Titania Hardie - Dom wiatru.pdf

(2089 KB) Pobierz

Dla Samanthy i Zephyrine oraz dla Amandy i Jane

z wyrazami prawdziwej miłości i z głębokim szacunkiem

Nie widzisz, że świat bólu i problemów jest niezbędny

do ćwiczenia inteligencji i przekuwania jej w charakter?

JOHN KEATS, 1819

Prolog

Droga zbiegająca wzgórzem z majestatycznej Volterry do

maleńkiej osady La Chiostra znika na toskańskim horyzoncie – pod

koniec dnia przybierającym odcień magenty – między gładkimi

wypiętrzeniami strumieni lawy. Widok po obu stronach wąskiej

szosy o każdej porze dnia i roku zapiera dech w piersi: w jednym

kierunku rozpościerają się piękne, wielobarwne pola, w drugim

pradawny krajobraz księżycowy osobliwej geologii, gdzie zmysłowe

fałdy wzgórz nagle ustępują graniom –

balze

– stworzonym przez

tysiąclecia lawin błotnych. Jeśli należysz do pasjonatów historii,

może szukasz miejsca, gdzie erozja zniszczyła najstarsze etruskie

nekropolie. A może zaciekawi cię zrujnowana jedenastowieczna

badia?

Albo opactwo, albo świątynie pierwszych chrześcijan,

wszystko setki lat temu pochłonięte przez przyrodę. Jeśli jednak

masz duszę romantyczną czy też interesują cię zagadki, udaj się

w ustronne miejsce jakąś milę dalej – gdzieś pomiędzy

nowoczesnym domem ze szczekającymi psami a zabytkową farmą

z rzędami winorośli i słoneczników. Wobec braku drogowskazu

niedoinformowany podróżnik niechybnie minie ten przybytek

i pojedzie dalej, nieświadom tajemnicy.

Tutaj, jeśli ich szukasz, znajdziesz ruiny domu na zboczu,

postawionego w miejscu idealnym, by oglądać się na wzgórze, na

imponujące, smagane wiatrem etruskie miasto. Legenda mówi, że

to wszystko, co teraz pozostało z małej posiadłości z końca

trzynastego czy początku czternastego wieku, która kiedyś była

domem dość zamożnej rodziny z czarującą córką. Bez jej imienia