Lemegeton.pdf

(2878 KB) Pobierz
Lemegeton
Mniejszy Klucz Salomona
w opracowaniu
Jarosława Domińskiego
Lemegeton: Mniejszy Klucz Salomona
Opracowanie: Jarosław M Domiński
Wykonano na podstawie, odpowiednio:
Goetia:
edycja A. Crowleya i MacGregor Mathersa (1904)
Manuskrypt Harl. 6483 (1712 -13)
Theurgia:
Manuskrypt Sloane 2731. (1687)
Ars Paulina:
Manuskrypt Sloane 2731. (1687)
Ars Almadel: Manuskrypt Sloane 2731. (1687)
Ars Nova:
Manuskrypt Sloane 2731. (1687)
Całość uzupełniłem o inne wersje imion za Sloane Mss. 3825 i Sloane
3648, a dodatkowo wybrałem czytelniejsze ryciny z innych opraco-
wań, co podaję w tekście.
Copyright for the Polish edition and translation © Jarosław M. Dom-
iński 2003
Ewentualne uwagi i komentarze proszę kierować na adres: aet-
her@wp.pl
Materiał nie może być rozprowadzany bez zgody
kompilatora, dopuszczalne jest jednak wykonanie
jednego wydruku - na użytek własny.
podstawa prawna Dz.U. 1994r. Nr 24, poz. 83
L
EMEGETON
: C
LAVICULA
S
ALOMONIS
Oto jest Pierwsza Księga Króla
Salomona, znana także
jako Goetia
Liber malorum Spirituum
seu Goetia
1
pisane w księdze tej są wszystkie imiona, urzędy, i
rodzaje duchów, z którymi kiedykolwiek rozmawiał
król Salomon. Znaleźć tu można także szczegółowe
charaktery i pieczęci owych duchów oraz sposoby
przywoływania ich do widzialnej postaci i pętania ich,
tak, aby były one posłuszne. Część z tychże duchów, znaleźć można
posługując się tablicami Enocha, które zostały omówione w innych
dziełach, a które zdecydowałem się, w miejscu tym, pominąć.
Wstępna definicja magii
2
Magia to najwyższa, ostateczna i najbardziej
święta
wiedza o filozofii
natury, poparta w swych dziełach i cudownych operacjach właści-
wym rozumieniem wewnętrznych i ukrytych właściwości rzeczy.
Jeśli odpowiednie
środki
zostaną przedsiębrane wobec właściwych
podmiotów, wywołane zostaną zadziwiające i godne podziwu efek-
ty. Adepci są tedy, badaczami przyrody, a dzieje się tak z tej to przy-
Wstęp niniejszy został napisany przez Dr Rudda, i znajduje się w przedmowie do
Harl. 6483.
2
Owa definicja magii nie występuje w starszych kodeksach, zaś już samo to,
że
odwo-
łuje
się ona do Bractwa Różokrzyżowców sugerować może, iż powstała dopiero po
1613 roku. Zamieszczam ją tu nie tyle jako integralną część tekstu, co swego rodzaju
ciekawostkę, czy przykład innego ujęcia rzeczy.
1
G
OETIA
czyny, iż wiedzą oni, w jaki sposób przewidywać swoje poczynania i
ich efekty, co czynią, pogrążony w ignorancji tłum nazywa dzieła ich
cudami.
Orygenes mówił,
że
w sztuce magicznej nie ma rzeczy niezwykłej,
nawet gdyby była, nie powinna być ona traktowana jako coś złego
czy zasługującego na potępienie i pogardę. Z tegoż powodu oddzie-
lał on magię naturalną od diabolicznej.
Apoloniusz z Tiany, posługiwał się wprost magią naturalną, za której
to przyczyną dokonał wielu cudów.
Filon Hebrajczyk twierdził,
że
prawdziwa magia, za której sprawą
poznać możemy tajemnice natury, a którą studiowali najwięksi spo-
śród
królów, nie powinna być potępiana. Wśród Persów panował
nawet zwyczaj, iż nikt nie mógł sprawować władzy królewskiej do-
póki nie obeznał się ze Sztuką.
Ta szlachetna nauka nierzadko jednak ulegała zwyrodnieniu, z magii
naturalnej stając się diabelską, z prawdziwego umiłowania mądrości
stawała się nigromancją. Odpowiedzialni byli za to ci, którzy bądź to
nadużywając, bądź to nie umiejąc zrozumieć ani posługiwać się ową
wysoką i mistyczną wiedzą ulegali podszeptom Szatana, i gubili się
w odmętach Czarnej Sztuki. W ten sposób magia popadła w niełaskę,
zaś jej adeptów pospólstwo zaczęło nazywać czarnoksiężnikami. Z
tej oto racji Bractwo Różokrzyżowców nie określa siebie jako magów,
a raczej jako filozofów. Nie są oni pogrążonymi w ignorancji empiry-
kami, a uczonymi i doświadczonymi lekarzami, którzy posługują się
nie tylko prawowitymi
3
, ale i boskimi lekami.
3
(ang.
lawful -
praworządne) przynależnymi człowiekowi z natury.
L
EMEGETON
: C
LAVICULA
S
ALOMONIS
Lemegeton,
Clavicula Salomonis Regis
akże nazywana, Mniejszym Kluczem Salomona,
księga zawierająca wszystkie imiona, tytuły i
urzędy duchów, z którymi kiedykolwiek
rozmawiał Salomon, przedstawia także ich pie-
częci i charaktery, oraz sposoby przywoływania
ich do postaci widzialnej, składa się z pięciu części:
Pierwsza z nich to Księga Złych Duchów, zwana też
Goetią,
przedstawia, w jaki sposób Salomon związał te duchy i skła-
niał do posługi, dzięki czemu zyskał sobie wielką sławę.
Druga, Księga Bytów Eterycznych, z których część jest dobra,
część zaś zła, nazywana jest
Theurgią – Goetią.
Opisane są w
niej duchy zasiedlające rejony Powietrza, w istocie byty
Eteryczne.
Trzecia część jest Księgą Duchów Godzin i Zodiaku. Opisuje
ona duchy przyporządkowane konkretnym godzinom plane-
tarnym, stopniom, znakom i planetom Zodiaku. Nazywana
jest także
Ars Paulina.
Wraz z Almadelem tworzy Sztukę
Theurgii.
Czwarta część,
Ars Almadel,
to Księga Duchów Czterech Wy-
sokości i 360 Stopni Zodiaku. Duchy te, jak i duchy z
Ars Pau-
lina
ujrzeć można za sprawą daru boskiego widzenia. Trzecia i
czwarta część składają się na Theurgię.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin