ST.36.KsiegaSofonjasza.pdf

(80 KB) Pobierz
Sofonjasz
Cefanjah *
Proroctwo Sofonjasza
1. Słowo WIEKUISTEGO, które doszło Sofonjasza * , syna Kusza, syna Gedalji, syna
Amarji, syna Chiskjasza, za czasów Jozjasza, syna Amona, króla Judy. 2 Sprzątnę,
sprzątnę wszystko z oblicza tej ziemi – mówi WIEKUISTY. 3 Sprzątnę ludzi i bydło,
sprzątnę ptactwo nieba i ryby morza, zgorszenia wraz z niegodziwcami; zgładzę lud-
ność z powierzchni tej ziemi – mówi WIEKUISTY Mateusz 13,41 . 4 Wyciągnę Moją
rękę na Judę oraz na wszystkich mieszkańców Jeruszalaim i zgładzę z tego miejsca
szczątki Baala, imię mnichów wraz z kapłanami. 5 Zarówno tych, co się korzą na da-
chach przed zastępem Nieba; jak i tych, co się korzą i przysięgają WIEKUISTEMU,
przysięgając zarazem Malkomowi * . 6 Zarówno tych, którzy odstępują od WIEKU-
ISTEGO; jak i tych, którzy WIEKUISTEGO nigdy nie szukali oraz o Niego nie pytali. 7
Umilknij wobec Pana, WIEKUISTEGO! Bo bliski jest dzień WIEKUISTEGO, gdyż
WIEKUISTY przygotował ofiarę rzeźną i poświęcił już Swoich zaproszonych.
8
Zaś w dzień rzeźnej ofiary WIEKUISTEGO nawiedzę przywódców, synów króla i
wszystkich przystrojonych w cudzoziemskie szaty. 9 Tego dnia nawiedzę wszystkich,
co przeskakują próg * oraz napełniają domy swoich panów grabieżą i szalbierstwem.
10
Tego dnia – mówi WIEKUISTY, od bramy rybackiej * będzie się rozlegał głos bia-
dania, płacz z nowej dzielnicy oraz wielki krzyk od pagórków. 11 Biadajcie mieszkańcy
kotliny, bo będzie zniszczony cały lud kramarzy i wytępieni wszyscy, którzy są obju-
czeni srebrem. 12 Tego dnia przeszukam Jeruszalaim z pochodniami oraz nawiedzę
ludzi osadzonych na swoich drożdżach; tych, co mniemają w swoim sercu: WIEKU-
ISTY nie czyni ani dobrego, ani złego. 13 Ich mienie pójdzie na łup, a ich domy będą
pustkowiem; zbudowali domy - lecz w nich nie zamieszkają, zasadzili winnice – ale
nie będą z nich pić wina. 14 Bliski jest dzień WIEKUISTEGO; bliski i nader szybki jest
odgłos dnia WIEKUISTEGO! Wtedy mocarze będą gorzko wołać. 15 Ten dzień będzie
dniem gniewu, dniem niedoli i ucisku, dniem grozy i spustoszenia, dniem ciemności i
mroku, dniem chmury i mgły. 16 Dniem trąb oraz wojennej trwogi przeciwko warow-
nym miastom i wysokim, obronnym zwieńczeniom. 17 Ucisnę ludzi, zatem będą się
błąkać jak niewidomi, gdyż zgrzeszyli przeciwko WIEKUISTEMU. Ich krew będzie
rozbryzganą jak proch, a ich cielesna natura S jak pomiot. 18 W dzień uniesienia WIE-
KUISTEGO nie zdoła ich ocalić ich srebro i złoto, gdyż ogniem Jego żarliwości bę-
dzie pochłonięta cała ziemia, bo nadszedł kres; tak nagłą zgubę przygotuje On
wszystkim mieszkańcom ziemi.
* hebrajska nazwa zwoju
*1,1 spolszczona forma imienia proroka
*1,5 lub Milkomowi – nazwa ammonickiego bóstwa
*1,9 wyrażenie przysłowiowe określające tych, co napadają na spokojnych mieszkańców, w celu ich
grabieży. Zdaniem innych: Mowa tu o przeskakiwaniu progu świątyni Dagona.
*1,10 brama rybacka (Ryb) prowadziła do nowej (drugiej) dzielnicy Jeruszalaim, położonej na północy
starego miasta.
2. Zbierzcie się i się zgromadźcie * , nieukrócony narodzie ** ! 2 Niby plewa przemi-
nie dzień, zanim się objawi skutek postanowienia, i spadnie na was płonący gniew
WIEKUISTEGO; przyjdzie na was dzień gniewu WIEKUISTEGO. 3 Szukajcie WIEKU-
ISTEGO wszyscy pokorni ziemi, którzy spełniacie Jego sąd * ; szukajcie sprawiedli-
wości oraz szukajcie pokory! Może zdołacie się uchronić w dzień gniewu WIEKU-
ISTEGO. 4 Bo Aza * będzie opuszczona, a Aszkalon zamieni się w pustkowie; Asz-
dod – wypędzą w jasne południe, a Ekron zostanie wykorzeniony! 5 Biada wam, tym
osiadłym w nadmorskim pasie, ludu Kreteńczyków * ! Groźba WIEKUISTEGO prze-
ciwko wam Kanaanie, ziemio Pelisztinów, bo cię zniweczę i wyludnię! 6 Pas nadmor-
ski zamieni się w pastwisko, w miejsce dla pasterzy oraz owczarnie dla stad. 7 Ten
pas przypadnie szczątkowi Judy. Na nim będą paść, a w domach Aszkelonu wieczo-
rem się wylegiwać. Bowiem Bóg, WIEKUISTY, o nich wspomni oraz przywróci ich
brańców. 8 Słyszałem obelgi Moabu oraz zniewagi synów Ammonu jakimi lżyli Mój
lud, rosnąc przy ich granicach. 9 Dlatego, że Ja jestem żywy – mówi WIEKUISTY Za-
stępów, Bóg Israela – Moab stanie się jak Sedom * , a synowie Ammonu jak Amora **
– gniazdem pokrzywy, żupą solną oraz pustkowiem na wieki. Złupi je szczątek Mego
ludu, a ostatki Mego narodu wezmą je w posiadanie. 10 To spotka ich za ich pychę,
ponieważ lżyli oraz wynosili się nad lud WIEKUISTEGO Zastępów. 11 WIEKUISTY
okaże się dla nich strasznym; On wypleni wszystkie bożyszcza ziemi, by wszystkie
wyspy ludów korzyły się tylko przed Nim, każda ze swego miejsca. 12 I wy, Kuszyci * ,
będziecie przebici Moim mieczem! 13 Wyciągnę Swoją rękę ku północy i zgładzę
Aszur, a Ninewę zamienię w pustkowie, w ziemię spiekłą jak step. 14 W jej obrębie
będą się wylegiwać stada, gromady wszelkich zwierząt; zarówno pelikan, jak i jeż,
zanocują na jej zwieńczeniach słupów. Głos zaśpiewa w otworach okien, a na rumo-
wiskach będą leżeć podwoje bram – bo zdarte jej cedrowe taflowania. 15 Oto hucz-
na stolica, która bezpiecznie panowała; która mniemała w swoim sercu: Ja i żadna
więcej! A zamieniła się w pustkowie, w legowisko dla dziczy; tak, że każdy, kto obok
niej przejdzie – syknie oraz potrząśnie ręką.
*2,1 inni: Skulcie się
**2,1 z tego hebr. wyrazu: odcięty kawałek metalu, pieniądz; w przenośni: odjąć siłę, ukrócić; inni: nie
pożądany narodzie
*2,3 także: wyrok ; C prawo
*2,4 spolszczone: Gaza
*2,5 nazwa Pelisztinów, określająca ich pochodzenie z Krety, czyli Kaftoru.
*2,9 spolszczone: Sodoma
**2,9 spolszczone: Gomora
*2,12 mieszkańcy terenów Etiopii.
3. * Biada przekornej i zbrukanej stolicy ciemięstwa! 2 Nie słucha żadnego głosu i
napomnienia nie przyjmuje. Nie polega na WIEKUISTYM, do swego Boga się nie
zbliża. 3 Wewnątrz, jej przywódcy są jak lwy ryczące; jej sędziowie jak wilki przed
wieczorem, co nazajutrz nie obgryzają nawet kości. 4 Jej prorocy to lekkoduchy i ob-
łudnicy; jej kapłani znieważają świętości i gwałcą Prawo. 5 Ale jest w niej sprawiedli-
wy WIEKUISTY, nie spełnia nieprawości; z każdym porankiem wyprowadza Swój
sąd na światło, nie chybia – jednak złoczyńca nie zna wstydu! 6 Zgładziłem narody,
wyniszczyłem ich zwieńczenia warownych murów; opustoszyłem ich drogi, tak, że
nikt nie przechodzi; ich miasta zostały zburzone, są bezludne, naznaczone ucieczką.
7
Mówiłem: Gdybyś się Mnie obawiała oraz przyjęła napomnienie, wtedy by nie przy-
szła zagłada na twą siedzibę – to wszystko, co o niej postanowiłem. 8 * Dlatego Mnie
wyczekujcie – mówi WIEKUISTY, do dnia w którym powstanę jako świadek. Bowiem
postanowiłem zebrać narody, zgromadzić królestwa i wylać na nie Mój gniew, całą
Mą zapalczywość. Przez ogień Mojej żarliwości pochłonięta będzie cała ziemia. 9 A
wtedy nadam ludom jasną mowę * , by wszystkie wzywały Imienia WIEKUISTEGO i
jednomyślnie Mu służyły. 10 Moje rozproszone tłumy sprowadzą Mi dary z drugiej
strony kuszyckich rzek. 11 Tego dnia już się nie powstydzisz wszystkich twoich po-
stępków, którymi przeciw Mnie wykroczyłaś. Bo wtedy usunę spośród ciebie zachwy-
conych swą sławą i nie będziesz się więcej pyszniła na Mojej świętej górze. 12 Zacho-
wam wśród ciebie lud uniżony i skromny, i oni znajdą ochronę w Imieniu WIEKU-
ISTEGO. 13 Szczątki Israela nie dopuszczą się krzywdy, nie będą mówiły kłamstwa,
w ich ustach nie znajdzie się podstępny język. Będą się paść i wylegiwać, i nikt ich
nie wystraszy.
14
Wesel się córo Cyońska, wykrzykuj Israelu! Ciesz się i raduj całym sercem córo Je-
ruszalaim! 15 WIEKUISTY usunął sądy nad tobą, uprzątnął twojego wroga! WIEKU-
ISTY wśród ciebie jest Królem Israela. Nie ujrzysz więcej niedoli. 16 Tego dnia powie-
dzą do Jeruszalaim: Nie bój się, Cyonie, niechaj nie opadają twoje ręce! 17 Twój Bóg,
WIEKUISTY, jest wśród ciebie; Ten, który może wspomóc! On szczerze się z tobą
cieszy, milczy w Swojej miłości, tobą się weseli w głośnym uniesieniu! 18 Zbiorę znę-
kanych; tych, co przebywają z dala od uroczystych zgromadzeń; przecież Twoimi są
ci, na których ciąży hańba. 19 Owego czasu zgniotę wszystkich twoich ciemiężców
oraz ocalę tych, którzy są usunięci na bok, a rozproszonych zgromadzę; uczynię ich
chlubą i chwałą w każdej ziemi, na której ponosili hańbę. 20 Owego czasu was spro-
wadzę, owego czasu was zgromadzę; uczynię was chwałą i chlubą między wszystki-
mi ludami ziemi, gdy przed waszymi oczami sprowadzę waszych brańców – mówi
WIEKUISTY.
*3,1 mowa zwraca się ku Jeruszalaim
*3,8 według Masory: Jedyny werset biblijny, w którym znajdują się wszystkie litery hebrajskiego alfa-
betu.
*3,9 w zrozumieniu: Nie skażoną pogaństwem; BG czyste wargi
Zgłoś jeśli naruszono regulamin