Katecheza 51
Wieczna lampka wskazuje Tajemnice
Cel:
Wdrażanie dzieci do odpowiedniego zachowania w kościele ze względu na obecność Pana Jezusa,o czy przypomina nam wieczna lampka.
Pomoce:
Rysunek przedstawiający dziecko stojące na przejściu z sygnalizacją świetlną; rysunek wnętrza kościoła z tabernakulum; tamburyno, dzwoneczek.
Wprowadzenie:
katecheta nawiązuje do treści poprzedniej katechez. Zwraca się do dzieci z pytaniem.
Czyim jesteś dzieckiem?... Tak,wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi. Dlatego zaśpiewajmy: Dzieckiem Bożym jestem ja,
– Gdzie czeka na nas Pan Jezus?
Pan Jezus czeka na nas w kościele,bo to jest dom Jego. Zaprasza nas na wspólną modlitwę – rozmowę z Nim.
W drodze z domu do kościoła niektórzy z was muszą przejąć przez skrzyżowanie, na którym znajduje się sygnalizacją świetlna. Podobnie jak dziecko na tym obrazie. Przyglądnijcie się uważnie. Katecheta pokazuje rysunek przedstawiający dziecko stojące na przejściu z sygnalizacją świetlną.
– Co to dziecko robi?
– A jakie są światła?
– O czym informuje czerwone światło. To czerwone światło na ulicy mówi: STOP! ZATRZYMAJ SIĘ!
Rozwinięcie:
Kiedy wejdziemy do kościoła, to zobaczymy, że tam też świeci czerwone światło. Świeci się dzień dzień i noc, cały czas bez przerwy. To jest wieczna lampka. Ona nam mówi: STOP! ZATRZYMAJ SIĘ! - ale nie ostrzega cię przed grożącym niebezpieczeństwem, tylko mówi: STOP! ZATRZYMAJ SIĘ! - bo tu mieszka Ktoś ważny, najważniejszy!
– A Kto? - na pewno domyślacie się. Pan Jezus! W tym małym domku, który nazywa się tabernakulum, mieszka Pan Jezus. Myślę że każdy z nas widziało to miejsce w kościele. Pokazuje nam to ten obraz. Popatrzcie. Katecheta przyczepia do tablicy rysunek przedstawiający wnętrze kościoła a z nim tabernakulum z wieczną lampką.
To światełko obok tabernakulum - wieczna lampka mówi nam nie tylko że jest tam Pan Jezus, ale coś jeszcze, coś bardzo ważnego.
– Pamiętacie, jakiego koloru jest wieczna lampka?
– Co najczęściej malujecie tym kolorem?
– Co wyraża kolor czerwony?
Ta wieczna lampka w kolorze czerwonym mówi nam,że ten, Kto tam mieszka , bardzo, ale bardzo nas kocha. Miłość Pana Jezusa do nas jest zawsze równomiernie silna. Bo to światełko nigdy nie zmienia koloru. Zawsze jest czerwone.
O tej wiecznej lampce opowiada piosenka. Posłuchajcie. Katecheta uczy dzieci śpiewać piosenkę „Światełka” i pokazywać jej treść gestami i ruchem. Ze względu na brak czasu można pominąć naukę tej piosenki.
W kościele lampka czerwona składamy ręce tworząc wieżę kościoła
płomykiem modli się składamy ręce jak do modlitwy
a iskra w nas zapala lewą ręką wskazujemy na serce, prawą trzymamy lampę
Wciąż Bogu świecić chce lewą rękę wznosimy do góry
Światełka, światełka gest trzymania lampek
Jesteśmy Boże światełka! Wznosimy rękę z lampkami do góry i obracamy się
Światełka! Światełka! Ręce w geście trzymania lampek
nie gasną, choć idzie noc lewa ręka zasłania oczy, prawa nadal trzyma lampkę.
Można powtórzyć kilka razy. Następnie katecheta poleca dzieciom usiąść na dywanie i zaczyna opowiadanie o Agnieszce.
Posłuchajcie uważnie krótkiego opowiadania o Agnieszce. Agnieszka, wracając do domu, przechodziła obok kościoła. Zatrzymała się i pomyślała, że odwiedzi Pana Jezusa. Przy wejściu przeżegnała się wodą święconą - „W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” i weszła. W kościele panował półmrok. Obok tabernakulum świeciła wieczna lampka. Agnieszka cichutko podeszła do tabernakulum – tak blisko, jak mogła najbliżej. Uklękła na dwa kolana i przywitała się z Panem Jezusem słowami: „Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen”.A potem zaczęła szeptać Mu cichutko o tym wszystkim co miała w serduszku... omamie,tacie, babci, przedszkolu, koleżance.
Na koniec powiedziała: „Kocham cię Jezu” i „niechaj będzie pochwalony.....”, tak jak weszła tak i wyszła – cichutko, czyniąc przy wyjściu znak krzyża św. Katecheta zwraca się do dzieci z zapytaniem:
– Jak myślicie, czy Agnieszka kochała Pana Jezusa
– Co Agnieszka robiła takiego, że możemy powiedzieć „Kochała Pana Jezusa”.
Zastosowanie:
Zawsze mamy kochać Pana Jezusa. O tym wszystkim przypomina nam wieczna lampka – czerwone światło migocące dzień i noc. Katecheta aranżuje zabawę, której przebieg wyjaśnia dzieciom. Będziecie chodzić w rytm melodii, wygrywanej w tamburynie, kiedy ono umilknie – zatrzymacie się zwrócicie się twarzą do środka koła. Gdy usłyszycie jeden dźwięk dzwoneczka – to wtedy będziecie naśladować zanurzenie palców w wodzie i znak krzyża. Dwa dźwięki – położycie palec na ustach, co będzie nam przypominać, że w kościele zachowujemy ciszę.
Trzy dźwięki – złożycie ręce do modlitwy, bo do kościoła przychodzimy rozmawiać z Panem Jezusem. Modlitwą na zakończenie niech będą słowa, które powtórzymy trzy razy: Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen”.
skaja67