Dziak Artur - Ziola Lecznicze.pdf

(5443 KB) Pobierz
Dr ARTUR DZIAK, mgr BARBARA KUŻNICKA
ZIOŁA LECZNICZE
(ZBIÓR I STOSOWANIE)
PAŃSTWOWY ZAKŁAD WYDAWNICTW LEKARSKICH
WARSZAWA 1960
SPIS TREŚCI
Wstęp
Ochrona roślin leczniczych
Zbiór, suszenie, pakowanie i przechowywanie ziół .
Postacie leków przyrządzanych z ziół
. . . .
Zioła lecznicze (w porządku alfabetycznym) .
.
Gotowe mieszanki ziołowe
Przepisy mieszanek ziołowych do sporządzania
w domu
Zioła w kosmetyce
Zioła jako przyprawy
Grupy ziół według ich zastosowania
. . . .
Polskie nazwy roślin leczniczych
5
10
13
20
23
118
130
133
141
145
154
WSTĘP
Zadaniem
mniejszej
pracy
jest
zaznajomienie
szerokich rzesz czytelników ze sposobami rozpoznawa-
nia i zbierania roślin leczniczych oraz przyrządzania
z nich leków i stosowania ich.
O celowości stosowania ziół, szczególnie silnie dzia-
łających, może wydać opinię jedynie
lekarz, do którego
należy zawsze zwracać się przed rozpoczęciem leczenia
ziołami.
Bezkrytyczne, samodzielne stosowanie ziół w celach
leczniczych jedynie na podstawie pewnych objawów
chorobowych, jak kaszel, biegunka itp., może nieraz
bardzo zaszkodzić choremu. Kaszel jest objawem róż-
nych schorzeń: może występować w banalnym nieżycie
oskrzeli, jak i w gruźlicy, raku płuc czy w ciężkich
schorzeniach serca, a więc w chorobach, które wyma-
gają odpowiedniego leczenia farmakologicznego, a na-
wet nieraz chirurgicznego. Dlatego też w razie zauważe-
nia nawet zupełnie błahych objawów chorobowych
należy zawsze zasięgnąć porady lekarskiej, a nie pró-
bować leczenia według swego uznania lub rad krew-
nych czy znajomych.
Samodzielne stosowanie ziół może tłumić objawy po-
ważnych schorzeń i doprowadzić do stanu, w którym
wszelka pomoc będzie spóźniona.
Z i o ł o l e c z n i c t w o n i e j e s t n a u k ą no-
wą, posiada ono
1
bogatą tradycję i jest ściśle zwią-
5
zane z rozwojem cywilizacji. Historia stosowania ziół
jako środków leczniczych
jest
tak stara, jak ludzkość.
Człowiek pierwotny,
szukając roślin jadal-
nych, natrafiał na rośliny, które wprawdzie nie nadawa-
ły się na pokarm, ale uśmierzały bóle, powodowały
szybsze gojenie się ran, działały przeczyszczaj ąco —
w ten sposób odkrywał rośliny lecznicze.
Z wielu ziołami zapoznali się również pasterze; wi-
dząc, że chore zwierzęta po zjedzeniu pewnych ziół
wracają szybko do zdrowia, stosowali je sami i w ten
sposób poznawali ich działanie lecznicze.
Zbieraniem roślin leczniczych zajmowały się prze-
ważnie kobiety, przekazując z pokolenia na pokolenie
uzyskane wiadomości o działaniu ziół, o ich zastosowa-
niu i przyrządzaniu. Że była to wiedza bogata, może
świadczyć fakt, iż w średniowieczu o cechach
i zastosowaniu ziół uczyli się od tzw. „babek" nawet
lekarze.
Człowiek przez wiele wieków dopatrywał się w siłach
przyrody przejawów działania bóstw, uważał więc, że
rośliny, które mogą uzdrowić chorego lub zatruć zdro-
wego człowieka, a nawet sprowadzić jego śmierć — są
niewątpliwie o b d a r z o n e
nadprzyrodzony-
mi m o c a m i . Stąd pochodzi wiara w talizmany roś-
linne (np. korzeń „żeń-szenia" lub mandragory) oraz
używanie niektórych ziół do obrzędów religijnych.
Wierzono również, że rośliny przypominające swym
kształtem jakiś narząd ciała ludzkiego działają na ten
narząd leczniczo. I tak np. fasolę stosowano w cho-
robach nerek, liście przylaszczki (o kształcie wątroby) —
do leczenia wątroby; rośliny kolczaste miały leczyć
kolkę; już samo patrzenie na tasznik miało powstrzy-
mywać krwotoki.
Oczywiście, wszystkie te wierzenia nie miały nic
6
Zgłoś jeśli naruszono regulamin