Cawthorne Nigel - Życie erotyczne wielkich dyktatorów.txt

Nigel Cawthorne
ŻYCIE EROTYCZNE WIELKICH DYKTATORÓW
SEX LIVES OF THE GREAT DICTATORS
Tłumaczyła: Zofia Domaniewska
Wydanie polskie: 1996

PRZEDMOWA

Henry Kissinger, w latach siedemdziesištych czołowy amerykański negocjator w konfliktach międzynarodowych, powiedział pewnego razu: Władza jest potężnym afrodyzjakiem. Liberalny historyk lord Acton w licie do biskupa umiecił następujšcy aforyzm: Władza demoralizuje, a władza absolutna demoralizuje absolutnie.
Te dwie maksymy zakrelajš szerokie pole do działania dla żšdnych uciech tyranów. Nie wszyscy korzystajš z okazji. Chilijski generał Pinochet był  pominšwszy oczywicie drobne ludzkie słabostki  znany z surowych zasad moralnych. Można zarzucić mu, że stworzył bezlitosny reżim i był sprawcš mierci wielu tysięcy ludzi, że torturował i zamykał pod byle pretekstem w więzieniu przeciwników politycznych, że doprowadził terror do perfekcji... Tymczasem jednak, jako człowiek żonaty, nigdy nawet nie spojrzał na innš kobietę.
A inny znany łajdak, prezydent Egiptu, Naser? Uroczy, rodzinny człowiek.
Spójrzcie na generalissimusa Franco, w latach 1939-1975 dyktatora Hiszpanii, bezwzględnego wobec przeciwników politycznych. Jako młodzieniec interesował się dziewczętami, wybierajšc zazwyczaj sporód szkolnych koleżanek siostry szczupłe brunetki. Pisywał dla nich wiersze i był przerażony, gdy jedna z adresatek pokazała je jego siostrze. Gdy wstšpił do wojska i znalazł się w Maroku, wytrwale nadskakiwał Sofii Subiran, pięknej żonie wysokiego komisarza, generała Luiza Aizpuru. Przez blisko cztery lata Franco zasypywał wybrankę listami miłosnymi. Jego szansę przekrelił fakt, że był kiepskim tancerzem, a ponadto nudnym formalistš.
Podczas wojny w Maroku Franco odniósł ranę w podbrzusze. Byli tacy, którzy uważali, że to włanie jest istotny powód jego miernego zainteresowania seksem.
Stacjonujšc w Oviedo, spotkał smukłš, czarnookš miejscowš dziewczynę, Marię del Carmen Polo y Martinez Valdes. Ona miała lat piętnacie, on  dwadziecia cztery. Mimo sprzeciwu rodziny zakochany Francisco pisywał do niej do klasztornej szkoły, w której przebywała. Gdy w roku 1923 dziewczyna osišgnęła pełnoletnioć, pobrali się. Dla Carmen było to spełnienie marzeń. Pięć lat póniej stwierdziła: Wydawało mi się, że nię, że jestem bohaterkš pasjonujšcej powieci.
Ich małżeństwo było udane, nawet, jeli z pozoru brakowało w nim namiętnoci. Mieli jedno dziecko, córeczkę o imieniu Nenuca, urodzonš w 1926 roku. Uparcie powracały plotki, że mała nie jest córkš Francisca, lecz jego rozwišzłego brata, Ramona. Jak się wydaje, Franco nie odczuwał powszechnego w krajach kultury łacińskiej pragnienia, by mieć syna. Gdy zmarł, zabrakło, więc  na szczęcie  następcy.
W 1936 roku Franco zdobył sobie obelżywy przydomek Miss Wysp Kanaryjskich. Było to jednak wynikiem jego wahań w kwestii poparcia przewrotu wojskowego, nie za skłonnoci seksualnych.
Pan i pani Franco stopniowo oddalali się od siebie. Gdy El Caudillo doszedł do władzy, wydawał się zawsze w towarzystwie do?i Carmen zasępiony i pełen rezerwy. Jednakże, jak się wydaje, żadne z małżonków nie miewało innych partnerów. Generał wolał grę w karty i wędkarstwo. Gdy pięćdziesišt dwa lata póniej Franco spoczšł na łożu mierci, wcišż pozostawali małżeństwem. Jak widać, życie dyktatora może być  gdy chodzi o seks  po prostu nudne.
Kto chciałby dowiedzieć się, co taki potwór jak Pol Pot  totalitarny przywódca Kambodży i sprawca mierci trzech milionów swych rodaków  porabiał w sypialni?
Cóż, jak się wydaje, niewiele. Jego pierwszš żonš była o osiem lat od niego starsza nauczycielka. Uczniowie nazywali jš za plecami starš cnotkš. Poznali się, gdy oboje studiowali we Francji. Ich małżeństwo zaskoczyło przyjaciół. Niewielu kambodżańskich mężczyzn decyduje się na zwišzki ze starszymi kobietami. Żona Pol Pota była gorliwš rewolucjonistkš i dodawała małżonkowi odwagi w realizacji krwawego planu cofnięcia Kambodży z powrotem do roku zerowego. Gdy Wietnamczycy pozbawili tyrana władzy, jego połowica przeszła załamanie nerwowe. Za jej zgodš Pol Pot pojšł drugš żonę. Tym razem, zgodnie ze swymi zapatrywaniami politycznymi, wybrał nie intelektualistkę, lecz wieniaczkę. W 1988 roku kobieta ta urodziła pierwsze dziecko. Z pewnociš będziecie zachwyceni słyszšc, że Pol Pot był nadzwyczaj czułym tatš. Często widywano go, gdy z córeczkš w ramionach obserwował ćwiczenia kadry. Dowodzi to, że nie powinnimy nigdy ufać politykom demonstrujšcym publicznie swe rodzinne cnoty.
Jednakże nudziarze i cnotliwi mężowie należš raczej do wyjštków. Pomylcie sami... Jestecie dyktatorami. Władacie milionami ludzi. Wystarczy, że szepniecie słowo i wszystko dzieje się zgodnie z waszym życzeniem. Pokusa, by użyć nieograniczonej władzy, musi być przemożna.
Spójrzmy na prezydenta Indonezji, Sukarno, autorytarnego władcę i wyznawcę sterowanej demokracji. Podobnie jak wielu antykolonialnych przywódców Sukarno spędził w młodoci wiele lat w więzieniu, nie majšc żadnej możliwoci zaspokojenia swych erotycznych pragnień. Gdy doszedł do władzy, popucił sobie cugli. Majšc już dobrze po szećdziesištce, zdobył sławę niedocigłego kobieciarza. Pilnie nadrabiał stracony czas. Amerykańskie czasopisma bezustannie zarzucały mu pogoń za spódniczkami i nazywały lubieżnikiem. Gazety francuskie nadały mu miano le grand seducteur*1 a brytyjscy dziennikarze utrzymywali, że poza ósemkš legalnego potomstwa spłodził, co najmniej setkę bękartów.
W dzieciństwie Sukarno chętnie poszukiwał bezpiecznego schronienia w łóżku Sarinah, służšcej rodziców. Resztę życia spędził próbujšc odnaleć owo uczucie spokoju i ukojenia w alkowach innych kobiet.
Podstawy politycznej edukacji zdobył nadskakujšc duńskim dziewczętom. W wieku dwudziestu lat pojšł swš pierwszš żonę, Inggit. Była starsza o jedenacie lat i musiała rozwieć się z mężem, by polubić Sukarno. Wspierała go i była zaufanym sojusznikiem w dniach walki o władzę. Jednakże po siedemnastu latach małżeństwa Sukarno uznał, że Inggit jest bezpłodna, i polubił młodš modelkę o imieniu Fatmawati.
Po rewolucji pojšł za żonę Hartini. Gdy zdobył już władzę, jego zainteresowanie seksem wzmogło się. Miał jeszcze dwie towarzyszki życia: Dewi, inteligentnš i utalentowanš japońskš barmankę, którš spotkał w Tokio w 1959 roku, oraz Yurike Sanger, której nie mógł oficjalnie polubić, albowiem islam pozwalał wyznawcy na posiadanie tylko czterech żon.
Walory seksualne, na równi z gorliwociš i zapałem, zdobyły mu podziw współczesnych. W wieku lat pięćdziesięciu był playboyem, przekroczywszy szećdziesištkę stał się donżuanem najgorszego gatunku. Powodowało to ostrš krytykę ze strony konserwatywnie nastawionej częci społeczeństwa i przypieszyło upadek dyktatora. Gdy utracił władzę, żony opuciły go w popłochu.
Nawet miertelnie nudni dyktatorzy, tacy jak Nicolae Ceauşescu, nabierajš życia pod seksualnym mikroskopem. Gdy Elena Ceauşescu jako nastolatka przybyła do Bukaresztu z rodzinnej wsi, pracowała w domu publicznym. Brat Nicolae,  Andruta, zawiadczył, że w roku 1943 zaskoczył pewnego dnia swojš żonę i Elenę całkowicie nagie w towarzystwie dwóch hitlerowskich oficerów. Nicolae przebywał wówczas w więzieniu.
Wydaje się, że Elena miała o wiele gorętszy temperament od męża, który przed lubem nigdy nie zbliżył się do dziewczyny. Pałacowi szpiedzy twierdzš, że gdy zbrodnicza para zdobyła władzę, to włanie Elena zwykle inicjowała seksualne igraszki.
Nicolae nie uważał, aby posługiwanie się seksem w rozgrywkach politycznych było czym zdrożnym. Wspólnie z Elenš oglšdali potem nieprzyzwoite filmy, przedstawiajšce zachodnich dyplomatów w kompromitujšcych sytuacjach. Nicolae bywał zazwyczaj zakłopotany. Wolał przygody Kojaka.
Obsesjš Eleny stały się seksualne słabostki żon członków politbiura. Poleciła służbom specjalnym instalować podsłuchy w sypialniach, mogła, więc przysłuchiwać się odgłosom, jakie kobiety te wydawały uprawiajšc seks.
Syn Eleny i Nicolae, Nicu, to istny potwór seksualny. Ojciec był zachwycony, gdy w wieku lat czternastu przeszedł męskš inicjację gwałcšc koleżankę z klasy. Również w latach męskich gwałcił bezkarnie bukareszteńskie kobiety.
Upadek komunizmu położył kres rzšdom Ceauşescu i innych władców Europy rodkowej. Wyglšda na to, że demokracja zwycięża nawet w Ameryce Południowej. Jednakże na Bliskim Wschodzie potężni dyktatorzy, jak choćby szach Iranu, upadajš po to tylko, by ustšpić miejsce fundamentalistom religijnym, takim jak ajatollah Homeini. Ale w niniejszej ksišżce nie odnajdziecie krwawych tyranów islamu. Mogę także zagwarantować, że w naszej serii nie ukażš się życiorysy seksualne mułłów.
Cóż, nie przepadam za nieustannym towarzystwem chłopców ze Służb Specjalnych...

ROZDZIAŁ I
NIE DZI WIECZÓR, JÓZEFINO

Napoleon Bonaparte, Paulina Borghese,
Ludwik Napoleon Bonaparte

Miłoć cielesna jest szkodliwa dla społeczeństwa i indywidualnego szczęcia człowieka, napisał młody Napoleon.
Pamiętajmy jednak, że był wówczas jedynie pogršżonym w rozterkach chłopcem.
Jego pierwsze uniesienia nie były nawet heteroseksualne. W szkole wojskowej w Brienne czternastoletni Napoleon znany był z braku umiejętnoci nawišzywania przyjani. A jednak jego zwišzek z Pierreem Frangoisem Laugierem de Bellecourt, pięknym arystokratš z Nancy, był bliski i nadzwyczaj intymny. Szerzyły się plotki, że Pierre Francois jest jak mawiano w szkole  nimfš. Napoleon szalał z zazdroci, gdy towarzysz odsunšł się od niego. Domagał się zapewnienia, że wcišż sš najlepszymi przyjaciółmi. Razem wstšpili, do Ecole Militaire w Paryżu. Pierre Francois wkrótce zaczšł obracać się w kręgach ostentacyjnie homoseksualnych, więc Napoleon położył kres ich zażyłoci i zabronił mu kiedykolwiek odzywać się do siebie. Napisał nawet do ministra wojny, by ten wprowadził w szkołach wojskow...