PRZEBACZENIE USUWA PRZEKLEŃSTWO I PRZYNOSI BŁOGOSŁAWIEŃSTWO
Konieczne jest bezwarunkowe przebaczenie innym - wybaczenie wszystkim wszystkiego.
Przebaczcie wszystkim, którzy sprowadzili przekleństwo na was lub na waszą rodzinę i pojednajcie się z nimi w głębi waszego serca. Pan wysłuchuje naszych modlitw tylko wówczas, gdy kochamy innych i kiedy im przebaczamy:
„A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie co przeciw komu...” (Mk 11,25a). „
Gdy człowiek żywi złość przeciw drugiemu, jakże u Pana szukać będzie uzdrowienia?” (Syr 28,3).
My także musimy pojednać się ze wszystkimi, aby Bóg mógł przyjąć nasze akty miłości, ofiary i pokutę.
„Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim! Potem przyjdź i dar swój ofiaruj!”
(Mt 5,23-24).
Czasem bardzo trudno jest przebaczyć komuś, kto nas bardzo skrzywdził, dlatego w takim przypadku potrzebujemy szczególnej łaski Pana, aby być w stanie to uczynić. Gdy szczerze poprosimy Boga o łaskę przebaczenia komuś, z pewnością ześle Pan swojego Ducha Świętego, aby nam pomógł przebaczyć tej osobie i pojednać się z nią.
Kilka świadectw
Kiedy przebaczyła, została uzdrowiona
Pewnego razu przyszła do mnie kobieta i poprosiła o modlitwę o uzdrowienie z choroby skóry oraz z astmy. Powiedziała, że choroby te są skutkiem przekleństwa jej ojca, który był alkoholikiem i prowadził niemoralne życie. Kiedy była nastolatką, jej ojciec przyszedł do jej sypialni kompletnie pijany i chciał uprawiać z nią seks. Ona mu się oparła i nie uległa jego żądaniu, wówczas on przeklął ją w następujących słowach:
„niech twoje piękne ciało pokryje się czyrakami i obyś umarła z powodu duszności” Po tym incydencie rozchorowała się; miała gorączkę, wymiotowała i musiała pozostać w łóżku, a po kilku dniach na jej ciele pojawiły się czyraki, po czym zachorowała na astmę.
Gdy ją poprosiłem, by przebaczyła ojcu, który zginął w wypadku, nie potrafiła tego uczynić. Ze łzami w oczach i z sercem przepełnionym gorzkim gniewem powiedziała: „Nie mogę przebaczyć temu diabłu, który chciał mnie pozbawić dziewictwa!” Nałożyłem na nią ręce i prosiłem Jezusa, aby posłał do niej swego Ducha Świętego, by obdarzył ją łaską pojednania z nieżyjącym ojcem. Następnie uklęknąłem przed nią i odgrywając rolę jej ojca, powiedziałem: „Moja córko, jestem diabłem, byłem alkoholikiem. Kiedy byłem pijany, nie wiedziałem, kto jest moją żoną, a kto córką. Ale ty jesteś krwią z mojej krwi. Jestem twoim ojcem i błagam cię, moje dziecko, przebacz mi i kochaj mnie”. Nagle trzymając mnie za ręce, krzyknęła głośno: „Tato, przebaczam ci, jesteś moim ojcem i kocham cię!” W tamtej chwili kobieta ta prawdziwie przebaczyła swemu ojcu! Wiele razy prosiłem o przebaczenie w czyimś imieniu (biorąc na siebie przewinienia tej osoby) i zawsze w takich przypadkach byłem świadkiem cudów, jakie Pan uczynił.
Wówczas wszelkie więzy zostały zerwane. Pomodliłem się o przełamanie przekleństwa oraz o całkowite uzdrowienie. Ku ogromnemu zdziwieniu lekarzy, kobieta ta została w pełni uzdrowiona! Odzyskała swój urok i piękno, wyszła za mąż i obecnie prowadzi bardzo dobre życie ze swoim mężem i dwojgiem dzieci. To prawda, że przebaczenie przynosi uzdrowienie!
Po przebaczeniu przodkowi rodzina została uwolniona
Kiedyś przyszli do mnie przedstawiciele pewnej rodziny, ponieważ nie powodziło im się w żadnym przedsięwzięciu, które podejmowali; wszystkie kończyły się porażką. Gdy zapytałem o historię rodziny, dowiedziałem się od nich, że żywią ogromny gniew wobec prapradziadka z czwartego pokolenia, który był mordercą i oszustem. Według nich wszelkie przekleństwa, które spadły na rodzinę, były skutkami jego grzechów. Kiedy zapytałem, czy modlili się za jego duszę i czy ofiarowali Msze święte za niego, otrzymałem odpowiedź, iż nie czuli takiej potrzeby. W rezultacie jego dusza nie została powierzona Bogu przez modlitwy rodziny. Posłuchali mojej rady i podjęli decyzję, że będą się za niego modlić, zamówią Msze święte gregoriańskie i będą czynić pokutę w tej intencji. Gdy po jakimś czasie ponownie przyszli do mnie, donieśli mi, iż Bóg zaczął błogosławić ich przedsięwzięciom.
Każda rodzina ma obowiązek modlić się za swych zmarłych krewnych. Niektórzy nie czynią tego, wychodząc z błędnego założenia, że ten lub tamten zmarły jest w piekle.
Nikt nie ma prawa osadzać, czy ktoś trafił do piekła! Ponieważ wierzymy w zmartwychwstanie umarłych, powinniśmy modlić się za wszystkich, którzy odeszli z tego świata.
Kiedy ktoś modli się o uzdrowienie swego drzewa rodzinnego czyli o przełamanie przekleństwa grzechów swoich przodków, powinien mieć pewność, iż uprzednio pojednał się ze wszystkimi swymi przodkami. Być może był wśród nich ktoś, kto przyniósł rodzinie niesławę, doprowadził do bankructwa czy ubóstwa lub też oddał rodzinę pod władzę szatana. Dobrze jest przywołać w pamięci przodków z co najmniej czterech ostatnich pokoleń, których jest w sumie trzydziestu: dwoje rodziców, czworo dziadków, ośmioro pradziadków i szesnaścioro prapradziadków. Można wykonać wykres swojej rodziny, a jeśli nie wszystkie imiona przodków z ostatnich czterech pokoleń są znane, należy każdej z tych osób nadać jakieś imię. Niekiedy jestem proszony o odprawienie trzydziestu Mszy świętych w intencji uzdrowienia międzypokoleniowego (za w/w trzydziestu przodków danej rodziny). Mszę taką nazywam „ Mszą świętą o uzdrowienie drzewa rodzinnego”. Aby uzdrowienie drzewa rodzinnego (czyli uwolnienie od przekleństwa grzechów przodków) mogło się dokonać, wszyscy żyjący członkowie rodziny powinni pojednać się w sercu ze swymi przodkami! Przed przystąpieniem do modlitwy o przełamanie przekleństwa będącego konsekwencją grzechów przodków, żyjący członkowie rodziny (jeżeli są katolikami) powinni być w stanie łaski uświęcającej (po odbyciu dobrej spowiedzi z przeszłych grzechów) i powinni trwać w jedności z Chrystusem, przez przyjmowanie Jego Ciała i Krwi w Najświętszej Eucharystii. „Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, /Bóg/ jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości” (1 J 1,9). „Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim ” (J 6,56).
KosciolKatolicki