Omówić efekt Tyndalla w kontekście jego wykorzystania w nefelometrii
Jeżeli za pomocą odpowiedniego układu optycznego skierować w ciemności wiązkę światła na płasko-równoległą kuwetę zawierającą roztwór koloidalny to podczas obserwacji bocznej na ciemnym tle zaobserwujemy wyraźnie kształt stożka świetlnego. Zjawisko to zwane efektem Faradaya-Tyndalla, jest spowodowane rozpraszaniem światła przez układy koloidalne.
Wł. rozpraszania światła przez roztwory koloidalne, może być wykorzystana do badań ilościowych tzn. do oznaczania stężenia roztworów koloidalnych oraz do badania kształtu i rozmiarów cząstek koloidalnych. Właściwość tę wykorzystuje jedna z metod analizy instrumentalnej zwana nefelometrią. W nefelometrii oznacza się spadek natężenia światła padającego I0, przy przejściu przez warstwę roztworu o grubości l, do wartości I, wynoszącej: I=I0·e-τ· l
Współczynnik τ nosi nazwę współczynnika zmętnienia roztworu i zależy od stężenia roztworu koloidalnego. Aby z pomiarów współczynnika zmętnienia roztworów koloidalnych otrzymać informacje o rozmiarach i kształcie cząstek koloidalnych, należy pomiary przeprowadzić pod różnymi kątami w stosunku do biegu promieni wiązki padającej.
maciusq