Nauka oddychania.doc

(34 KB) Pobierz
ODDYCHANIE

ODDYCHANIE  


Dokładna praktyka oddychania

Ta praktyka może spełniać najważniejszą rolę w codziennym ćwiczeniu. Nawet nie potrzebujesz instrumentu aby wykonać te ćwiczenia. Gdy raz nauczymy nasze ciało dmuchać zrelaksowanym, stałym podmuchem powietrza przez instrument, przy różnych jego prędkościach, to wszystkie pozostałe aspekty grania staną się łatwiejsze, zaczną się składać w całość. Nie traktujcie tych ćwiczeń lekko i nie zapominajcie wykonywać ich codziennie. Zauważycie różnicę w waszym graniu nieomal natychmiast.

Najpierw ustaw metronom na 60 i pozostaw tak do końca ćwiczenia. Stań prosto. Wyobraź sobie że jesteś zawieszony(a) na linie przymocowanej do czubka twojej głowy. To powinno ustawić Cię w wyprostowanej, szerokiej i rozluźnionej pozycji. Gdy już się tego nauczysz, zaadoptuj to ćwiczenie do swego grania. Oddychaj zawsze rytmicznie i nigdy nie zamykaj krtani. Wdech, wydech... żadnych pauz, czy przerywania cyrkulacji. Jeśli zacznie Ci się kręcić w głowie (a na pewno zacznie),usiądź i odpocznij do czasu gdy poczujesz się znów normalnie.

CZĘŚĆ PIERWSZA: Otwarcie

Wdychaj spokojnie przez 4, podczas stopniowego podnoszenia rąk ponad swą głowę, do momenty zetknięcia się dłoni nad głową. Potem BEZ ZACIŚNIĘCIA KRTANI (możesz użyć rury oddechowej zrobionej z obciętego opakowania po filmie fotograficznym, włożonej częściowo do ust, co zapobiegnie zatkaniu się krtani): Zatrzymaj oddech na 4, w tym czasie stopniowo opuść ręce. Zauważ uczucie wielkości i otwarcia w swoich płucach. Zapamiętaj to uczucie napełnienia i kopiuj je podczas grania. Ja lubię sobie wyobrażać obręcz w moich płucach wielkości kosza do koszykówki. Wypuść powietrze przez 4, odpocznij przez 4.

Następnie wdech przez 6, podczas podnoszenia rąk. Zatrzymaj przez 6, opuść ręce. Wydech przez 6, odpoczynek przez 6. Wdech 8, zatrzymanie 8, wydech 8, odpoczynek.

CZĘŚĆ DRUGA: Papierowy samolot

Użyj swej niesamowicie żywej wyobraźni aby „zrobić” papierowy samolot. Przez 4 zrób zamach do puszczenia samolotu (wdech), a przez następne 4 pozwól mu lecieć pięknym, spokojnym lotem. Patrz za nim aż zniknie Ci z oczu. WAŻNE: Musisz całkowicie uspokoić wdech i wydech w ciągu tych 4 ćwierćnut. Nie bądź napełniony przed końcem 4 ćwierćnuty, ani pusty przed końcem 4. Przy zmianie kierunku NIE zatrzymuj powietrza i NIE zaciskaj krtani, tylko pozwól powietrzu zmienić kierunek. Powietrze zawsze ma być w ruchu: do środka/ na zewnątrz. NIGDY nie nabieraj więcej niż jest to wygodne. NIE próbuj dobierać na siłę ostatnich 5%. Powietrze stanie się wtedy ściśnięte i jako takie wyleci, nie posłuży bynajmniej do zagrania dobrego, luźnego, pełnego dźwięku, sytuację taką nazywam „prze-dmuchaniem”. To sprawia że wielu grających cierpi w górnym zakresie skali i przy głośniejszej dynamice. Mylą się, myśląc, że potrzebują większego naporu powietrza w górze, biorą ogromne wdechy aby dmuchać bardzo mocno. Zdają się nie przyjmować tego, że pod względem objętości powietrza potrzebnej do grania góry, potrzeba go nam prawie NIC. Potrzebujemy bardzo małej ilości powietrza lecącego bardzo szybko i bardzo swobodnie. Oni mają uczucie że dmuchają z całej mocy, gdy, tak naprawdę, prawie nic nie wylatuje przez usta. Gdy odstawią ustnik, przekonają się że to racja. Natomiast gdy przychodzi zagrać głośniej tłoczą powietrze do płuc i zastanawiają się dlaczego przy wydechu nie wylatuje swobodnie. Powietrze wdychane z ciśnieniem/ presją, przy wylocie będzie równie natarczywe! Inaczej mówiąc: Powietrze nabrane swobodnie, swobodnie wyleci. Nie „prze-dmuchując” podanych tu ćwiczeń masz szansę wyeliminować problem spięcia ze swej gry. Używaj zawsze naturalnej pojemności płuc, jaka była Ci dana, równomiernie i efektywnie. NIGDY nie zaciskaj krtani i nie próbuj „ładować 20 kilogramów do czterokilogramowej torby”.

Wykonaj 4 powtórzenia Papierowych samolotów „na 4”. Poczuj obieg powietrza jako łagodne, naturalne, relaksujące odczucie.

Potem 4 powtórzenia Papierowych samolotów „na 6”. Potem 4 powtórzenia Papierowych samolotów „na 8”

CZĘŚĆ TRZECIA: Łuk i strzały

Ponownie, używając swej kreatywnej wyobraźni, wyobraź sobie siebie strzelającego(ą) z łuku. Wybierz jakiś konkretny cel w przestrzeni, co najmniej 5 metrów od miejsca, w którym stoisz. Naciągnij cięciwę łuku, wdychając przez 4, czując niesamowite napięcie cięciwy. Odliczaj czas wdechu dokładnie, aby po 4 ćwierćnucie wypuścić strzałę przez 2. Obserwuj jak dosięga celu.

Powtórz 4 razy.

CZĘŚĆ CZWARTA: Dart (Rzutki)

Jesteś w świetnym angielskim pubie, gotowy(a) rzucić strzałką/ rzutką w sam środek tarczy. Wdech przez 2 (zamach) potem wydech przez 1- strzałka leci i trafia sam środek. GRATULACJE! Dobry rzut! PRZYPOMNIENIE: Nie zaciskasz krtani, prawda? Po prostu pozwalasz na szybszą cyrkulację powietrza niż przy papierowym samolocie. Dobrze. Powtórz 4 razy.

CZĘŚĆ PIĄTA: Karabin

„Naładuj” luźno przez 1 i STRZEL przez 1. 4 powtórzenia.

CZĘŚĆ SZÓSTA: Cykl

Weź papierowy samolot, łuk i strzały, rzutki, karabin i ustaw jedno za drugim w następujący sposób:

Samolot 4/4, łuk i strzały 4/2, odpocznij przez 2, rzutki 2/1, odpoczynek 1, 2x karabin. Powtórz 4-krotnie lub więcej razy.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin