Harper Lee - Idz postaw wartownika.pdf

(1113 KB) Pobierz

Pamięci pana Lee i Alice

CZĘŚĆ I

Już od Atlanty spoglądała przez okno wagonu restauracyjnego z niemal

fizyczną przyjemnością. Pijąc kawę do śniadania, patrzyła, jak ostatnie

wzgórza Georgii ustępują miejsca czerwonej ziemi i jak pojawiają się kryte

blachą domy, stojące pośrodku pozamiatanych podwórek z nieodzownymi

werbenami na grządkach otoczonych pobielonymi oponami. Uśmiechnęła się

szeroko na widok pierwszej anteny telewizyjnej na niepomalowanym domku

murzyńskiej rodziny, a im było ich więcej, tym bardziej się radowała.

Jean Louise Finch zawsze podróżowała samolotem, ale piątą doroczną

pielgrzymkę do domu – z Nowego Jorku do węzła Maycomb – postanowiła

odbyć koleją. Po pierwsze, gdy leciała po raz ostatni, umierała ze strachu, bo

pilot wybrał kurs przez środek tornada. Po drugie, podróż samolotem

oznaczałaby, że ojciec musiałby wstać o trzeciej nad ranem i przejechać sto

mil, by odebrać ją z Mobile, w dodatku przed całym dniem pracy. Miał

siedemdziesiąt dwa lata; to już nie było fair. Cieszyła się, że wybrała pociąg.

Bardzo się zmieniły od czasu jej dzieciństwa, a nowe doświadczenie było dla

niej zabawne. Kiedy wciskała umiejscowiony w ścianie przycisk, zjawiał się

bagażowy, niczym otyły dżin. Na jej rozkaz z innej ściany wyskakiwała

umywalka z nierdzewnej stali, znajdowała się tam też toaleta, na której

można oprzeć stopy. Jean Louise postanowiła, że nie da się zastraszyć

instrukcjom, które rozmieszczono w przedziale – szumnie zwanym

salonikiem – lecz gdy poprzedniej nocy układała się do snu, zatrzasnęła się

w ścianie wraz z koją, bowiem nie skorzystała z dobrej rady, by zaciągnąć