UDAR MÓZGU.docx

UDAR MÓZGU

Typy udarów:

Niedokrwienne (ok.80%)

Spowodowane zmianami zakrzepowymi w dużych naczyniach szyjnych i mózgowych (ok.30%)

Spowodowane zmianami w małych tętnicach mózgowych (ok.20%)

Spowodowane zatorem (ok.30%)

Krwotoczne (ok.20%)

Krwotoki śrómózgowe (ok.15%)

Krwotoki podpajęczynówkowe (ok.5%) 


Co sprzyja udarowi mózgu

Mózg decyduje o naszym być albo nie być. Kiedy dochodzi do udaru mózgu, wtedy każda minuta jest na wagę życia. Dowiedz się, co sprzyja udarowi mózgu.
Do udaru dochodzi, gdy w wyniku zakrzepu lub zatoru nagle do jakiegoś obszaru mózgu przestaje dopływać krew. To udar niedokrwienny. Gdy w mózgu pęknie naczynie krwionośne i wydobywająca się krew uszkadza tkanki, mówi się o udarze krwotocznym. W obu przypadkach tam, gdzie doszło do niedokrwienia lub krwotoku (wylewu), giną komórki mózgowe. Udary niedokrwienne są częstsze, ale skuteczniej się je leczy. Objawy zależą od rodzaju udaru i części mózgu, w jakiej się zaczął. Udar niedokrwienny często 
poprzedzają bóle i zawroty głowy. Czasem towarzyszy im przejściowy niedowład rąk lub nóg, trudności w mówieniu czy tzw. przeczulica (nadwrażliwość na dotyk) różnych części ciała. Jeżeli w naczyniu mózgowym tworzy się zakrzep, objawy mogą stopniowo narastać w ciągu kilku godzin, a nawet dni. Przy udarze spowodowanym przez zator (np. oderwany skrzep niesiony z krwią zaczopował tętnicę mózgową) wstępnych objawów prawie nie ma. Rzadko kiedy chory traci przytomność. Początek udaru krwotocznego 
poprzedza zwykle silny, "piorunujący" ból głowy, wymioty i drgawki. Ponad połowa chorych traci przytomność. Najczęściej dochodzi do obrzęku mózgu. Chorzy mają znaczne zaburzenia świadomości, trudno jest im oddychać. Może dojść do zatrzymania krążenia. Udar, uszkadzając komórki któregoś z ośrodków mózgu kierujących układem ruchu, mowy lub czucia, może spowodować niedowład czy paraliż rąk, nóg albo kłopoty z mową. Jeśli dotknął prawej półkuli, zaburzenia pojawiają się po lewej stronie ciała (i 
na odwrót).
oddział neurologiczny dysponujący tomografem komputerowym. Dzięki tomografii lekarz może ocenić, czy doszło do krwotoku, czy zatoru. Jest to istotne dla leczenia, bo np. leki przeciwkrzepliwe leczą zator, ale pogłębiają szkody wyrządzone przez krwotok! Jeśli nie można wykonać tomografii, lekarz robi punkcję lędźwiową, czyli pobiera igłą płyn mózgowo-rdzeniowy; obecność krwi świadczy o udarze krwotocznym. Wykonuje się też usg. dopplerowskie, by ocenić dopływ krwi do mózgu przez tętnice szyjne 
(zator może być tak nisko). Bada się krzepliwość krwi. Jeżeli chory jest przytomny, lekarz przeprowadza badania neurologiczne: sprawdza odruchy, sprawność mięśni, reakcję źrenic na światło.

Walka o życie

Gdy tylko chory trafi na oddział szpitalny, lekarze przede wszystkim troszczą się, by jego serce i płuca mogły dobrze funkcjonować. Regulują też ciśnienie krwi. Kiedy przyczyną udaru jest zator lub zakrzep tętnicy, pacjent dostaje środki przeciwkrzepliwe. Niektóre oddziały neurologiczne dysponują najnowszym lekiem - rekombinowanym tkankowym aktywatorem plazminogenu (tPA). Podany w ciągu 3 godzin od wystąpienia objawów udaru zwiększa szanse na uniknięcie niedowładów i zaburzeń mowy. Jeśli 
oddział neurologiczny nie ma tPA, lekarze aplikują inne środki przeciwkrzepliwe. Operacje neurochirurgiczne robi się rzadko, tylko przy niektórych udarach krwotocznych. Chorego leczy się w szpitalu około trzech tygodni. W tym czasie leki i rehabilitacja działają najlepiej, a skutki udaru ustępują najszybciej.

Szybko do karetki
Chory z udarem powinien trafić na oddział

Po przebytym udarze często zostają pamiątki w postaci jednostronnego paraliżu lub niedowładu, problemów z mówieniem i koordynacją ruchów. Jednak w dużym stopniu można odzyskać sprawność. Rehabilitację zaczyna się już w pierwszych dniach pobytu w szpitalu, o ile pozwala na to stan chorego. To nieprawda, że osoby starsze osiągają gorsze rezultaty niż młodsze. Efekty zależą od tego, jak rozległy był udar oraz od konsekwencji i uporu chorego, który chce wrócić do zdrowia. Najpierw, leżąc w łóżku, 
chory wykonuje proste ćwiczenia rąk i nóg (zginanie, podnoszenie). Jeśli stan zdrowia na to pozwala, już w czwartej dobie powinien siadać. Następnie dochodzi nauka jedzenia, mycia, ubierania, a potem praca z logopedą nad poprawą mowy. Nieco później trzeba się nauczyć chodzenia z balkonikiem lub z kulami. Niezwykle ważna jest psychiczna opieka nad chorym. Ma on skłonność do depresji, łatwo rezygnuje z ćwiczeń, a trudności w porozumieniu z otoczeniem irytują go. Udar mózgu często pojawia się 
nagle i wyłącza z życia człowieka sprawnego. To olbrzymi szok. Po wyjściu ze szpitala opiekę nad chorym przejmują jego najbliżsi. Muszą zachęcać go do ćwiczeń, pomagać mu w nich, chwalić za postępy. Często wytrwała rehabilitacja daje nadzwyczajne wyniki, teoretycznie niemożliwe.

Co sprzyja udarowi

Może on dopaść każdego z nas. Jednak ryzyko udaru mózgu wzrasta, gdy:

•mamy ponad 60 lat
•w rodzinie już występowały udary
•przeszliśmy udar lub niedokrwienie mózgu
•cierpimy na zaburzenia rytmu serca lub kardiomiopatię (powiększenie sylwetki serca)
•chorujemy na cukrzycę, migrenę
•mamy zwiększoną krzepliwość krwi, podwyższony poziom "złego" cholesterolu i triglicerydów we krwi, nadciśnienie tętnicze (zwłaszcza z nagłymi skokami w górę), podwyższoną lepkość krwi (np. przy odwodnieniu)
•nadużywamy leków (np. sterydów i anabolików, amfetaminy, kokainy)
•zażywamy doustne środki antykoncepcyjne
•palimy papierosy
•źle działają nam zastawki serca
•mamy zapalenie naczyń krwionośnych (oderwany z żylaka skrzep może zaczopować naczynie mózgowe) lub tętniaki tętnic mózgowych, czyli wrodzone poszerzenia tętnic z osłabioną ścianą, która może pęknąć przy wysiłku
•dorobiliśmy się nadwagi

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-krwionosny/co-sprzyja-udarowi-mozgu_34098.html 


Udar mózgu- nagłe wystąpienie zaburzeń czynności mózgu (ogniskowych lub uogólnionych) na tle patologii naczyniowych.
↓ Kiedy możemy podejrzewać udar mózgu?
Jeżeli należysz do grupy zwiększonego ryzyka, którzy zaobserwowali u siebie szereg niepokojących objawów mogą podejrzewać wystąpienie udaru.
↓ Jakie objawy sugerują udar mózgu?
Niezależnie od rodzaju udaru cechą wspólną wszystkich udarów jest nagłe pojawienie się objawów!
Objawy neurologiczne:ból głowy
zaburzenia przytomności: senność, śpiączka
zaburzenia świadomości: omamy, halucynacje, splątanie
zaburzenia wyższych czynności nerwowych
zaburzenia czucia
zaburzenia ruchu: niedowład, porażenie
napady padaczkowe
Objawy wegetatywne:nudności i wymioty
zaburzenia zwieraczy (nietrzymanie moczu i kału)
zmniejszenie lub zahamowanie oddawania moczu
zaburzenia oddychania (spłycony oddech)
zaburzenia rytmu serca
zaburzenia ciśnienia (hipertensja)
zaburzenia snu
zaburzenia glikemii
zaburzenia termoregulacji 



Podejrzewając udar nigdy nie zwlekaj z wezwaniem karetki pogotowia, ponieważ każda minuta ma znaczenie w przyszłej rehabilitacji i powrocie do stanu zdrowia! Czynniki ryzyka wystąpienia udaru mózgu:
wiek > 55 lat
płeć męska
choroby układu sercowo-naczyniowego: nadciśnienie tętnicze, migotanie przedsionków, zawał serca, kardiomiopatia, infekcyjne zapalenie wsierdzia, tętniak rozwarstwiający
zaburzenia gospodarki lipidowej
cukrzyca
otyłość
nikotynizm
alkoholizm

← Od czego zależą objawy udaru mózgu?

O tym które objawy pojawią się decyduje rodzaj udaru, jak również lokalizacja choroby (patologia tętnic mózgowych: przedniej, środkowej lub tylnej).
Udar dzielimy na niedokrwienne (80%) i krwotoczne (20%), w którym wyróżniamy udar śródmózgowy (15%) i krwotok podpajęczynówkowy (5%).
Bez badań obrazowych (TK, MR) i konsultacji neurologicznej nie jesteśmy w stanie zweryfikować do jakiego rodzaju udaru doszło.
←
↓ ↓ Jak może przebiegać udar?

Objawy pojawiające się podczas udaru mogą być niestabilne – mogą się nasilać lub okresowo przemijać. Taki przebieg może błędnie sugerować poprawę stanu klinicznego i "zdrowienie".

↓ Czy udar może się wycofać?

Jeżeli objawy miną w ciągu 24 godzin mamy do czynienia z TIA – przemijającym epizodem niedokrwienia mózgu, który może się powtórzyć lub może w przyszłości zapowiadać wystąpienie udaru dokonanego!
↓ Nigdy nie czekaj aż objawy miną, ani nie sugeruj się ich ustępowaniem. Brak właściwego leczenia oraz profilaktyki nie zabezpieczy przed ponownymi udarami!
← Niestety nie możesz sobie sam pomóc!
Rozpoznanie można postawić jedynie w szpitalu na podstawie badania tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.
↑ Wczesna hospitalizacja może uchronić cię przed ciężkimi powikłaniami
Np. obrzęk mózgu, napad padaczki czy ukrwotocznienie ogniska niedokrwiennego w mózgu.

http://www.rynekmedyczny.pl/pierwsza_pomoc/udar 


Udar mózgu może mieć formę krwotoku (udar krwotoczny) lub niedokrwienia, czyli zawału (udar niedokrwienny). Średni wiek zachorowania mieści się w przedziale 65–70 lat. Obliczono, że ryzyko wystąpienia udaru podwaja się co 10 lat. Jest to choroba często prowadząca do śmierci. Objawy są ściśle uzależnione od miejsca i rozległości uszkodzenia mózgu. Najczęściej występują w postaci niedowładu, utraty zdolności rozumienia lub ekspresji mowy, zaniewidzenia lub niedoczulicy. Główną przyczyną 
jest nagłe zaburzenie krążenia krwi w mózgu. Do powstania choroby predysponuje wiek, palenie papierosów, choroby serca, otyłość i cukrzyca.

http://www.medonet.pl/zdrowie-na-co-dzien,pokaz-slajdow,256872,7,choroby-ukladu-krazenia,index.html