Biel.pdf

(34 KB) Pobierz

SŁOWNIK SYMBOLI BAŚNIOWYCH

Biel

jest barwą nierozszczepionego światła - zawiera wszystkie jego widma i jako

taki może potencjalnie wyrażać wszystko, co dobre, całkowite, czyste. Jest

symbolem początku, nowych możliwości. Jest więc biały symbolem duchowości,

mistycyzmu, ofiary, dnia, porządku, czystości, dziewiczości, Księżyca, ale także

płodności i kreatywności. Białe jest światło, które było dobre i stało się dniem w

opowieści o stworzeniu świata. Jest przy tym metaforą ludzkiej czystej,

uniwersalnej świadomości. W chrześcijaństwie symbolizuje niewinność nowo

narodzonych i tych, którzy narodzili się dla Kościoła. Tu niemal wszystkie

świąteczne szaty są białe: habity w niektórych zakonach, sutanna papieża, suknia

ślubna panny młodej, sukienka do pierwszej komunii, uważa się też, że aniołowie

noszą się w bieli. W tradycji indiańskiej biały ma szczególne znaczenie -

przypisany jest północy i głębokiemu zrozumieniu rzeczy wynikającemu z

doświadczenia, poznania i wewnętrznego spokoju. W starożytnym Rzymie białe

konie ofiarowywano Słońcu, w Syjamie białe słonie uważano za święte. Jako że

biel to kolor niebytu, prochu i kości, w Azji istnieje tradycja noszenia białych szat

żałobnych. Bywał więc biały kolorem żałoby, śmierci, widm i duchów nie tylko na

Wschodzie, ale i w krajach słowiańskich, a także na dworze francuskim. Używano

go w podczas najróżniejszych ceremonii.

Srebrzystobiała jest poświata Księżyca, który związany jest z kobiecą energią.

Biały to także kolor nasienia, czyli tworzenia (według egipskich legend to właśnie

wytrysk boga Atuma zapoczątkował wszelakie życie na ziemi), i pokarmu dla

nowego życia: mleka. W bajkach ten kolor symbolizuje najczęściej tak wyjątkowe

stworzenia, jak wróżki, elfy, króliki, ptaki, konie - istoty będące pośrednikami

pomiędzy różnymi światami. Biały królik przeprowadza Alicję na drugą stronę

lustra, a ideał czystości i niewinności prezentuje w bajkach Królewna Śnieżka.

Asia i Edi Pyrek