JEDYNY ZBAWICIEL Nie ma w nikim innym zbawienia (Dz.Ap.4,12) Napisał były ksišdz kocioła rzymskokatolickiego L. Vogel Przyjd do Zbawcy Każda z wielu religii istniejšcych na wiecie mówi o swym boskim pochodzeniu i wskazuje niezawodnš jej zdaniem drogę do zbawienia. Katolik pokłada całkowitš ufnoć w swoim nieomylnym i jedynozbawczym kociele. Wierzy, że założycielem tego kocioła jest Jezus Chrystus i że poza kociołem nie ma zbawienia. To samo widzimy u wyznawców wszelkich innych religii: u mahometan, braminów itd. Mahometanin np. wyraża niezłomne przekonanie, że tylko Mahomet uczył prawdy i tylko ten będzie zbawiony, kto jemu jest posłuszny. Miły przyjacielu! Posłuchaj co mówi Bóg w Pimie więtym: Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż może je poznać? Jer.17,9. Dlatego moje lub twoje przekonanie w sprawach zbawienia duszy nie jest miarodajne, gdyż wiedza ludzka w tych rzeczach jest omylna i zwodnicza. Zahipnotyzowany człowiek więcie wierzy w to, co mu hipnotyzer narzucił np., że kawałek drzewa to chleb, kamień to bryła złota; dopiero z chwilš upływu wpływu hipnotyzera uwiadamia sobie swojš miesznš pomyłkę. Dlatego, drogi czytelniku, nie pozwól się hipnotyzować ludziom, którzy nadajš sobie jakie nadzwyczajne znaczenie i chcš ci narzucać swojš wolę. Nie daj się wykorzystać różnego pokroju egoistom, gdyż sš oni zwodzicielami, dšżšcymi do zaspokojenia swoich wysokich ambicji, a ich celem ostatecznym jest twój pienišdz. Jeżeli zależy ci na prawdzie i tylko na prawdzie, jeżeli pragniesz pokoju z Bogiem tu na ziemi i życia wiecznego tam w domu Ojca, w niebie, i jeżeli dzięki szczeremu sercu pozwolisz sobie uzmysłowić, że to nie religijna przynależnoć, ludzka doktryna, a jedynie wiara Bogu, tj. Jego Słowu, umożliwi osišgnięcie twego celu, szukaj rozwišzania w Biblii. Ona jest Jego Słowem, ona jest jedynym autorytetem, a jej prawdy sš niezmienne: Niebo i ziemia przeminš, ale słowa moje nie przeminš. Mat.24,35. Aby być szczerym i szukać jedynie prawdy, musiałby otworzyć jš najpierw na rozdziale 3 Listu do Rzymian. Przeczytasz w nim, jakš ocenę wydaje Bóg o sercu każdego człowieka: Wszyscy zboczyli, razem stali się nieużytecznymi, nie masz, kto by czynił dobrze, nie masz ani jednego. Rzym. 3,12 Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, Rzym.3,23. Tak, to straszne. Dowiadujesz się o czym, o czym być może nie wiedziałe i nie chciałby wiedzieć. Może w ogóle żałujesz, że o tym czytasz, bo napawa cię to beznadziejnociš, oddala cię od Boga, zamiast zapewnić ci jego bliskoć i przychylnoć. Powodem tak wielkiej przepaci dzielšcej człowieka od Boga, powodem zguby człowieka jest grzech. To nie Bóg zamierzał odepchnšć człowieka, lecz człowiek odwrócił się od Boga: Wszyscy zboczyli, Rzym.3,12 Nie ma bojani Bożej przed ich oczami. Rzym.3,18 Depczšc Boże prawa, stajšc się nieposłusznym, człowiek nieuchronnie cišgnšł na siebie Boży gniew. Bóg jest więty i nigdy nie mógł tolerować grzechu. Wyraża to bardzo jasno i jednoznacznie w swoim Słowie: Albowiem zapłatš za grzech jest mierć.Rzym.6,23 A Jego wyrok jest wcišż prawomocny. Czyżby więc los człowieka był nieodwracalnie przesšdzony, czyżby nie było już ratunku? Czytelniku! W tym momencie proszę cię, aby odrzucił swe obawy i zniechęcenie, bo Bóg w swym wielkim miłosierdziu zadbał o twoje jutro, a nawet o twe szczęcie jeszcze tu na ziemi! Zapewnił ratunek, z którego skorzystać może dzi każdy człowiek. Jeli nadal szczerze szukasz prawdy zawartej w Słowie Bożym, należałoby teraz otworzyć je w innym miejscu. W tym samym Licie do Rzymian, w rozdziale szóstym, w drugiej częci wiersza 23 czytamy: lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Inne fragmenty Pisma pouczajš nas, iż: Jeli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuci nam grzechy, i oczyci nas od wszelkiej nieprawoci. 1 Jana 1,9. A grzechów ich i ich nieprawoci nie wspomnę więcej. Hebr.10,17 Tak, to Jezus Chrystus jest dzi gwarantem osišgnięcia przez ciebie przebaczenia grzechów, pokoju z Bogiem, życia wiecznego! On jest jedynym rodkiem zaradczym, który może odmienić twój beznadziejny los. On przejednał Boży gniew, o którym czytałe. On zapłacił za usunięcie wspomnianej już przepaci, jaka dzieliła człowieka od Boga, a zapłatš była Jego krew, krew niewinnego, przelana za winnych ludzi. Jezus jest twoim Zbawicielem. Jest tym, który przez wiarę chce zamieszkać w twoim sercu i doprowadzić cię do celu. Pójd do Jezusa, pójd dzi doń! On tak jest blisko, wycišga dłoń, Głos Jego usłysz dopóki zwie, Łaskawie wzywa Cię. Droga krew Jezusa Chcšc poznać wartoć i znaczenie krwi Jezusa Chrystusa musimy ponownie odwołać się do Pisma więtego, które jedynie może wywietlić nam wszelkie prawdy Boże. Nasz rozum nie jest w stanie ocenić wartoci krwi Pańskiej, gdyż podobnie jak serce, tak i rozum szuka zbawienia i uwolnienia od grzechu i winy w umartwianiu, pielgrzymkach, jałmużnach, itd. Człowiek cielesny nieraz odmawia sobie wielu rzeczy, spowiada się, wyznaje, walczy i spodziewa się lecz mimo to w sercu jego panuje pustka, dusza nie posiada pokoju, a sumienie jest nadal obcišżone. Podejmujšc wcišż na nowo swe wysiłki, nie osišga zamierzonego celu. Lecz zadajmy sobie pytanie: czy podobnych uczynków wymaga od człowieka Bóg? Czy tak naucza Biblia? Nie! Bynajmniej! Biblia poucza nas, że bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia.(3 Mojż.17,11 i Hebr.9,22). O prawdzie tej wiedział już od wieków naród żydowski od chwili nadania mu zakonu Mojżeszowego. Od tego czasu Izraelici składali krwawe ofiary dla przebłagania Boga za swe grzechy. Wszelkie ofiary starotestamentowe były symbolicznymi obrazami wskazujšcymi na tego jedynego Baranka ofiarowanego, którym był Jezus Chrystus, zabity na ołtarzu krzyża. wiedzšc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostalicie wykupieni z marnego postępowania waszego, przez ojców wam przekazanego, lecz drogš krwiš Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego. 1Piotra 1,18.19. Nie srebrem, ani złotem wykupieni jestecie mówi Pismo, toteż nawet msza więta, która przecież musi być zapłacona tymi rzeczami znikomymi, nie może nikogo zbawić. Nasze zbawianie polega na uchwyceniu się wiarš tego, co dokonało się przez krew Jezusa Chrystusa; jest więc ono wyłšcznie dziełem naszego Zbawiciela. Pan powiedział: Chrztem mam być ochrzczony i jakże jestem udręczony, aż się to dopełni. Łuk.12,50. Ten chrzest oznacza Jego mierć na Golgocie, oznacza zanurzenie Chrystusa w falach sšdu Bożego. W tym czasie fale sprawiedliwego sšdu Bożego trafiły na Niego, niewinnego i czystego zamiast na nas winnych i nieczystych. Chrzest Jezusa w Jordanie - to obraz tego, co się stało rzeczywistociš na krzyżu. Na drzewie krzyża odniósł Pan nasz zapłatę win; Tak bardzo miłuje nas Boży Syn! Miłoć Jezusa chce zbawić także ciebie, drogi czytelniku! Oby tylko sam chciał pospieszyć w Jego zbawcze ramiona, aby otrzymać zupełne i wieczne odpuszczenie grzechów przez wiarę w Niego, gdyż On jest także twoim Zbawicielem i Odkupicielem. Unikniesz sprawiedliwego sšdu Bożego za swoje uczynki, gdyż nasz wielki Zbawca został osšdzony zamiast ciebie, a Bóg otrzymał w Jego mierci krzyżowej zupełne zadoćuczynienie za moje i twoje winy. Jezus mówi: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy temu, który mnie posłał, ma żywot wieczny i nie stanie przed sšdem, lecz przeszedł ze mierci do żywota. Ew.Jana 5,24 Droga, nieoceniona krew Jezusa! Nie tylko odpuszczenie grzechów stało się udziałem naszym dzięki mierci Jezusowej na Golgocie, lecz tam został osšdzony i odrzucony sprzed oblicza Bożego nasz stary człowiek i odziedziczony po pierwszych rodzicach grzech. W oczach więtego i sprawiedliwego Boga nie jestemy więcej zgubionymi grzesznikami, gdyż mierć Pańska stworzyła z nas ludzi nowych. Każdy bowiem zbawiony otrzymuje Ducha więtego i mocš tego Ducha rozwija w sobie nowe, boskie życie ku czci i chwale naszego Pana. Nie powinnymy jednak zapominać o tym, że nasza stara zepsuta natura nadal w nas pozostaje, lecz mamy codziennie prosić Zbawcę, aby nas ochronił przed napaciami i pokusami starego i złego wroga, tj. ducha ciemnoci, który ustawicznie usiłuje przyprowadzić nas do upadku. Pan Jezus zaznacza, że warunkiem podšżania za Nim, jest codzienne zapieranie się siebie, swojej starej natury. Droga krew Jezusa pozostanie na wieki fundamentem naszego zbawienia. Nawet w tym wypadku, gdyby dziecko Boże zgrzeszyło (nie powinno tak być, lecz jest to możliwe) mamy Orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa. Bóg jest i pozostanie na wieki naszym Ojcem, a my Jego dziećmi; ten wzajemny stosunek nie ulegnie nigdy zmianie, lecz przerwana wskutek upadku społecznoć z Nim może być nawišzana dopiero po prawdziwej skrusze i wyznaniu grzechu. Chrystus jest nie tylko Zbawicielem, lecz także Orędownikiem, czyli Obrońcš wstawiajšcym się za nami. (1List Jana 2,1). W ten sposób nasz wielki wierny Bóg, zwyciężywszy na wieki szatana, otoczył nas za pomocš zbawczego dzieła Golgoty potężnym wałem swej miłoci i potęgi. Szczęliwy jest los zbawionych! Ksišżę ciemnoci został pokonany, jego uczynki zniszczone; jego więzy, którymi zniewalał grzesznika do służby grzechowi zerwane, a wierzšcy w Jezusa otrzymuje wolnoć. Niewymowne szczęcie! Dziedzictwo grzechu Nie chodzi tu o obcišżenie dziedziczne cechami ojca lub matki, lecz straszliwe dziedzictwo grzesznej natury, która przypadła nam w spadku po naszych pierwszych rodzicach w raju, Adamie i Ewie. Pierwsi ludzie będšc w raju mogli spożywać dobre owoce z każdego drzewa. Wolno im było jeć nawet z tego osobliwego drzewa, stojšcego w rod...
markebe