71. Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych
· Trzej autorzy: mieszkający w Krakowie Piotr Marecki i Igor Stokfiszewski oraz wrocławianin Michał Witkowski ułożyli potężny, liczący ponad 670 stron druku portret „roczników 70.”. Na tom składa się antologia utworów, słownik pisarzy i zjawisk literackich oraz blok wypowiedzi krytycznych. Większość autorów prezentowanych w Tekstyliach łączy niechęć do jasnego wyrażania poglądów, do oceny wprost, opowiedzenia się za czymś czy choćby solidaryzowania się z kimś.
· ROCZNIKI SIEDEMDZIESIĄTE (pomysł zorganizowania festiwalu poetyckiego z młodymi twórcami. Wykorzystane hasło: „Zapowiadający Się…”. Wiele problemów nastręczyła kategoria roczników siedemdziesiątych, bo 1) za bardzo kojarzy się ze wspólnota generacyjną 2) jako że jest zadomowiona, trudno udawać, że nie istnieje.
· Najprawdopodobniej termin ten został użyty w roku 2000, w odniesieniu do akcji pisma „Pro Arte” o nazwie „Roczniki 70. zmieniają wartę”.
· Dariusz Nowacki – uważa, że termin „roczników siedemdziesiątych” jest niefortunny, bo odsyła do negatywnego określenia poetów BruLionu – roczników sześćdziesiątych. Określenie to było w pierwotnym zamierzeniu humorystyczne, deprecjonujące.
· Mariusz Sieniewicz – uważa, ze terminem tym się posługujemy, bo lepszego nikt nie wymyślił.
· Problemem jest również określenie przynależności do tej formacji, brakuje tekstów programowych (jest tylko wywiad M. Stali w którym mówi o „ośmielonej wyobraźni”). Stąd wniosek, że nie ma pokolenia, są jednostki. Proponuje się więc odczytanie indywidualne, idiograficzne. Czynnikiem łączącym ich ma być jedynie wspólnota estetyczna.
· Dlaczego nie mówią o sobie jako o pokoleniu? 1) autorzy nie przyznają się do związków między rówieśnikami 2) określenie pokolenia posiada silne wyznaczniki scharakteryzowane przez Wykę, a twórcy są świadomi, że nie realizują podstawowych jego reguł (np. korespondencji rówieśników, manifestowania wspólnoty, konfliktu literackiego z innym pokoleniem).
· Jerzy Jarzębski – zauważa, że ważnym dla pokolenia jest wydarzenie przełomowe, wobec którego musi się ustosunkować. Po upadku komunizmu brak takich wydarzeń, dlatego „pokolenie” jest tylko pojęciem marketingowym.
· Recepcja „roczników siedemdziesiątych” 1) postawa sceptyczna – dotyczy stwierdzenia, że ta formacja jest spóźniona względem przełomu z `89, będzie osamotniona i przez to pominięta przez media. 2) postawa przeciwna – wywołana przez zwątpienie w BruLion, „roczniki siedemdziesiąte” miałyby wprowadzić nowe, wartościowe zjawiska (niektórzy uważają nawet, że jest to pierwsza formacja postmodernistyczna).
eminem_mathers