„Jednorodzony”, „zrodzony”, „pierworodny”, „pierworodny wszelkiego stworzenia”, Jezus jako „początek [arché] stworzenia Bożego”, „nowe imię jezusa”, Jezus jako „Potężny Bóg” i „Wiekuisty Ojciec”.pdf

(2969 KB) Pobierz
„Jednorodzony”, „zrodzony”, „pierworodny”, „pierworodny
wszelkiego stworzenia”, Jezus jako „początek [
a
rché
] stworzenia
Bożego”, „nowe imię jezusa”, Jezus jako „Potężny Bóg” i
„Wiekuisty Ojciec”
Najpierw jeszcze raz sobie wyjaśnimy znaczenie słowa jednorodzony MONO (jedyny, wyróżniony)
GENES (potomek, syn, córka, dziecko).
https://en.wikipedia.org/wiki/Monogen%C4%93s
„Monogenes
ma dwie podstawowe definicje: "odnoszące się do jedynego (potomka) tego (a nie
innego) osobnika w konkretnym związku oraz odnoszące się do bycia jedynym tego rodzaju, lub
klasy, jedynym w swoim rodzaju.
[1]
Zatem
monogenēs
(μο�½ογε�½
�½�
ς) może być używany zarówno
jako
przymiotnik
monogenēs pais
, co oznacza
wyjątkowy i
specjalny
.
[2]
Jego greckie znaczenie
często stosuje się do "jednego rodzaju, jednego i tylko (tego wyjątkowego rodzaju)".
Monogenēs
(μο�½ογε�½
�½�
ς) może być używany zarówno jako
przymiotnik
monogenēs pais
, tylko (to) dziecko,
albo tylko prawowite dziecko, specjalne (wybrane) dziecko, a także samo w sobie, jako rzeczownik;
O monogenēs
"jedyną", czyli "jedynym legalnym dzieckiem (np. jedynym pretendentem do tronu,
dziedziczenia majątku na zasadach pierworodnego, uprawnionego, wybranego ze względu na
urodzenie, pochodzenie, wierność, lojalność, zasługi itd.)".
[3]
Słowo monogenēs jest użyte w Liście do Hebrajczyków 11: 17-19, aby opisać
Izaaka
, syna
Abrahama
. Jednak Izaak nie był jedynym jednorodzonym synem Abrahama (był nim Ismael), ale
był wybrany, posiadając szczególną cnotę (był dzieckiej obietnicy, a więc z punktu widzenia Boga
prawowitym dziedzicem na zasadach pierworodnego).”
W języku greckim:
-
μο�½ :
mono
– Jedyny (jako ten jedyny, to jedyne, wyjatkowy(we) w swoim rodzaju).
-
ογε�½
�½�
ς:
genes
– Zrodzony, narodzony, dziecko potomek.
Zastosowania w Nowym Testamencie:
http://biblehub.com/greek/monogene_s_3439.htm
Μο�½ογε�½
�½�
ς (monogenēs)
Łukasza 7:12
W języku oryginalnym:
ἐ
ξεκομίζετο τεθ�½ηκ
�½�
ς μο�½ογε�½
�½�
ς υ
ἱ�½�
ς τ
ῇ
Łukasza 7:12
„Gdy się zbliżył do bramy miasta, oto wynoszono umarłego,+ który był
jednorodzonym (μο�½ογε�½
�½�
ς) synem swej matki. Ona zaś była wdową. Był też z nią spory tłum
z miasta.”
Łuk 8:42
W języku oryginalnym::
�½�
τι θυγάτηρ μο�½ογε�½
�½�
ς
ἦ
�½ α
�½�
τ
ῷ
Łukasza 8:42
„Miał bowiem jednorodzoną (μο�½ογε�½
�½�
ς) córkę, która liczyła sobie około dwunastu
lat, i ta umierała.”
Łukasza 9:38
W języku oryginalnym: μου
�½�
τι μο�½ογε�½ής μοί
ἐ
στι�½
Łukasza 9:38
„ A oto jakiś mężczyzna z tłumu zawołał, mówiąc: „Nauczycielu, proszę cię, abyś
spojrzał na mego syna, gdyż jest moim jednorodzonym (μο�½ογε�½ής).”
W tym przypadku można by powiedzieć, że μο�½ογε�½ής (monogenes) znaczy jedynie „jest moim
jedynym synem”. Nie zmienia to faktu, że jest jedynym potomkiem w swoim rodzaju, ponieważ
sam fakt (zakładając, że jest jedynakiem), że nie ma konkurencji w postaci innych dzieci czyni go
dziedzicem i w dodatku jest jedynym w swoim rodzaju pod tym względem, że to na jego barkach
spocznie obowiązek opiekowania się nad starymi rodzicami (czy może już tylko ojcem). Pan jezus
nie jest jedynym synem Bożym, ale jest jedynym w swoim rodzaju synem (dzieckiem/ potomkiem)
Bożym, bo jest pierworodny wobec wszelkiego stworzenia, w tym innych duchowych synów
Bożych:
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1200004182?q=synowie+Bo%C5%BCy&p=par#h=3
„Pierwsza wzmianka o synach Bożych pojawia się w
Rodzaju 6:2-4.
Powiedziano tam, iż przed
ogólnoświatowym potopem „synowie prawdziwego Boga zaczęli zwracać uwagę na córki ludzkie,
jako że były piękne; i pojmowali za żony wszystkie, które sobie wybrali”. Znaczenie wyrażenia
„synowie prawdziwego Boga” wyjaśnia sama Biblia. Pojawia się ono potem w
Hioba 1:6,
gdzie
wyraźnie się odnosi do duchowych synów Bożych zgromadzonych przed Stwórcą. Znalazł się
wśród nich także Szatan, który wcześniej ‛wędrował po ziemi’ (Hi
1:7; zob. też 2:1, 2).
Również
w
Hioba 38:4-7
— gdzie powiedziano, że ‛synowie Boży z uznaniem wykrzykiwali’, gdy Bóg
‛położył kamień narożny’ ziemi — z pewnością chodzi o aniołów, a nie o potomków Adama (który
wtedy nie został jeszcze stworzony). I podobnie w
Psalmie 89:6
„synowie Boży” to bezsprzecznie
istoty niebiańskie, a nie ziemskie.”
Jana 1:18
W języku oryginalnym:
ἑ
ώρακε�½ πώποτε μο�½ογε�½
�½�
ς θε
�½�
ς
�½�
Jana 1:18
„Żaden człowiek nigdy nie widział Boga jednorodzony bóg (μο�½ογε�½
�½�
ς), który zajmuje
miejsce u piersi Ojca, ten dał co do niego wyjaśnienie."
Zanim przejdziemy do wyjaśnienia znaczenia określenia
„jednorodzony bóg”
wyjaśnimy sobie
często pojawiajace się nieporozumienie. Pozwoli nam to również wyeliminować tą kwestię z
dyskusji, jako nieistotnej dla rozważań o pochodzeniu Jezusa. Niektórzy twierdzą, że określenia:
jednorodzony, pierworodny, zrodzony nie jest w Biblii wymienne na: stworzony. I w pewnym
sensie mają mają rację, ponieważ słowo „stworzony” może się odnosić jedynie do duchowych
synów Bożych oraz Adama, natomiast „zrodzony” do tych, których życie zaczyna się w wyniku
zapłodnienia, co nie znaczy, że Bóg nie może użyć określenia „zrodzony” do swoich stworzeń
duchowych i zaraz postaram się uzasadnić dlaczego. Proszę zwrócić jednak uwagę na to, że mono-
genes (co się tłumaczy na jednorodzony) nie jest tożsame ze słowem zrodzony, ponieważ znaczy:
jedyny potomek, dziecko w swoim rodzaju: syn albo córka. Jeżeli o aniołach nie można
powiedzieć, że są spłodzeni na sposób ludzki, to na pewno można stwierdzić, że są dziećmi, synami
Boga, a nawet jego potomstwem. Dokładnie takie znaczenie ma mono-genes w odniesieniu do
Jezusa, z tym, że z podkreśleniem, że jest on jedynym w swoim rodzaju dzieckiem Bożym! Innymi
słowy rodzinę duchowych synów Bożych możemy sobie wyobrazić, jako liczną grupę aniołów z
jednym szczególnie uprzywilejowanym naczelnym aniołem (archaniołem). I takie też zrozumienie
mają Świadkowie Jehowy. Zanim przejdę do sedna sprawy omówię znaczenie słowa „zrodzony” i
wyjaśnię dlaczego można je stosować do aniołów, ponieważ takie określenie pada w odniesieniu
do Jezusa. W Biblii słowo „zrodził” jest wymienne z określeniem „został jego ojcem”:
Księga Kronik 8:7 „Gera uprowadził ich do niewoli, on też
został ojcem
Uzzy oraz Achichuda.
Szacharaim zaś
zrodził dzieci
na polu moabskim — już po odprawieniu ich. Żonami jego były
Chuszim i Baara. A z Chodesz, swojej żony, zrodził Jobaba i Cibię, i Meszę, i Malkama, i Jeuca,
i Sachiasza, i Mirmę. To jego synowie, głowy domów patriarchalnych.”
Księga Kronik 8: 36-37
„Achaz zaś został ojcem Jehoaddy; Jehoadda zaś
został ojcem
Alemeta
i Azmaweta, i Zimriego. Zimri zaś
zrodził
Mocę; Moca zaś został ojcem Binei, jego synem Rafa”
Z uwagi na to, że określenia „zrodził” i „został jego ojcem” są w Biblii wymienne autorzy
przekładu Nowego Świata nie popełnili błędu w tym przypadku. Zastosowanie takiego tłumaczenia
jest bardziej zrozumiałe w dzisiejszych czasach, gdy piękne i poetyckie określenie „zrodził”
zastąpiono słowem „spłodził”. Najpierw zacytuję, jak to oddają inne przekłady, a następnie jak
oddaje Przekład Nowego Świata:
List do Hebrajczyków 1:5
τι�½ι
 
γαρ
 
ειπε�½
 
ποτε
 
τω�½
 
αγγελω�½
 
υιος
 μ
ου
 
ει
 
συ
 
εγω
 
ση
μ
ερο�½
 
γεγε�½�½ηκα
 
σε
 
και
 
παλι�½
 
εγω
 
εσο
μ
αι
 
αυτω
 
εις
 
πατερα
 
και
 
αυτος
 
εσται
 μ
οι
 
εις
 
υιο�½
 
Biblia Warszawska:
„Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Tyś jest Synem moim, Jam cię dziś
zrodził? I znowu: Ja mu będę ojcem, a on będzie mi synem?”
Biblia Tysiąclecia:
„Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś
zrodził? I znowu: Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem.”
Biblia Gdańska:
„Albowiem któremuż kiedy z Aniołów rzekł: Tyś jest syn mój, jam cię dziś
spłodził?
I zasię: Ja mu
będę ojcem, a on mnie będzie synem?”
Teraz według przekładu Nowego Świata:
Hebrajczyków 1:5
„Na przykład do któregoż z aniołów kiedykolwiek rzekł: „Ty
jesteś moim
synem; ja dzisiaj zostałem twoim ojcem”?
I znowu: „Ja stanę się dla niego ojcem, a on stanie się
dla mnie synem”?"
Kiedy Bóg wypowiedział te słowa?: „Tyś jest mój Syn, umiłowany; ciebie darzę uznaniem” (Mk
1:9-11; Mt 3:16, 17; Łk 3:21, 22).
A więc Bóg wypowiedział te słowa podczas chrztu Jezusa. Pan
Jezus wówczas już istniał, więc słowa te muszą mieć inne znaczenie. Pan Jezus w owym dniu został
namaszczony (został Chrystusem/ Pomazańcem) i zarazem zrodzony, jako duchowy Syn Boży:
Psalm 2:7
„Powołam się na postanowienie Jehowy; rzekł do mnie: „Ty jesteś moim synem; ja
dzisiaj zostałem twoim ojcem (w innych przekładach: „Jam ciebie dziś zrodził”)."
Jezus urodził się jako człowiek i jako człowiek umarł, lecz został wskrzeszony, jako duchowy Syn
Boży, a więc jego nowe zrodzenie otwierało mu drogę powrotu do nieba. Innymi słowy ten rodzaj
zrodzenia nie ma nic wspólnego z pochodzeniem Jezusa, nic nam nie mówi o jego początku, jako
istoty żyjącej (o tym, kiedy rozpoczęła się jego egzystencja):
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1101989262?q=ciele+duchu&p=par
„1
Piotra 3:18:
„Chrystus raz na zawsze umarł za grzechy, prawy za nieprawych, aby was przywieść
do Boga; uśmiercony został w ciele, ale ożywiony w duchu [„duchem”,
Bg, Wujek;
„przez Ducha”,
Bp;
„w duchu”,
Bw]”.
(Jezus został wskrzeszony z martwych z ciałem duchowym. W tekście
greckim słowo „ciało” jest przeciwstawione „duchowi” i oba występują w celowniku. Jeżeli więc
tłumacz oddaje to wyrażeniem „przez Ducha”, powinien też konsekwentnie napisać „przez ciało”,
jeżeli zaś tłumaczy „w ciele”, powinien też przetłumaczyć „w duchu”).”
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/2009242?q=nowe+zrodzenie&p=par
Nowe zrodzenie
„Wczytanie się w słowa Jezusa pozwala zrozumieć, że decyzja o ponownym narodzeniu nie należy
do człowieka. Skąd taki wniosek? Grecki zwrot przetłumaczony na ‛narodzić się ponownie’ można
też oddać jako ‛narodzić się z góry’*. Zgodnie z tym alternatywnym tłumaczeniem ponowne
narodzenie pochodzi „z góry”, czyli z nieba, „od Ojca” (Jana
19:11; Jakuba 1:17).
I rzeczywiście, to
Bóg sprawia, że ktoś dostępuje ponownego narodzenia (1
Jana 3:9).
Gdy mamy w pamięci wyrażenie „z góry”, łatwiej nam zrozumieć, dlaczego nikt nie może sam
narodzić się ponownie. Pomyślmy o przyjściu na świat dziecka. Czy to ono decyduje o tym, że się
urodzi? Oczywiście, że nie! Podobnie nikt wierzący nie może podjąć decyzji o swym „nowym
zrodzeniu”. Jest ono możliwe tylko wtedy, gdy spowoduje je Bóg, nasz niebiański Ojciec (Jana
1:13).
Potwierdzają to słowa apostoła Piotra: „Błogosławiony niech będzie
Bóg i Ojciec
naszego
Pana, Jezusa Chrystusa, gdyż stosownie do swego wielkiego miłosierdzia
dał
nam (...) nowe
zrodzenie” (1
Piotra 1:3).”
Podsumowując: ważnym faktem jest jednak to, że zarówno aniołowie, jak i Jezus zostali nazwani
synami Bożymi, więc dla wszystkich tych istot Jehowa Bóg jest Ojcem. Można więc powiedzieć, że
w jakimś momencie ich zrodził, został ich Ojcem. A więc wszystkie te byty miały swój poczatek.
Żaden werset biblijny nie uprawnia nas do twierdzenia, że w przypadku Pana Jezusa należy to
rozumieć jakoś inaczej niż w stosunku do innych synów Bożych. Więc modlitwa katolicka, gdzie o
Jezusie mówi się
„Zrodzony a nie stworzony”
jest stwierdzeniem tautologicznym (jak „masło
maślane” czy „cofać się do tyłu”). W przypadku wszystkich zrodzonych ludzi czy aniołów ktoś
został ich ojcem. W przypadku aniołów i Adama był to Bóg Ojciec, w przypadku potomków Adama
ziemski ojciec, dlaczego więc w przypadku Jezusa miałaby obowiązywać inna zasada? Skoro w
wyniku zrodzenia zostało zapoczątkowane życie aniołów i ludzi, to dlaczego wyłącza się z tej
rodziny Jezusa?:
Efezjan 3:14, 15
„Dlatego też zginam kolana przed Ojcem (Jehową), któremu zawdzięcza swe miano każda rodzina
w niebie i na ziemi”
Wobec Jezusa zostało też użyte inne kreślenie:
Kol. 1:15, 16
(Bw):
„On [Jezus Chrystus] jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia.”
Porównaj:
List do Hebrajczyków 1:1-4
i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych
ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy,
przez Niego też stworzył wszechświat. Ten [Syn], który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem
Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów,
zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile
odziedziczył wyższe od nich imię.”
Najpierw sobie wyjaśnijmy co to znaczy być czyimś obrazem, dokładnym odbiciem,
odzwierciedleniem czyjejś istoty. Z pewnością takie określenie, jak dokładne odzwierciedlenie nie
jest tożsame z jest tym samym, co np. osoba odbita w lustrze czy na namalowanym wizerunku. To,
że ktoś jest bardzo podobny do kogoś, czy nawet jego sobowtórem nie znaczy że stanowią jeden
byt. Innymi słowy, kiedy mówimy o kimś, że to jest wykapany ojciec, lub: wypisz wymaluj ojciec,
to nie mamy na myśli ojca, tylko syna, który odzwierciela wiele jego cech. Jego dziecko, potomka,
którego życie zastało zapoczątkowanie w wyniku zrodzenia/ spłodzenia i narodzin.
”
Wielokrotnie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin