji kontaktu z nim – nie

tylko na lekcji lub podczas zaplanowanego badania diagnostycznego.

Obserwacja zachowania, rozmowy z dziec-

kiem, analiza jego prac, sprawności w wykonywaniu zadań na materiale przeznaczonym do nauki szkolnej w klasie

I oraz informacje przekazane przez rodziców powinny umożliwić poznanie mocnych stron rozwoju i utrudnień rozwo-

jowych ucznia, przede wszystkim w zakresie funkcji poznawczych (wzrokowo-przestrzennych, słuchowo-językowych)

i ruchowych oraz ich współdziałania (integracji percepcyjno-motorycznej). Tak dokonana ocena stwarza podstawy

do przewidywania, czy dziecko opanuje umiejętność czytania i pisania w tempie i stopniu określonym w podstawie

programowej edukacji wczesnoszkolnej dla klas I–III. Najlepiej dokonać oceny już na początku klasy I, a następnie kon-

tynuować obserwację i ocenę za pomocą kwestionariuszy dla klas II i III.

Proponowane narzędzie nie ma formy testu.

Nie zawiera szczegółowych instrukcji dla nauczyciela ani konkretnych

pomocy używanych do badania. Do kwestionariusza dołączono jedynie przykłady zadań, które pozwalają na obser-

wację określonego zachowania dziecka.

Kwestionariusz jest narzędziem przesiewowym.

Nie wymaga indywidualnego badania, na które zazwyczaj potrze-

ba około 2 godzin, lecz pozwala na dokonanie szybkiej oceny uczniów całej klasy. Jeżeli nauczyciel wnikliwie obser-

wuje swoich uczniów, analizuje ich pracę, proponuje określone zadania, aby poznać ich możliwości, to przy okazji

kontaktu z dziećmi i rodzicami szybko zgromadzi informacje potrzebne do wypełnienia kwestionariusza. Diagnoza

szkolna ma wówczas charakter procesu poznawania ucznia, a na dokonanie ostatecznej oceny wystarczy kilka minut.

Opis metody

Kwestionariusz zawiera 40 stwierdzeń przyporządkowanych do 10 skal:

I. Motoryka mała – sprawność ruchowa rąk (1–4)

II. Motoryka duża – sprawność ruchowa całego ciała i równowaga (5–6)

III. Funkcje wzrokowo-przestrzenne (7–11)

IV. Koordynacja wzrokowo-ruchowa (12–17)

V. Funkcje słuchowo-językowe (18–29)

VI. Pamięć (30)

VII. Lateralizacja czynności ruchowych (31)

VIII. Orientacja w przestrzeni – w kierunkach lewo/prawo (32)

IX. Uwaga (33)

X. Umiejętności sprzyjające uczeniu się czytania i pisania (34–40)

Każdą skalę można ocenić i analizować oddzielnie. Oblicza się też wynik ogólny dla całej skali.

2. Okres stosowania

Ocenę za pomocą kwestionariusza należy przeprowadzić po okresie adaptacji ucznia w szkole, czyli po pierwszym lub

drugim miesiącu nauki w klasie I. Jest to również wystarczający czas na poznanie dziecka, jeśli zmieniło ono szkołę lub

nauczyciela. W przypadku utrzymywania się u określonych uczniów zagrożenia specyﬁcznymi trudnościami w czyta-

niu i pisaniu nauczyciel może je potwierdzić po roku za pomocą badania kontrolnego.

3. Obliczanie i interpretacja wyników

Na podstawie wiedzy zgromadzonej w kontakcie z uczniem i jego rodzicami, nauczyciel wypełnia kwestionariusz – za-

kreśla przy każdym stwierdzeniu wartość od 1 do 5. Ocena 5 oznacza, że dziecko całkowicie spełnia wymagania, o któ-

rych mowa w danym stwierdzeniu (ocena bardzo dobra), 4 – dziecko prawie zawsze lub w dużym zakresie spełnia

podane wymagania, 3 – uczeń zazwyczaj wypełnia wymogi określone w stwierdzeniu, 2 – uczeń rzadko spełnia ocze-

kiwane wymagania, 1 – dziecko nie spełnia wymagań. Jeżeli w stwierdzeniu wymienia się dwie umiejętności, wystar-

czy opanowanie jednej, aby wystawić ocenę pozytywną – 3 pkt. Jeśli dziecko opanowało ją bardzo dobrze, na przykład

bardzo sprawnie jeździ na rowerze, można mu przyznać nawet 5 pkt.

Kwestionariusz posiada wstępne normy dla klasy I (początek roku szkolnego). Zostały one zamieszczone w tabelach 7 i 8.

3.1. Oceny cząstkowe kwestionariusza w poszczególnych skalach

Oceny umiejętności szkolnych ucznia, a także rozwoju jego funkcji poznawczych i ruchowych uczestniczących w czy-

taniu i pisaniu oraz ich integracji dokonuje się na podstawie zaznaczonych przez nauczyciela wartości od 1 do 5, odno-

szących się do każdego stwierdzenia. W zasadzie wszystkie dzieci powinny uzyskać oceny bardzo dobre (5), świadczące

o pożądanym poziomie rozwoju funkcji poznawczych i ruchowych oraz umiejętności szkolnych. Aby ocenić rozwój

i funkcjonowanie ucznia w poszczególnych skalach – częściach kwestionariusza – należy

zliczyć jedynie wszystkie za-

kreślone wartości 5.

Wynik (sumę ocen bardzo dobrych) w

każdej skali

należy

przyrównać do odpowiedniej pozycji

w tabeli

z normami oraz zinterpretować zgodnie ze wskazaniem:

wynik niski

–

przeciętny

–

wysoki.

3.2. Ocena ogólna kwestionariusza

Wynik ogólny

kwestionariusza należy obliczyć, sumując wyniki w poszczególnych skalach oraz surowe wyniki (o war-

tości od 1 do 5) dla pojedynczych pozycji, które nie zostały uwzględnione w tabeli z normami (uwaga, lateralizacja,

orientacja w otoczeniu, czyli pozycje od 30 do 32).

Obliczenie wyników cząstkowych w zakresie osobnych funkcji i umiejętności szkolnych pozwala stwierdzić, które z nich

stanowią słabe, a które mocne strony ucznia. Wynik ogólny i wyniki poszczególnych skal pozwalają na dostrzeżenie

dzieci potrzebujących indywidualnej opieki, które powinny być objęte dalszą obserwacją i pomocą. Służą do opraco-

wania przez zespół nauczycieli uczących dziecko planu udzielania tej pomocy oraz monitorowania jego realizacji i oce-

ny skuteczności.

4. Zakwaliﬁkowanie do odpowiedniej formy pomocy

W wypadku stwierdzenia niskiego ogólnego wyniku, gdy jednocześnie ujawnia się słaby poziom rozwoju funkcji słu-

chowo-językowych oraz występują nasilone trudności w czytaniu i pisaniu konieczne jest udzielenie dziecku pomocy

w formie zajęć wspomagających rozwój. Przyczyny tych trudności mogą być różne. Jedną z nich jest ryzyko dysleksji.

W takich sytuacjach wskazane są zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Mają one na celu podniesienie poziomu spraw-

ności funkcji poznawczych i ruchowych oraz kształcenie umiejętności czytania i pisania. Jeżeli w ciągu rocznego cyklu

tych zajęć obserwuje się bardzo wolny postęp w wyrównywaniu stwierdzonych braków rozwojowych i doskonaleniu

umiejętności czytania i pisania, wskazane jest badanie kontrolne pod koniec roku szkolnego na przykład przez psy-

chologa i pedagoga.

5. Wdrożenie programu wsparcia

Kwestionariusz ułatwia planowanie ćwiczeń, ponieważ wskazuje, z jakimi zadaniami dziecko sobie nie radzi. Mając

na uwadze specjalne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz deﬁcyty stwierdzone w badaniu kwestionariuszowym,

nauczyciele uczący danego ucznia powinni zgodnie z nowymi rozporządzeniami MEN zaplanować strategię udziela-

nia mu pomocy. Zespół nauczycieli opracowuje Kartę Indywidualnych Potrzeb Ucznia (KIPU), która od września 2012

roku będzie stanowić w szkole podstawowej dokument obowiązkowy dla każdego dziecka z trudnościami w uczeniu

się. W pracy nad pokonywaniem trudności ucznia powinni uczestniczyć nauczyciele, specjaliści ze szkoły i poradni oraz

rodzice, którzy kontynuują zajęcia w domu.

6. Ocena udzielonego wsparcia – badanie kontrolne

Oprócz badań wstępnych za pomocą zaprezentowanego kwestionariusza planuje się też badania kontrolne na koniec

klasy I. Taka procedura pozwala na ocenę, w jakim stopniu dziecko poprawiło swoje wyniki, usprawniło podstawowe

funkcje poznawcze i ruchowe oraz udoskonaliło umiejętność czytania i pisania. Jeżeli całoroczna praca zgodnie z Kar-

tą Indywidualnych Potrzeb Ucznia nie przyniesie postępu, należy kontynuować pomoc i badania w następnych kla-

sach. Diagnozy ryzyka dysleksji, dysortograﬁi i dysgraﬁi można dokonać na końcu pierwszego roku szkolnego

za pomocą Skali Ryzyka Dysleksji – z wykorzystaniem norm dla klasy I (Bogdanowicz, 2005, 2011) oraz na początku ko-

lejnego roku szkolnego za pomocą kwestionariusza dla klasy II. Konieczne jest dokonanie wnikliwej oceny umiejętno-

ści czytania i pisania za pomocą testów pedagogicznych. Przykładem jest Test głośnego czytania „Dom Marka”

(Bogdanowicz, 2009), dostępny również w wersji komputerowej (Bogdanowicz, 2010).

Ze względu na przesiewowy charakter badań, należy je przeprowadzić ze wszystkimi uczniami w klasie. Badaniami nie

obejmuje się tylko dzieci z orzeczeniem o niepełnosprawności intelektualnej, autyzmie, schorzeniach neurologicznych

oraz poważnej wadzie słuchu i wzroku. Dysleksji, dysortograﬁi i dysgraﬁi nie rozpoznajemy bowiem w wypadkach upo-

śledzenia umysłowego, chorób neurologicznych i wtedy, gdy jedyną przyczyną trudności szkolnych jest zaniedbanie

środowiskowe i/lub wady narządów zmysłu. Uczniowie ci powinni być objęci pomocą dostosowaną do ich specjal-

nych potrzeb edukacyjnych. W takich sytuacjach zaburzenia czytania i pisania nie mają bowiem charakteru specyﬁcz-

nego, lecz stanowią współwystępujące symptomy dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego.

Należy podkreślić, że kwestionariusz nie służy do pełnej oceny umiejętności określonych w podstawie programowej

dla klasy I. Jest przeznaczony głównie do badania funkcji zapewniających skuteczne uczenie się czytania i pisania.

Kwestionariusz ma charakter eksperymentalny ze względu na trwające prace nad jego ostateczną formą. Będziemy

wdzięczni użytkownikom za podzielenie się swoimi uwagami na temat jego przydatności do rozpoznawania uczniów

ryzyka dysleksji oraz sugestiami co do potrzeby dokonania zmian w celu udoskonalenia tego narzędzia diagnozy na-

uczycielskiej.

7. Rzetelność narzędzia diagnostycznego „Kwestionariusz rozpoznawania trudności w czytaniu i pisa-

niu – klasa I”

Rzetelność skal kwestionariusza obliczono na podstawie metody szacowania spójności wewnętrznej Kudera-Richard-

sona (KR-20). Wyniki tej analizy przedstawia tabela 1. Wyniki analizy rzetelności pozwalają wskazać, że jest to wysoce

spójne i satysfakcjonująco precyzyjne narzędzie oceny poziomu funkcjonowania dziecka w zakresie rozwoju moto-

rycznego, funkcji słuchowo-językowych, wzrokowo-przestrzennych oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej, a także do-

datkowych umiejętności wspierających naukę czytania i pisania. Wyniki uzyskane oddzielnie dla każdej z płci oraz dla

dzieci ogółem przedstawia tabela 1.

Plik z chomika:

combative

Inne pliki z tego folderu:

edukacja_wczesnoszkolna_1._karty_sprawdzajace.pdf (37570 KB)
Wanda Chotomska-pięciopsiaczki(1).docx (19462 KB)
inspiracje-artystyczne_zima.pdf (28245 KB)
Wskazowki dla nauczyciela cz1.pdf (2651 KB)
11.bmp (1685 KB)

kwestionariusz_rozpoznawania_specyficznych_trudnosci_w_czytaniu_i_pisaniu__klasa_1 (2).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: