Kodeks karny
z dnia 6 czerwca 1997 r. (Dz.U. Nr 88, poz. 553)
(zm. Dz.U. z 2016 r. poz. 189, Dz.U. z 2015 r. poz. 1855, Dz.U. z 2015 r. poz. 1707, Dz.U. z 2015 r. poz. 1549, Dz.U. z 2015 r. poz. 1528, Dz.U. z 2015 r. poz. 541, Dz.U. z 2015 r. poz. 396, Dz.U. z 2014 r. poz. 538, Dz.U. z 2013 r. poz. 1247, Dz.U. z 2013 r. poz. 1036, Dz.U. z 2013 r. poz. 905, Dz.U. z 2013 r. poz. 849, Dz.U. z 2012 r. poz. 611, Dz.U. 2011 Nr 240, poz. 1431, Dz.U. 2011 Nr 233, poz. 1381, Dz.U. 2011 Nr 217, poz. 1280, Dz.U. 2011 Nr 191, poz. 1135, Dz.U. 2011 Nr 160, poz. 964, Dz.U. 2011 Nr 133, poz. 767, Dz.U. 2011 Nr 117, poz. 678, Dz.U. 2011 Nr 94, poz. 549, Dz.U. 2011 Nr 72, poz. 381, Dz.U. 2011 Nr 48, poz. 245, Dz.U. 2011 Nr 17, poz. 78, Dz.U. 2010 Nr 240, poz. 1602, Dz.U. 2010 Nr 225, poz. 1474, Dz.U. 2010 Nr 182, poz. 1228, Dz.U. 2010 Nr 152, poz. 1021, Dz.U. 2010 Nr 152, poz. 1018, Dz.U. 2010 Nr 127, poz. 857, Dz.U. 2010 Nr 125, poz. 842, Dz.U. 2010 Nr 98, poz. 626, Dz.U. 2010 Nr 40, poz. 229, Dz.U. 2010 Nr 40, poz. 227, Dz.U. 2010 Nr 7, poz. 46, Dz.U. 2009 Nr 206, poz. 1589, Dz.U. 2009 Nr 201, poz. 1540, Dz.U. 2009 Nr 190, poz. 1474, Dz.U. 2009 Nr 168, poz. 1323, Dz.U. 2009 Nr 166, poz. 1317, Dz.U. 2009 Nr 63, poz. 533, Dz.U. 2009 Nr 62, poz. 504, Dz.U. 2008 Nr 214, poz. 1344, Dz.U. 2008 Nr 173, poz. 1080, Dz.U. 2008 Nr 171, poz. 1056, Dz.U. 2008 Nr 122, poz. 782, Dz.U. 2008 Nr 90, poz. 560, Dz.U. 2007 Nr 192, poz. 1378, Dz.U. 2007 Nr 124, poz. 859, Dz.U. 2007 Nr 123, poz. 850, Dz.U. 2007 Nr 89, poz. 589, Dz.U. 2006 Nr 226, poz. 1648, Dz.U. 2006 Nr 218, poz. 1592, Dz.U. 2006 Nr 190, poz. 1409, Dz.U. 2005 Nr 180, poz. 1493, Dz.U. 2005 Nr 178, poz. 1479, Dz.U. 2005 Nr 163, poz. 1363, Dz.U. 2005 Nr 132, poz. 1109, Dz.U. 2005 Nr 90, poz. 757, Dz.U. 2005 Nr 86, poz. 732, Dz.U. 2004 Nr 243, poz. 2426, Dz.U. 2004 Nr 93, poz. 889, Dz.U. 2004 Nr 69, poz. 626, Dz.U. 2004 Nr 25, poz. 219, Dz.U. 2003 Nr 228, poz. 2255, Dz.U. 2003 Nr 199, poz. 1935, Dz.U. 2003 Nr 179, poz. 1750, Dz.U. 2003 Nr 121, poz. 1142, Dz.U. 2003 Nr 111, poz. 1061, Dz.U. 2001 Nr 98, poz. 1071, Dz.U. 2000 Nr 116, poz. 1216, Dz.U. 2000 Nr 93, poz. 1027, Dz.U. 2000 Nr 48, poz. 548, Dz.U. 1999 Nr 83, poz. 931, Dz.U. 1999 Nr 64, poz. 729)
(sprost.:Dz.U. 1997, Nr 128, poz. 840)
Część ogólna.
Rozdział I. Zasady odpowiedzialności karnej.
Art. 1 [Warunki odpowiedzialności]
§ 1. Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.
§ 2. Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma.
§ 3. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu.
Art. 2 [Przestępstwo skutkowe przez zaniechanie] Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.
Art. 3 [Zasada humanitaryzmu] Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka.
Art. 4 [Zmiana ustawy]
§ 1. Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.
§ 2.1) [i] Jeżeli według nowej ustawy za czyn objęty wyrokiem nie można orzec kary w wysokości kary orzeczonej, wymierzoną karę obniża się do wysokości najsurowszej kary możliwej do orzeczenia na podstawie nowej ustawy.
§ 3. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zagrożony karą pozbawienia wolności, wymierzoną karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu zamienia się na grzywnę albo karę ograniczenia wolności, przyjmując że jeden miesiąc pozbawienia wolności równa się 60 stawkom dziennym grzywny albo 2 miesiącom ograniczenia wolności.
§ 4. Jeżeli według nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zabroniony pod groźbą kary, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa.
Art. 5 [Zasada terytorialna] Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej.
Art. 6 [Czas i miejsce przestępstwa]
§ 1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany.
§ 2. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.
Art. 7 [Zbrodnia i występek]
§ 1. Przestępstwo jest zbrodnią albo występkiem.
§ 2. Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą.
§ 3.2) [ii] Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych albo powyżej 5 000 złotych, karą ograniczenia wolności przekraczającą miesiąc albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc.
Art. 8 [Umyślność i nieumyślność] Zbrodnię można popełnić tylko umyślnie; występek można popełnić także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi.
Art. 9 [Rozwinięcie]
§ 1. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.
§ 2. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożno...
qbgirl