Scenariusz prowadzenia zajęć opiekuńczo.docx

(16 KB) Pobierz

Scenariusz prowadzenia zajęć opiekuńczo-wychowawczych                                                                              w świetlicy szkolnej

 

 

Data: 11.04.2016                              Prowadzący: Natalia Tomaszewska

Grupa: Klasy I-III                             Rodzaj zajęć: Zajęcia wychowawcze

 

 

Temat zajęć: Mówimy stop przemocy i agresji - radzimy sobie w trudnych sytuacjach.

Cele zajęć:

Ogólne

- uświadomienie dzieciom występowania agresji w życiu codziennym;

- zwrócenie uwagi na różne przejawy złości i agresji;

- uwrażliwienie na krzywdę innych;

- zapoznanie ze skutecznymi sposobami radzenia sobie z agresją i przemocą;

- budowanie poczucia własnej wartości.

Operacyjne- Uczeń:

- umie rozpoznać zachowania agresywne;

- potrafi rozróżnić przejawy złości i agresji;

- rozumie, co czują osoby poszkodowane;

- korzysta ze skutecznych sposobów rozwiązywania zaistniałych sytuacji konfliktowych;

- buduje poczucie własnej wartości.

Metody:

- pogadanka;

- praktycznego działania;

-„burza mózgów”;

Formy pracy: Indywidualna i grupowa.

 

                                                   Przebieg zajęć:

CZYNNOŚCI PROWADZĄCEGO

CZYNNOŚCI WYCHOWANKÓW

  ŚRODKI DYDAKTYCZNE

I Część Początkowa

Przywitanie dzieci

Przedstawienie celów zajęć

Zachęcenie do udziału w zajęciach.

 

Dzieci witają się z nauczycielem i uważnie słuchają nauczyciela

 

II Część główna

 

Przeprowadzenie pogadanki przez pedagoga na temat: „Przyczyny i sposoby radzenia sobie z przemocą i agresją”.

 

„Kiedy jestem wściekły”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

„Wściekłe początki zdań”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

„Grupowy obrazek”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

„Recepta na złość” – burza mózgów.

 

Wypowiedzi uczniów na temat: Zabawy przeciw agresji

 

 

 

 

Grupa siedzi w kole. Dzieci wypowiadają po kolei swoje imię i pokazują, co robią, kiedy są wściekłe, na przykład: „Mam na imię Karolina. Kiedy jestem wściekła robię tak: lewa ręką wykonuje taki ruch, jakby chciała uderzyć.

Nazywam się Tomek. Kiedy jestem wściekły robię tak: prawą nogą wykonuje taki ruch, jakby chciał kopnąć” itd. Następnie każdy uczeń powtarza wszystkie imiona i wyrażenie złości swoich poprzedników, zanim powie, jak się samo nazywa i doda jak przebiegają u niego napady złości.

 

 

Dzieci maja za zadanie dokończyć rozpoczęte przez nauczyciela zdania na przykład:

„Kiedy jestem wściekły, wtedy...

„Mój kolega złości mnie, gdy...

„Najbardziej złości mnie, gdy...

„Kiedy inne dzieci mnie złoszczą, to...

„Kiedy inni są rozzłoszczeni, wtedy...

 

 

 

 

Każde dziecko otrzymuje kartkę z bloku rysunkowego o formacie A3. Teraz prowadzący podaje określony temat i wszyscy zaczynają malować do niego dowolny obrazek. Po krótkim czasie, na sygnał każde dziecko przekazuje swoja kartkę sąsiadowi. Ten oddaje do obrazka kolejne detale, tak długo, aż do ponownej zmiany kartek po sygnale. Następnie wspólnie z dziećmi prowadząca rozmawia na temat: Jak wyglądają obrazki, gdy przeszły już przez wszystkie ręce i powróciły do pierwszego dziecka?

 

 

 

 

Uczniowie w grupach wymyślają sposoby radzenia sobie ze złością. Następnie razem z prowadzącym opracowują receptę.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

brystol o formacie A3;

kredki;

papier;

markery.

 

 

 

 

 

III Część końcowa.

Rundka: „ Czego nauczyły mnie te zajęcia?”

 

Pożegnanie uczniów

 

 

 

.

 

Wypowiedzi uczniów.

 

 

Podziękowanie pani pedagog za przybycie.

 

 

             

Zgłoś jeśli naruszono regulamin