LXXIII. Dawny kościół św. Kazimierza.pdf

(292 KB) Pobierz
Dawny kościół
św. Kazimierza
Kościół i klasztor reformatów w Lublinie zbu-
dowano na miejscu dworu Sapiehów, na Żmi-
grodzie. Po niemal dwóch wiekach istnienia,
w połowie XIX wieku klasztor i kościół prze-
budowano na browar Vetterów. Dawny zespół
klasztorny reformatów znajduje się przy ulicy
Bernardyńskiej 15. To jeden z najmniej zna-
nych zabytków sakralnych miasta.
Reformaci, kolejny po bernardynach odłam
zakonu franciszkanów, zostali sprowadzeni do
Lublina w 1660 roku. Sapiehowie darowali im
swój dwór na Żmigrodzie. W 1663 roku położo-
no kamień węgielny pod budowę kościoła, który
konsekrowano w 1674 roku. Równolegle z budo-
wą świątyni wznoszono klasztor.
Po północnej stronie kościoła, od obecnej ulicy
Bernardyńskiej, urządzono małą kalwarię w po-
staci dziedzińca otoczonego murem ze stacjami
drogi krzyżowej. Na tym obszarze ulokowano też
cmentarz, istniejący do dziś pod wybrukowanym
podwórzem przed dawnym kościołem.
Po kasacie zakonu w I połowie XIX wieku zabu-
dowania nabył Karol Vetter, który urządził w nich
browar. Budynek kościoła, w którym umieszczo-
no magazyn, podzielono na kondygnacje. Czę-
ściowej przebudowie uległ dach, jednak zasad-
niczo obiekt zachował swoją pierwotną bryłę.
Jest to kościół jednonawowy z węższym i niż-
szym od nawy prezbiterium, zamkniętym trój-
bocznie. Wnętrze jest obecnie podzielone na
kondygnacje, na sklepieniach zachowały się
pozostałości malowideł z ostatniej ćwierci XVII
wieku. Z zewnątrz elewacje dawnego kościoła
WIDOK OD STRONY
POŁUDNIOWEJ NA
DAWNY ZESPÓŁ
KLASZTORNY
REFORMATÓW
są dwukondygnacyjne, artykułowane prostymi
podziałami ramowymi. W trójprzęsłowej fasa-
dzie środkowe przęsło jest szersze od bocznych.
Szczyt zachowany częściowo – środkowa część
złożona z trzech przęseł arkadowych, z których
środkowe jest wyższe i szersze od pozostałych.
Nie zachowały się boczne partie szczytu i jego
zwieńczenie.
W czasach reformackich nad kale-
nicą dachu prezbiterium znajdowała
się wieżyczka na sygnaturkę.
Wewnątrz kościoła, na łuku tęczy,
zachowały się malowidła z końca XVII
wieku, częściowo zakryte późniejszymi
przemalowaniami. Niestety wnętrze
dawnego kościoła nie jest dostępne
do zwiedzania.
RZUT DAWNEGO KOŚCIOŁA REFORMATÓW PW. ŚW. KAZIMIERZA
DAWNY KOŚCIÓŁ
REFORMATÓW
PW. ŚW. KAZIMIERZA
OPR. BIURO MKZ/RYS. H. MĄCIK
Zgłoś jeśli naruszono regulamin