ZASADY ORGANIZACJI PRACY.docx

ZASADY ORGANIZACJI PRACY.
Podstawowe zasady organizacji:
- zasada ładu materialnego - wymagane jest dobre miejsce dla środków pracy.
- zasada podziału pracy. Wymaga rozdzielenie określonego zadania na proste lub nieznacznie złożone procesy.
- zasada oszczędzania wysiłku ludzkiego,
- zasada normalizacji pracy. Technologia robót musi być zawarta w kosztach technologicznych.
- zasada normalizacji - polega ona na odpowiednim dobieraniu ludzi, maszyn, środków transportowych, uczestniczących w określonym działaniu oraz uwzględniania ich działalności w czasie.
- zasada równomierności i rytmiczności polega na ustaleniu tempa pracy.
- zasada zapobiegania możliwościom uszkodzeń,
- zasada stosowania rezerwy,
- zasada kontroli.

ORGANIZACJA STANOWISKA ROBOCZEGO I FRONTU ROBÓT.
Zespół złożony jest z dwóch lub więcej robotników, wzajemnie od siebie zależnych, wykonujących razem wspólne zadanie.
Brygada - 2 lub więcej zespołów lub grupa ludzi wykonująca wspólne zadanie, jednak działających niezależnie od siebie.
Stanowisko robocze - odpowiednio wydzielona i wyposażona przestrzeń robocza, w obrębie której jest wykonywany określony rodzaj pracy przez robotnika lub zespół robotników, maszynę i jej operatora lub maszynę i zespół robotników, a także zespół maszyn z zespołem ich obsługi.
Miejscem pracy robotników może być działka robocza, front robót, odcinek robót.
Działka robocza - przestrzeń w obrębie której jest w danym momencie wykonywany proces budowlany jednocześnie przez całą brygadę.
Front robót - jest to część działki obiektu przydzielonego brygadzie roboczej do wykonania określonego procesu roboczego.
Pierwszą zasadą organizacji jest podział frontu robót na odcinki i rozmieszczenie na nich załogi. Ten podział przy dużych budowach określany jest w projekcie realizacji. Przydzielenie brygadzie czy zespołowi odcinka robót wiąże się z określeniem terminu zakończenia robót i wysokości wynagrodzenia.

BIEŻĄCY DOZÓR BUDOWLANY.
W każdym procesie budowlanym bierze udział 4 podstawowych uczestników:
- projektant,
- inwestor,
- inspektor nadzoru,
- kierownik budowy.
Osoby te mają ściśle określone obowiązki i uprawnienia. Każdą budowa zarządza kierownik budowy, natomiast inwestor zobowiązany jest sprawdzić czy kierownik ma odpowiednie uprawnienia budowlane.



Pozdrawiam!

Moderator Uczniowskiego Forum Dyskusyjnego

przyznaj SOG'a

JoeWeider

Struktura organizacyjna mniejszej budowy.




Pozdrawiam!

Moderator Uczniowskiego Forum Dyskusyjnego

przyznaj SOG'a

JoeWeider

DOZÓR TECHNICZNY BUDOWY - OBOWIĄZKI MAJSTRA.
Majster budowlany jest to stanowisko, funkcja w hierarchii zarządzania budowy. Majster odpowiada za techniczny przebieg robót i stan robót. Powinien on być obecny na wszystkich stanowiskach pracy podległego frontu pracy i powinien ingerować tam, gdzie dostrzega nieprawidłowości i uchybienia. Musi wymagać i egzekwować od załogi wykonania przez nią przydzielonej pracy w uzgodnionym czasie i właściwej jakości.
Majster powinien:
- znać potrzeby na poszczególnych stanowiskach pracy i umieć je zaspokoić,
- przynajmniej 2 razy dziennie być na każdym stanowisku pracy,
- udzielać wskazówek co do wykonywanej pracy i w razie potrzeby pokazać prawidłowe wykonanie,
- oceniać jakość pracy,
- wyjaśniać szczegóły projektu technicznego,
- interweniować w przypadku zakłóceń organizacyjnych.

ORGANIZACJA ROBÓT ZIEMNYCH.
Robotami ziemnymi nazywa się wszelkie roboty polegające na odspajaniu, wydobywaniu, przemieszczaniu i układaniu gruntu budowlanego według charakterystycznych dla danej budowli kształtów geometrycznych.
Celem robót ziemnych jest trwałe ukształtowanie powierzchni terenu (np. pod zabudowę, park lub drogę), wznoszenie trwałych budowli ziemnych (np. różne typy nasypów), a także wykonanie tymczasowych budowli ziemnych (np. wykopy pod fundamenty zwykłe, budowle inżynierskie, wykopy do ułożenia instalacji).
W robotach ziemnych rozróżnia się następujące procesy robocze:
- roboty przygotowawcze;
- odspajanie gruntu;
- wydobywanie gruntu z wykopu;
- przemieszczanie urobku;
- formowanie nasypu;
- zagęszczanie mas ziemnych;
- zabezpieczanie skarp.

Roboty przygotowawcze polegają na oczyszczeniu terenu (usunięciu drzew, budynków do rozbiórki itp.) i wytyczeniu na nim projektowanych robót (geodezyjnej niwelacji terenu utrwalonej wbitymi palikami, tzw. świadkami).Największe trudności przy robotach ziemnych sprawia tzw. kurzawka (drobnopiaszczyste warstwy gruntu nasycone wodą gruntową) oraz odspajanie niektórych gruntów spoistych. Dlatego niezbędna jest znajomość sposobów odwadniania wykopów oraz znajomość podstawowych właściwości fizycznych i mechanicznych gruntu. Z właściwości mechanicznych największe znaczenie ma spulchnianie gruntu. Grunty lepkie utrudniają samoczynne opróżnianie naczyń maszyn roboczych. Grunty sypkie są łatwe do wydobycia, mają małe współczynniki spulchnienia, ale wymagają zabezpieczenia nawet niskich skarp przed obsunięciem.
Rozróżnia się wykopy: szerokoprzestrzenne, szersze niż 1,5m; jamiste, o średnicy dna mniejszej niż 1,5m; wąskoprzestrzenne, w których głębokość i szerokość są małe w stosunku do długości; zazwyczaj przy szerokości dna mniejszej niż 1,5m.
Maszyny do robót ziemnych. Roboty ziemne, jako najbardziej pracochłonne w budownictwie, powinny być w największym stopniu zmechanizowane.
Najczęściej stosowanymi do robót ziemnych są koparki jednonaczyniowe i spycharki. Często koparki i spycharki występują w zestawie uniwersalnym, np. jako koparko-spycharka i koparko-ładowarka.
Wydajność maszyn do robót ziemnych zależy od ich indywidualnych parametrów technicznych, stanu technicznego, kategorii gruntu, warunków atmosferycznych, cyklu roboczego, organizacji robót.
Organizacja pracy maszyn do robót ziemnych powinna być zgodna z projektem robót ziemnych. Do opracowania projektu konieczne są dane geodezyjne i geologiczne. W projekcie powinna być określona metoda pracy każdej maszyny w zależności od kategorii gruntu, podane trasy urządzeń podziemnych (np. kabli energetycznych, różnych rur), sposoby zabezpieczania ścian wykopów i inne niezbędne dane.

ORGANIZACJA ROBÓT MURARSKICH.
Murowanie jest to złożony proces budowlany, w wyniku którego powstaje mur. Składa się on z następujących procesów prostych:
- dostarczenie cegły na stanowisko robocze,
- przygotowanie zaprawy,
- dostarczenie zaprawy na stanowisko robocze,
- ew. wzniesienie rusztowań,
-układanie muru.
Rozróżniamy dwa podstawowe sposoby organizacji murowania:
- murowanie indywidualne,
- murowanie zespołowe:
* dwójkowe,
* trójkowe,
* piątkowe.
W technice układania murów ceglanych stosuje się trzy sposoby:
- na docisk,
- na wycisk,
- z częściowym nakładaniem na główkę lub wozówkę zaprawy.
Ważny jest również podział stanowiska pracy na trzy równoległe do muru pasma:
- pasmo robocze, 60-70cm,
- pasmo materiałowe, 70-100 cm,
- pasmo transportowe, min. 115 cm.

ORGANIZACJA ROBóT ŻELBETONOWYCH I BETONOWYCH.
Beton - sztuczny kamień otrzymywany przez powiązanie ziarn kruszywa (drobnych kamieni) ze spoiwem (cementem rozrobionym wodą). Z betonu wykonuje się elementy niekonstrukcyjne, takie jak posadzki, murki oporowe małej architektury, płyty chodnikowe itp. Elementy konstrukcyjne (nośne), np. smukłe słupy, belki itp., wykonuje się z betonu zbrojonego wkładkami stalowymi.
Podstawowym warunkiem uzyskania jednolitej mieszanki betonowej o dobrym rozmieszczeniu ziarn kruszywa i cementu jest właściwe wymieszanie składników betonu. Mieszanie wykonuje się w betoniarkach i betonowaniach.
Wyróżniamy różne rodzaje betoniarek, które zależą od:
- sposobu mieszania składników betonu: wolnospadowe i mieszadłowe.
- kształtu mieszalnika: kielichowe i bebnowe,
- sposobu przemieszczania: stałe, przenośne i samochodowe,
- sposobu pracy: o działaniu ciągłym i o działaniu okresowym.
Betonownie - wytwórnie wyposażone w zespół maszyn i urządzeń przeznaczonych do produkcji masy betonowej.
ORGANIZACJA ROBÓT MONTAŻOWYCH.
Roboty przygotowawcze przed rozpoczęciem robót:
- uzbrojenie terenu. Montaż konstrukcji może być przygotowany tylko w zniwelowanym terenie po uprzednim wykonaniu sieci instalacyjnych i podłoża dróg stałych.
- przyłączenie wew. Sieci instalacyjnych powinny być wykonywane równolegle z wykonaniem (montażem lub betonowaniem)fundamentów i ew. ścian piwnicznych.
- przygotowanie torowisk, składowisk i dróg tymczasowych,
- odbiór maszyn montażowych,
- dodatkowe przygotowanie organizacyjne.
Organizacja brygad montażowych. Brygady montażowe należy organizować jako kompleksowe składające się z następujących zespołów specjalistycznych:
- obsług. maszyny,
- robotników liniowych,
- montażowy,
- elektryfikujący,
- spawaczy,
- spoinowania,
- wykończeniowy.
Projekt technologii i organizacji montażu (instrukcja montażowa):
Montaż budynków z prefabrykatów żelbetonowych musi odbywać się na podstawie uprzednio opracowanego projektu technologii organizacji montażu. Projekt taki stanowi integralną część dokumentacji organizacyjnej przygotowywanej przez przedsiębiorstwo budowlane realizujące konkretne budowy. Projekt taki powinien zawierać:
- dane ogólne, charakterystykę obiektu,
- charakterystykę warunków terenowych,
- zestawienie prefabrykatów,
- przyjętą metodę i system montażu,
- wybór sprzętu montażowego,
- sprzęt, urządzenia pomocnicze,
- transport prefabrykatów,
- technologie montażu poszczególnych rodzajów elementów.
- organizacje brygad montażowych i ustalenie cykli montażu,
- warunki montażu,
- przepisy BHP.

ORGANIZACJA ROBÓT WYKOŃCZENIOWYCH.
Organizacja robót tynkarskich. Podstawową zasadą organizacji jest podział pomieszczeń na równe działki. Podział powinien być pionowy w granicach klatek schodowych gdzie jest możliwość tynkowania na wszystkich kondygnacjach z jednego punktu ustawienia maszyn tynkarskich. Taki podział umożliwia zespołom roboczym przechodzenie z działki na działkę. Zaleca się rozpoczynać roboty tynkowe od najwyższych kondygnacji i od powierzchni odległych od klatki schodowej. Tynki są układane kolejno w pomieszczeniach, na klatce schodowej z rusztowań na kozłach (metalowe lub drewniane). Sufit tynkuje się od okna w głąb pomieszczenia, a ściany od drzwi wokół pomieszczenia. Roboty tynkowe elewacji wykonuje się z rusztowań stojących ustawionych na gruncie lub rusztowań wiszących zawieszonych na wysuwnicach mocowanych na dachu.
Organizacja robót malarskich. Malowanie zawsze rozpoczyna się od sufitów. Sufity najpierw maluje się pasami równoległymi do ściany okien, a potem prostopadłymi. Ściany maluje się pierwszy raz pasami poziomymi a potem pionowymi. Czynności te należy wykonywać w sposób ciągły, charakterystyczny dla metody pracy równomiernej. Malowanie ścian można wykonywać sposobem ręcznym przez zespół trójkowy i mechanicznie przez zespół dwójkowy.

BIEŻĄCY DOZÓR TECHNICZNY BUDOWY.
Obowiązki kierownika robót:
- organizacja i kierowanie wykonaniem całości robót, określonej specjalności,
- koordynacja całości prac,
- przestrzeganie zgodności prowadzenia robót z warunkami technicznymi,
- wykonanie czynności zapewniających przestrzeganie BHP,
- czynności związane z prawidłowym przekazywaniem materiałów budowlanych,
- kontrola prawidłowości rozliczeń i wynagrodzeń pracowników,
- nadzorowanie pracy majstrów budowlanych.