Klawiterapia - terapia odruchowa - Ferdynand Barbasiewicz.doc

Klawiterapia – terapia odruchowa

Dr Ferdynand Barbasiewicz

Człowiek w procesie formułowania się na przestrzeni wielu dziesiątek tysięcy lat był poddawany różnym bodźcom (ukłucia, skaleczenia, ukąszenia, użądlenia, kontuzje, uderzenia, otarcia, oparzenia, wychłodzenia, odmrożenia, głód, itp. doznania). Odczuwał swędzenia z nieodpartą potrzebą drapania się a nawet czochrania, nacierania, nagrzewania, schładzania, przeciągania – odbarczania się itp. Te wszystkie w/w doznania oraz wszelkie formy bodźcowania wykształciły nawet genetyczne i hormonalne uwarunkowania, nadzwyczaj bogate, odruchowe fizjologiczne mechanizmy obronne organizmu. A zatem bodźcowanie klawikami wywołuje lepsze przekrwienie, odtrucie, aktywność przeciwciał a także sprawniejsze funkcje enzymatyczno-metaboliczne na poziomie subkomórkowym.

Medycyna posługuje się wieloma formami terapii odruchowej, które zwykle wymagają skomplikowanych urządzeń technicznych (stymulatorów, generatorów, laserów itp.).

Klawiterapia należy do grupy terapii odruchowych, ale nie posługuje się elektroniką, a wykorzystuje przy usprawnianiu immanentne organizmowi odruchowe procesy fizjologiczne samonaprawcze, uruchamiane nieinwazyjnym ręcznym stymulowaniem (bodźcowaniem). Zabieg wykonuje się, na skórze, powierzchni ciała nad ośrodkowym i obwodowym układem nerwowym, tzw.” klawikami ” (clavus – gwóźdź), wykonanymi ze stali nierdzewnej, ostrą stroną. Proces stymulacji odbywa się planowo poprzez receptory zgrupowane w skórnych strefach projekcyjnych (według: Barbasiewicza, Penfielda, Nogiera, Gleditscha, Haeda, Mc`Cenziego i innych) i punktach biologicznie aktywnych, także akupunktury (korporalnej, kranialnej, aurikularnej). Zabiegi stymulacji wykonujemy, trzymając klawiki po 7 sztuk w jednej i drugiej ręce. Stymulację wykonujemy w odstępach, co 5-7 mm, układając klawiki w równe szpalerki lub wiązki. Tam gdzie tkanki ciała jest więcej np. na pośladkach bodźcujemy mocniej, gdzie tkanki jest mniej np. na głowie stymulujemy lekko – delikatnie. Każda przestrzeń terapeutyczna, każde miejsce, należy bodźcować początkowo w pierwszych dniach zabiegów po 5-10 razy, a w miarę ustepowania reakcji na bodźce (ból, pieczenie i silne przekrwienia skóry) coraz mniej 3-2 razy. Integralną częścią klawiterapii są specjalne ćwiczenia gimnastyczne, które w domu wykonuje pacjent wraz z masażem odruchowym wskazanych części ciała. Metodę tę doskonalę i rozwijam od ponad trzydziestu lat. W moim podręczniku pt. ,,Klawiterapia, klawipunktura, klawipresura w holistycznym usprawnianiu człowieka”, opracowałem swoiste, niepowtarzalne odreagowanie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Zawarłem recepty stymulacyjne na leczenie – usprawnianie 1100 jednostek chorobowych, schematy czynności dla terapeuty jak i dla pacjenta w celu samoleczenia. Metoda usprawniania klawiterapią oparta jest na wiedzy o anatomii i fizjologii układu nerwowego, odruchu nerwowym, reakcji naczynioruchowej, sprzężeniu zwrotnym, samoregulacji, samonaprawie, pobudzaniu i hamowaniu, homeostazie. Klawiterapia w porównaniu z innymi terapiami odruchowymi jest wielokrotnie skuteczniejsza, jako metoda nieinwazyjna jest bardziej uniwersalna w zastosowaniu i nie uszkadza fizycznie receptorów jak np. w: akupunkturze, elektropunkturze, laseropunkturze, farmakopunkturze itp. elektrostymulacji. Można ją stosować przy chorobach zakaźnych bez większego ryzyka dla terapeuty. Sterylność klawików uzyskuje się poprzez nagrzanie ostrej strony w płomieniu palnika gazowego w czasie 5-7 sek. Klawiki są prostymi narzędziami, a jednocześnie w wyniku wielu udoskonaleń w ergonomice, wygodnymi, bezpiecznymi, wymagającymi od terapeuty wprawy – umiejętności. Zakres wiedzy specjalistycznej obejmuje wybrane problemy anatomii, fizjologii, neurofizjologji a także dziedzin klinicznych. Nauczanie klawiterapii odbywa się na bazie ogólnej wiedzy medycznej, a szczególnie: neurologii, psychofizjologii, psychoneurologii, psychologii, rehabilitacji, pedagogiki specjalnej, logopedii, pielęgniarstwa, a nawet kosmetyki, także kuracji odmładzającej. Proces stymulacji w zakresie ogólnego odreagowania nerwowego wykonuje się w pierwszej kolejności na skórze głowy, w celu zniesienia napięć ośrodkowych, a także usprawnienia nerwów czaszkowych. Szczególnie starannie należy stymulować strefy skóry objęte łupieżem. Łupież nie jest chorobą skóry. Łupież powstaje na skórze głowy, gdy od dłuższego czasu występują silne napięcia ośrodkowe, wywołane stresami, urazami lub zaburzeniami narządów wykonawczych, powodujące niedokrwienność skóry. To sprawia obumieranie, rogowacenie i złuszczanie się skóry bez stanu zapalnego, zwane łupieżem. Te same procesy występują na skórze nad zaburzoną fizjologią nerwów obwodowych. Strefy łupieżu, niedokrwienne strefy skóry, białe plamki, rozstępy skórne, zmarszczki, bruzdy, niektóre brodawczaki, plamki brunatne, blizny i znamiona stanowią nadzwyczaj precyzyjną diagnozę o zaburzeniach ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Zaburzone potencjały elektryczne w nerwach obwodowych a nawet całkowity zanik przewodnictwa nerwowego, tuż po odreagowaniu i przekrwieniu skóry, wyraźnie umożliwia dostrzeżenie niedokrwiennych odczynów, nad miejscem zakłóconego przepływu prądów. Zanik przewodnictwa nerwowego ujawnia się na skórze nad uszkodzonym miejscem włókna nerwu obwodowego, małymi białymi plamkami o fakturze podobnej do pergaminu, o powierzchni od 1 milimetra do 1-2 cm. Odczyny niedokrwienne i rozstępy trzeba bodźcować 2-3 klawikami aż do przekrwienia tego miejsca. Czynność tę trzeba powtarzać przez 3-7 dni, aż do zniesienia bólu i pieczenia a także przywrócenia normalnego stanu skóry. Proces stymulacji sprawi przywrócenie właściwych wartości nerwowych potencjałów własnych. Białe plamki są nie wrażliwe na stymulację klawikiem. Z powodu niedokrwienności skóra w tym miejscu jest martwa, zrogowaciała. Chcąc wzbudzić przewodnictwo nerwowe, należy klawikiem ucisnąć kilka razy w tę plamkę, aż do wywołania wyraźnego przekrwienia. To działanie, po kilku próbach stymulacji wywoła przez sekundę przenikliwy ból i pieczenie, a tym samym automatycznie przywraca się skutecznie przewodnictwo nerwu obwodowego. Wzbudzanie przewodnictwa nerwowego należy powtarzać, co dziennie, stymulując 1 lub 2 klawikami przez 5-7 dni, a niekiedy przez kilka następnych dni aż do utrwalenia sprawności fizjologicznej nerwu. Zaburzenia i zmiany patologiczne w obwodowym przewodnictwie nerwowym stanowią największe zagrożenia dla zdrowia człowieka. Metodą klawiterapii można skutecznie usprawnić te zakłócenia lub zagrożenia, czego nie osiągnie się w żaden inny sposób znany współczesnej medycynie. Zakłócenia o podobnym charakterze wywołuje większość brodawczaków znajdujących się na powierzchni skóry. Niektóre z nich stanowią informację diagnostyczną o zaburzeniach nerwów obwodowych, lokalnych struktur morfologicznych lub narządów wykonawczych w organizmie. Brodawczaków i brunatnych plamek nie należy w żaden sposób podrażniać. Natomiast trzeba jednym lub dwoma klawikami, ostrą stroną 2-3 mm od brodawczaka lub brunatnej plamki, dookoła tych tworów uciskać wielokrotnie i przytrzymywać aż ustąpi ból i pieczenie, wówczas nastąpi przekrwienie i zniesione zostaną zaburzenia fizjologiczne. Proces ten należy powtarzać przez kilka dni aż do trwałego ustąpienia bólu i pieczenia. Następnie dermatolog może dopiero wówczas usunąć te twory. Efektywność zabiegu zależy od wiedzy teoretycznej terapeuty jego umiejętności, cierpliwości, staranności i… kondycji fizycznej, gdyż zabieg wykonywany jest często na osobie ciężko chorej (sclerosis multiplex – SM, AIDS, choroby nowotworowe także białaczka, porażenie mózgowe i inne ciężkie choroby), przez 3 – 4 godziny dziennie non – stop od 6 do 14 dni zabiegowych. Klawiterapia wymaga nieustannej współpracy pacjenta z terapeutą, samodyscypliny i wytrwałości oraz konsekwentnego przestrzegania zaleceń tej metody. W leczeniu lżejszych zaburzeń (zespołów bólowych, migreny, anginy, grypy, stanów zapalnych zatok oraz różnych innych infekcji, alergii – kataru siennego, nerwic) zabiegi są krótsze (20 – 40 minut), a serie zabiegów trwają od 3 do 7 dni, wykonywanych codziennie. Rozpoczynając usprawnianie klawiterapią dąży się do przywrócenia homeostazy w holistycznym wymiarze, poprzez regulację sprzężeń zwrotnych, przywrócenie równowagi pomiędzy hamowaniem a pobudzaniem – zarówno w rozregulowanych ośrodkach nerwowych mózgu jak i nerwach obwodowych a także narządach wewnętrznych, wykonawczych. Zabiegami klawiterapii jak już nadmieniano, można sprawnie znieść napięcia ośrodkowe w mózgu oraz przywrócić prawidłowe potencjały nerwowe, a nawet wzbudzić utracone przewodnictwo nerwowe, będące często bezpośrednią przyczyną zaburzeń czynnościowych, bólów, niedowładów, różnych chorób opornych lekowo, a także poważnych zmian zwyrodnieniowych, a nawet patologicznych, także nowotworów.

Dzięki uruchomieniu procesów samo naprawczych w obrębie narządów i tkanek (w tym nerwowej), udaje się wywołać procesy regeneracyjne, tak trudne do osiągnięcia w inny sposób. Odbudowa (regulacja i regeneracja) jakości i ilości własnej krwi, (co następuje w zależności od stanu organizmu chorego w czasie od 3 do 14 dni kuracji), układu wydzielania wewnętrznego i układu pokarmowego – pozwala leczyć chorego jego własną krwią.

Usprawnienie – wymuszenie regulacji naczynioruchowej pozwala na usunięcie zaburzeń naczyniowych, stanu zapalnego, poprzez lepsze utlenowienie, odtrucie i dokrwienie tkanek, prowadzące do przywrócenia właściwego pH, płynów śródtkankowych i spektakularnego często wchłonięcia płynów obrzękowych. Regulacja funkcji ośrodka naczynioruchowego pozwala zoptymalizować pracę serca i sprowadzić ciśnienie tętnicze do wartości prawidłowych. Podobny wpływ regulacyjny na inne ośrodki w mózgu daje zadziwiający często, holistyczny efekt samo leczenia, usprawnienia chorego organizmu, który można zrozumiale wyjaśnić bez uciekania się do orientalnych interpretacji np. tradycyjnej medycyny chińskiej itp. Klawiterapię można z powodzeniem stosować w różnych dziedzinach klinicznych, a zwłaszcza przed operacją chirurgiczną i w przebiegu rehabilitacji medycznej, skracając wielokrotnie czas powrotu do zdrowia – co oczywiście obniży koszty leczenia! Zabiegi można wykonywać w różnych miejscach (np. w: domu, lesie, podróży, samochodzie, pociągu, samolocie, na statku, a nawet w kosmosie), nie koniecznie w szpitalu czy przychodni.

Ferdynand Barbasiewicz *

* Autor metody klawiterapii jest absolwentem Wydziału Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizował się w badaniach nad psychologicznymi strukturami czynnościowymi (praca doktorska pt., ,Kształcenie nawyków” opisująca problemy psychofizjologii układu nerwowego w procesie kształcenia umiejętności manualnych w ujęciu antropo – cybernetycznym).

4