(2007) Karp 07.doc

Karp 07

Słowa: Grzegorz Wasowski
Muzyka: Wojciech Kaleta
Wykonawcy: Artur Andrus, Piotr Baron, Piotr Bukartyk, Jan Chojnacki, Grażyna Dobroń, Anna Gacek, Tomasz Gorazdowski, Grzegorz Hoffmann, Ryszard Jaźwiński, Piotr Kaczkowski, Robert Kantereit, Marcin Kydryński, Marcin Łukawski, Monika Makowska, Wojciech Mann, Barbara Marcinik, Piotr Metz, Beata Michniewicz, Michał Nogaś, Agnieszka Obszańska, Michał Olszański, Artur Orzech, Mariusz Owczarek, Adam Piśko, Tomasz Słodki, Piotr Stelmach, Katarzyna Stoparczyk, Kuba Strzyczkowski, Henryk Sytner, Agnieszka Szydłowska, Halina Wachowicz, Grzegorz Wasowski, Marcin Zaborski oraz Kwartet Rampa.

"Karp 07"
Idą święta, idą święta.
Dobre sobie, dla mnie gwiazdka,
To jak palec w dziurce gniazdka,
Czy być mogą piękne święta,
Gdy świadomość całkiem śnięta?
Jak się cieszyć prawdą smutną,
Że gdy przyjdą, to łeb utną?
Miast w objęcia wpaść dziewczyny -
Wpadnę w łapy żelatyny,
Próżno czekać na ustawy,
Co ochronią mnie i stawy.
Bo tak jest już na tym świecie,
Że karp kończy w galarecie.
Moje życie płynie na dnie,
Nikt nie wpada, a jak wpadnie,
To nikt z dorszy, czy sandaczy,
Tylko sieci albo haczyk.
Dość z tym! Koniec! Łez nie ronię,
Dziś postawię się okoniem!
Nie oślepi błysk tasaka
Mnie, bo zaraz dam szczupaka
W te zarośla tuż przy brzegu,
Nie wstrzymają zdarzeń biegu
Ani dzieci, ni dorośli -
Hop! - I jestem wśród zarośli,
I to w sposób bardzo prędki.
Patrzę - porzucone wędki,
Więc tak myślę sobie, czy by
Nie wyprawić się na ryby!?
Krok po kroku, krok po kroczku,
Najpiękniejsze w całym roczku,
Idą święta, idą święta.
Krok po kroku, krok po kroczku,
Najpiękniejsze w całym roczku,
Idą święta, idą święta.
Siedzę, wlepiam oczy w żyłkę,
Drgnęła, ciągnę, złotą piłkę
Trzepocącą na haczyku
Widzę. "Puść mnie, puść, karpiku!"
Piłka gada? Nie do wiary! -
"Puść mnie proszę, puść mnie stary,
A życzenia trzy twe spełnię
I ucieszę cię zupełnie!" Ech.
Ale ikra! Toż to Złota
Na haczyku mi się miota.
Wszystko jasne, pora by tu
Zmienić sobie jakość bytu.
Me życzenie pierwsze takie:
Rybko, daj nie byle jakie
Radio mi tranzystorowe.
"Proszę bardzo, masz, gotowe!"
Co tak szumi? - Woda leci?
"Nie, to leci Program Trzeci,
A że szumi to wynika
Z niedobrego nadajnika" -
Rzekła Rybka w odpowiedzi.
Potwierdzili to sąsiedzi -
Jedna płotka i dwa leszcze.
W takim razie, Rybko, jeszcze:
Spraw, by Trójka, już bez szumów,
Radowała uszy tłumów.
"Zaraz spełnię twe życzenie,
Ty zaś spełnij się w refrenie".
Krok po kroku, krok po kroczku,
Najpiękniejsze w całym roczku,
Idą święta, idą święta.
Krok po kroku, krok po kroczku,
Najpiękniejsze w całym roczku,
Idą święta, idą święta.
"Choć nie grozi uśmiercenie
Ci, ostatnie masz życzenie".
Wobec tego, uczyń Rybko,
I to uczyń bardzo szybko,
By mógł tata mój - Strzyczkowski,
Życie wieść bez cienia troski,
Aby w piątek już od rana
Nie zabrakło nigdy Manna,
Aby na wsi oraz w mieście
Życie słodkie jak przy sieście
Dzień w dzień było dla każdego.
"Jakiej sieście?" - Kydryńskiego!
By w tramwajach oraz w taxi
Było słychać Minimax i
By móc w każdym autobusie
Podróżować przy Andrusie,
By stojący na peronie
Stali z uchem przy Baronie,
A gdy ruszą już po szynach -
Niechaj jadą w rytm Ptaszyna.
Niech się każdy rozaniela,
Gdy na fali ma Marcela,
Niech audycje Piotra Metza
Płyną zewsząd, nawet z pieca.
I na koniec niech tak dalej
Trójki nas unoszą fale,
Jak też innych - w Cannes, w Atenach,
Bo to Pallas jest Antena!
Krok po kroku, krok po kroczku,
Najpiękniejsze w całym roczku,
Idą święta, idą święta.
Krok po kroku, krok po kroczku,
Najpiękniejsze w całym roczku,
Idą święta, idą święta.
I na tym urywa się
"Pamiętnik Karpia"
Znaleziony w wannie.
Idą święta, idą święta, idą święta.