Rollins James_Lodowa pulapka.rtf

James Rollins

LODOWA
PUŁAPKA

Przełożył Piotr Roman

Spis treści:

Podziękowania

Prolog

Akt pierwszy. Śnieżny lot

1. Pokusa krwi

2. Kot i mysz

3. Ciągi pułapek

4. W powietrzu

Akt drugi. Ogień i lód

5. Zwodnicze zbocze

6. W okowach lodu

7. Utrzymując ciszę

8. Łowca/zabójca

9. Ślepy zaułek

10. Krew na lodzie

Akt trzeci. Szaleńcze pożeranie

11. Poza czasem

12. Obustronny atak

13. Przejęcie stacji

14. Trzy ślepe myszki

15. Ostrzeżenie przed sztormem

16. Ojcowie i synowie

17. Próba ognia

18. Gwiazda Północna

Epilog

Od autora

Dla Dave’a Meeka,

najbliższej gwiazdy na horyzoncie

Podziękowania

Książka rzadko jest dziełem jedynie jej autora, zazwyczaj stanowi wspólne osiągnięcie wielu ludzi. Ta nie jest wyjątkiem. Na pierwszym miejscu, jako naczelny inżynier i kreślarz niniejszej powieści, musi zostać wymieniony Steve Prey, którego skrupulatna praca nad tworzeniem schematów stacji zarówno zainspirowała, jak i zmieniła opowieść. Następnie miałem do dyspozycji oddział pościgowy językoznawców, którzy pomogli mi w niezliczonych szczegółach. Carolyn Williams, Vasily Derebenskiy i William Czajkowski pomogli dokonać tłumaczeń z rosyjskiego, a Kim Crockatt i Nunavut.com odegrali zasadniczą rolę przy znalezieniu tłumaczki z innuickiego, Emily Angulalik. Pragnę także podziękować Johnowi Overtonowi z Health News Network za pomoc przy zbieraniu wykorzystanych w tej powieści informacji historycznych.

Dodatkowo chciałbym serdecznie podziękować przyjaciołom i członkom rodziny, którzy pomogli przekuć manuskrypt w obecny kształt: Carolyn McCray, Chrisowi Crowe, Michaelowi Gallowglasowi, Lee Garrettowi, Davidowi Murrayowi, Dennisowi Graysonowi, Penny Hill, Lynne Williams, Laurel Piper, Lane Therrell, Mary Hanley, Dave’owi Meekowi, Royale Adams, Jane O’Riva, Chrisowi „Małemu” Smithowi, Judy i Steve’owi Preyom oraz Caroline Williams. Za wykorzystaną mapę dziękuję CIA World Factbook 2000. Na koniec dziękuję również czwórce moich najbardziej lojalnych pomocników: mojej redaktor Lyssie Keusch, moim agentom Russowi Galenowi i Danny’emu Barorowi oraz mojemu rzecznikowi Jimowi Davisowi. Muszę także podkreślić, że wszelkie pomyłki w zakresie faktów lub szczegółów obciążają wyłącznie moje konto.

ZAPIS ARCHIWALNY

„TORONTO DAILY STAR”

23 listopada 1937

ZNIKNIĘCIE ESKIMOSKIEJ WIOSKI!

KKPK potwierdza opowieść trapera

Specjalnie dla „Stara”

Lake Territory, 23 listopada

Inspektor Królewskiej Kanadyjskiej Policji Konnej, który dziś powrócił, potwierdził zniknięcie eskimoskiej wioski w regionie Jezior Północnych. Dziesięć dni temu traper Joe LaBelle skontaktował się z KKPK, zgłaszając mrożące krew w żyłach odkrycie. Idąc na rakietach śnieżnych wzdłuż ustawionych w długiej linii wnyków, LaBelle wyszedł na odciętą od świata wioskę Eskimosów, leżącą na ...