PORADNIK DLA TRENERÓW PIŁKI NOŻNEJ
OPRACOWAŁ: WOJCIECH TOMASZEWSKI ®
MINI KODEKS PIŁKARSKI DLA DRUŻYN MŁODZIEŻOWYCH
Przygotowanie do treningu:
1. Punktualność – Nigdy nie spóźniaj się na trening
2. W czasie treningu zachowuj się tak jak przystało na prawdziwego piłkarza, słuchaj i wykonuj polecenia trenera, szanuj go oraz swoich kolegów z zespołu (pomagaj im)
3. Miej zawsze czysty sprzęt sportowy
4. Drużyna na trening wychodzi razem z trenerem
5. Motywuj się do zajęć i do wykonywania jak najbardziej dokładnie ćwiczeń – na pewno wyjdzie Ci to na dobre
6. Na trening przychodzę po to by się czegoś nowego nauczyć
7. Pamiętaj, że nauka w szkole również pomaga myśleć na boisku piłkarskim
8. Miej szacunek dla trenera w czasie treningu oraz dla rodziców i ludzi starszych od Ciebie w życiu codziennym
PAMIĘTAJ !!!
1. Bądź zawsze w ruchu + start do piłki (,,nie czekaj na piłkę’)
2. Wybieraj odpowiednią nogę do przyjęcia lub uderzenia piłki
3. Sygnałem do podania jest Twoje wybiegnięcie na pozycję a nie głos
4. Jeżeli kolega jest lepiej ustawiony podaj mu piłkę
5. Nie wybijaj niepotrzebnie piłki – piłka to twój przyjaciel i Cię nie ugryzie
6. Piłka nożna to gra zespołowa, w której uczestniczy 11 zawodników (8 zawodników), nie bądź nigdy egoistą
7. Pamiętaj o zasadzie przyjmij – popatrz – podaj (PPP)
TRENER
PLAN PRACY W SEZONIE
DRUŻYNA ŻAKÓW/ORLIKÓW
I. NABORY I SELEKCJA
- nabór uzupełniający (sierpień, styczeń)
- nabór poprzez zaproszenie na treningi (cały sezon)
- selekcja (cały sezon)
TESTY NA NABORACH
a) szybkość – bieg na odcinku 30 metrów (1-3 pkt.)
b) zwinność, zwrotność – bieg wahadłowy 4 x 10 metrów (1-3 pkt.)
c) moc kończyn dolnych – skok w dal z miejsca (1-3 pkt.)
d) gra obserwowana: (0-12 pkt.)
- swobodne poruszanie się po boisku bez piłki i z piłką, waleczność,
nieustępliwość
- umiejętność pomocy partnerowi, posiadającemu piłkę, czyli
wybieganie na pozycję (wolne pole)
- umiejętność widzenia partnera bez piłki – chęć podania
- zaangażowanie uczuciowe (reakcje podczas straty i zdobycia
bramki przez własny zespół)
Punkty przyznawane według średniej całego zespołu za poszczególne próby (oprócz gry). Za każdy element występujący w czasie gry można otrzymać maksymalnie 3 punkty.
II. PROGRAM, ZADANIA I CELE SZKOLENIA
1. Dostarczenie radości i satysfakcji ćwiczącym z treningu.
2. Dążenie do wszechstronnego rozwoju osobowości dziecka.
3. Poprzez ruch fizyczny podnoszenie poziomu zdrowotności dzieci.
4. Wyselekcjonowanie najzdolniejszych ruchowo do dalszego procesu
szkolenia
5. Kształtowanie charakterów i właściwych postaw życiowych dzieci.
6. Kształtowanie osobowości wychowanków z ukierunkowaniem
zainteresowań na grę w piłkę nożną.
7. Opanowywanie podstawowych umiejętności technicznych z zakresu gry
w piłkę nożną.
8. Zapoznanie z ogólnymi pojęciami w zakresie umiejętności
specjalistycznych w grze w piłkę nożną.
III. TREŚĆ PROCESU SZKOLENIA
- wszechstronny rozwój dziecka
- dominować będą formy: zabawowe, ścisła oraz gra
- środki treningowe kształtujące: szybkość, koordynację ruchową,
wytrzymałość ogólną, zwinność, gibkość, ogólno-rozwój organizmu
- sprawność specjalna: technika i podstawy taktyki
- środki treningowe:
a) cz. organizacyjno-porządkowa ( 5% )
b) ćw. kształtujące sprawność ogólną – szybkość, koordynacja ,itd.( 30% )
c) ćw. kształtujące technikę i taktykę ( 30% )
d) gra ( 30 %)
e) ćw. uspokajające ( 5% )
SZYBKOŚĆ
- stosowanie form gier i zabaw
- gry i zabawy bieżne,
- starty na dystansie 7-10 metrów,
- wyścigi rzędów (najlepiej 4-6 osób w rzędzie)
KOORDYNACJA RUCHOWA
- wszelkie odmiany berków
- berki z piłką
- ćwiczenia na drabinkach
- soccerrobic
- biegi z przyjmowaniem pozycji równoważnej
- marsze po węższych krawędziach ławek
- rytmiczne biegi z pokonywaniem przeszkód o różnej wysokości
- zabawy z zastosowaniem zmian rytmu biegu
- proste ćwiczenia akrobatyczne (przewroty, pady, przerzuty)
- gry i zabawy orientacyjne
- rzuty i kopnięcia piłki do celu (na różne odległości) – zastosowanie
różnych piłek
SIŁA
- nie może być głównym celem treningu
- stosowane w formie zabaw
- gry i zabawy na czworakach
- gry i zabawy w podporze tyłem
- gry i zabawy z mocowaniem
- starty z różnych pozycji wyjściowych
- nagłe zmiany kierunku biegu
- podskoki, wyskoki, przeskoki, wieloskoki, uginania ramion w podporze
WYTRZYMAŁOŚĆ
- można kształtować jedynie wytrzymałość ogólną
- wysiłki stosunkowo długie o niskiej intensywności
ŚRODKI SPRAWNOŚCI SPECJALNEJ
- podstawowa forma → forma ścisła
- naturalna potrzeba ruchu przez dzieci
METODYKA NAUCZANIA
a) ćwiczenia ukierunkowane, zbliżone strukturą ruchową do właściwej
b) prawidłowy pokaz ćwiczenia i objaśnienie
c) uczenie danego elementu w kolejności:
1 – piłka w miejscu – ćwiczący w miejscu
2 – piłka w miejscu – ćwiczący w ruchu (marsz, trucht, bieg)
3 – piłka w ruchu od ćwiczącego – ćwiczący w ruchu
4 – piłka w ruchu do ćwiczącego – ćwiczący w ruchu
5 – piłka w ruchu z boku – ćwiczący w ruchu
- ćwiczenia oswajające z piłką (prowadzenie, zatrzymywanie, zmiana kierunku, żonglowanie różnymi częściami ciała, przetaczanie piłki)
- uderzenia piłki (wewnętrzną częścią stopy, wewnętrznym podbiciem, prostym podbiciem, uderzenie piłki głową w miejscu)
- przyjęcie piłki (toczącej się po podłożu – wewnętrzną częścią stopy, podeszwą z powietrza, prostym podbiciem, udem, klatką piersiową)
- zwody w formie zabawowej
- odbieranie piłki (wyczucie właściwego momentu odbioru piłki)
- wrzut piłki z autu
- technika gry bramkarza (chwyt piłki bez upadku, z upadkiem, wyrzut piłki ręką i wykopnięcie piłki podrzuconej ręką)
TAKTYKA – zrozumienie następujących składowych:
- ruch bez piłki i po jej zagraniu
- współdziałanie z partnerami
- utrzymywanie się przy piłce
- krycie przeciwnika (,,każdy swego”)
- stałe fragmenty gry
- nie ograniczać zbytnio intencji własnych ćwiczących
- stosowanie sportów uzupełniających (koszykówka, siatkówka, itd.)
- stosowanie gry na małych polach, 6:6 lub 7:7
- w grach ,,przemycenie” zawodnikom zasad walki, ukazanie dla czego lepiej jest podać piłkę niż ją prowadzić, itd.
ODDZIAŁYWANIE NA PSYCHIKĘ – ODDZIAŁYWANIE WYCHOWAWCZE
a) nawyk systematyczności i obowiązkowości
b) uczciwość, rzetelność i tolerancja
c) nawyk dbania o swój stan zdrowia - higiena
d) nawyk walki sportowej, zwyciężania , bycia lepszym
e) poczucie własnej godności, ale jednocześnie skromności
f) nawyk właściwego podchodzenia do obowiązków nauki w szkole i obowiązków w domu
g) nauka ,,pogadzania się” z porażką
IV. STRUKTURA ROCZNEGO CYKLU SZKOLENIA
- część jesienna: 1 sierpień – 30 październik
- część zimowa: 1 listopad – połowa marca
- część wiosenna: połowa marca – 30 czerwiec
sierpień: obóz letni (7 dni)
luty: obóz zimowy (7-8 dni)
- jednostki treningowe: 2 x w tygodniu (dwie grupy po 90 minut)
1 x w tygodniu całość (soccerrobic + trening)
- okres zimowy – treningi na sali
- mecze ligowe: 02.09-01.11 co piątek
- turnieje letnie
- turnieje zimowe
STYLE, SZKOŁY I SYSTEMY GRY W PIŁCE NOŻNEJ
STYL – jest to pewna suma podobnych i często powtarzanych akcji ofensywnych i defensywnych, przeprowadzanych przez zawodników głównie za pomocą określonego sposobu i liczby podań
● STYL SZKOCKI
- polega na stosowaniu dużej liczby podań krótkich
- wymaga dobrej techniki i ciągłego wychodzenia na pozycję
- stosowana jest gra trójkątami (podania do tyłu), przy dużej liczbie
kombinacji
- gra w tym stylu jest widowiskowa
a) zalety
1) panowanie nad piłką
2) tendencja do gry zespołowej
3) gra bez piłki
4) ekonomia wysiłku
b) wady
1) zwalnianie gry
2) powolne zdobywanie terenu
3) nieskuteczność w trudnych warunkach
● STYL ANGIELSKI
- polega na stosowaniu długich, silnych podań, przeważnie półgórnych i
górnych oraz wykonywaniu dużej liczby strzałów z każdej pozycji
- stosowany jest w trudnych warunkach atmosferycznych, przy wykorzystaniu siły fizycznej w walce z przeciwnikiem
- pozwala na szybkie zdobywanie terenu
1) możliwość szybkiego ataku
2) przyspieszenie tempa gry
3) możliwość gry indywidualnej
4) strzały do bramki z większych odległości
c) wady
1) jednostronność
2) brak finezji
3) wysokie wymagania w przygotowaniu fizycznym
4) mała widowiskowość
5) duży stopień trudności w początkowym nauczaniu
SZKOŁY PIŁKARSKIE – stanowią modyfikację klasycznych stylów .
Wywodziły się z narodowego charakteru (temperamentu) zawodników,
zgodnego z kierunkiem rozwoju futbolu, którego przedstawicieli łączą
wspólne cechy. Powstały one w pewnych określonych warunkach etnicznych,
socjalnych, ekonomicznych i geograficznych.
● SZKOŁA AUSTRIACKA
- elegancja ruchu
- precyzja podań
- skuteczność zwodów
- finezja dryblingu
-...
zyd777