Święta Ruś przeciwko Chazarii (5).doc

(146 KB) Pobierz
T

T. Graczowa: Święta Ruś przeciwko Chazarii (5)

Posted by Marucha w dniu 2014-02-24 (poniedziałek)

Poprzedni odcinek:
http://marucha.wordpress.com/2014/02/22/t-graczowa-swieta-rus-przeciwko-chazarii-4/

Rothschildowie – klan chazarski na służbie u Antychrysta

Ten, kto kontroluje zasoby pieniędzy w jakimkolwiek kraju, jest absolutnym gospodarzem całego przemysłu i handlu.

I, kiedy zaczynacie rozumieć, że cały ten system jest bardzo łatwy do skontrolowania w ten czy inny sposób przez kilku bardzo potężnych ludzi na górze, stanie się dla was zrozumiałe, jak powstają okresy inflacji i depresji ekonomicznej.

Prezydent USA James Garfield.
Kilka tygodni po tym oświadczeniu został zamordowany 12 lipca 1818 roku

Rothschildowie to rozwidlony klan bankierów, którego historia sięga odległych wieków, a wpływy swoje rozprzestrzenił na cały świat. Rothschildowie pochodzą z Chazarów, którzy uchodzili do Europy. Po upadku Chazarii Chazarowie nie mogli uciekać na południe i na Bliski Wschód. Wypędzali ich Persowie, wypędzali ich Ormia­nie, wypędzali ich Alanowie. Wypędzały ich liczne narody, z który mi Chazarowie historycznie prowadzili wojny i uważali ich za swoich wrogów. Dlatego ruszyli oni do Europy, i właśnie Europa ich przyjęła.

Historia Rothschildów, jako klanu na służbie Antychrysta, swoim początkiem sięga roku 1743, kiedy urodzony w Niemczech, we Frankfurcie lichwiarz Mayer Amschel Bauer powiesił nad swoimi drzwiami wejściowymi czerwony znak. Tym znakiem była gwiazda sześcioramienna – symbol Tarczy pokolenia Dana-która z punktu widzenia geometrii oraz numerologii kabalistycznej oznacza liczbę 666. Z geometrycznego punktu widzenia, jak przedstawia S. Nilus w książce „Bliskość jest tuż u drzwi”,

„Tak zwana gwiazda Dawida jest niewątpliwie pieczęcią Antychrysta, figurą, zawierającą 6 kątów, 6 wierzchołków i 6 stron, i znacząca liczbę 666.

Nawiasem mówiąc, Judejczycy do XVIII wieku nie uważali sześcioramiennej gwiazdy za symbol judaizmu. Z chazarskich kręgów kabalistów Dana wychodziły osoby, które dążyły do odrodzenia judaizmu. To właśnie oni określili dalsze losy sześcioramiennej gwiazdy-tarczy pokolenia Dana, nazwawszy ją Gwiazdą Dawida. Początkowo Gwiazda Dawida jest popularna w Europie Zachodniej, a potem we Wschodniej.

Z punktu widzenia kabalistyki, gwiazda sześcioramienna symbolizuje panowanie nad całym światem i ludzkością Mosziacha (Mesjasza) zamiast Boga. Pierwsza szóstka jest symbolem władzy w przestrzeni fizycznej (kontrola nad terytorium, gospodarką, finansami i procesami demograficznymi). Druga szóstka oznacza władzę w przestrzeni mentalnej (nad świadomością), łącznie z kontrolą polityki, procesów psychologicznych oraz informacji. Trzecia szóstka to władza w przestrzeni duchowej, co przewiduje wprowadzenie religii uniwersalnej, moralności i kultury. Wiara w jednego Boga zostanie zastąpiona wiarą w Szatana”.

Klan Rothschildów wywodzi się od Chazarów, którzy znaleźli się w Europie i przejęli kluczowe ekonomiczne stery kierowania.

Ma się rozumieć odnosiło się to do finansów. Wszak ich idolem był złoty cielec, którego czcili jak Boga. Przy pomocy pieniędzy i przekupstwa wzięli pod kontrolę wiele rządów i w ten sposób zagarnęli władzę polityczną.

Cel ten osiągnęli w ciągu wieków, cyzelując swoje niszczycielskie metody, łącząc je w jedną wielką strategię, której chronologia formowania się wypływa z chronologii klanu. {Rothschild’s Control of Central Banks” http://www.bushstole04.com/monetarysystem/roth- schildjbank. htm)

1815 rok: pięciu braci Rothschildów pracuje nad tym, żeby zapewnić dostawę złota dla armii Wellingtona (przez Natana w Anglii) oraz dla armii Napoleona (przez Jakuba we Francji) i rozpoczynają swoją politykę finansowania obu stron w wojnach.

Powtarza się to w każdej wojnie, łącznie z wojną domową w USA, podczas której finansowali jednocześnie armię Południa i Północy, wojnę domową w Rosji, finansując i białych i czerwonych, oraz II wojnę światową, kiedy to finansowali i Hitlera i antyhitlerowską koalicję.

Otóż wówczas w 1815 roku bracia Rothschildowie najpierw stworzyli dla siebie możliwości, przygotowali, można rzec, fundament dla przeobrażenia tej polityki w przyszłości w matrycę. Wojna ta była swego rodzaju poligonem, zostały uruchomione banki, utworzone przez Rothschildów w całej Europie. Właśnie wtedy przeprowadzili oni próbę stopnia destrukcji przez oddziaływanie sieci na hierarchię państwową i zobaczyli efektywność tego oddziaływania. Sieć jako ponadnarodowa, globalna technologia niewidzialnej Chazarii, jako antysystem, przeciwdziałająca systemowi państwowości tradycyjnej, była aprobowana w swoim całokształcie poprzez włączenie infrastruktury sieci i poprzez wykorzystanie sieciowych środków.

W charakterze infrastruktury wystąpiła sieć banków Rothschilda, a w charakterze środków jej komórki – tajni agenci, korzystający z tajnych tras w celu przemieszczania się i kontaktów z obiema walczącymi stronami. Byli to kupcy, handlowcy, którym pozwalano przecinać blokady angielskie i francuskie. Ci agenci zajmowali się jeszcze zbieraniem informacji wywiadowczej, co pozwalało Rothschildom na orientowanie się we wszystkich sferach na wojnie oraz na wykorzystanie zebranej informacji wywiadowczej w prowadzeniu korzystnej gry na giełdzie.

Na przykład wiedząc, że Anglia wygrywa wojnę, Rothschildowie dają wytyczne swoim przeciwnikom, żeby sprzedawali angielskie obligacje, puszczając pogłoski, że Anglia ponosi klęskę. Uczestnicy rynku finansowego, wierząc w te pogłoski, zaczynają masowo sprzedawać obligacje angielskie za bezcen. Paralelnie z tym komórki cieni rothschildowskiej sieci w postaci tajnych agentów zaczynają śpiesznie wykupywać obligacje. Następnie napływają wiadomości, że Anglia odniosła zwycięstwo w wojnie i cena obligacji gwałtownie się podnosi. Rothschildowie mają dwudziestokrotny zysk.

W ten sposób, po klęsce Napoleona Rothschildowie, wykupiwszy ogromną ilość obligacji brytyjskich, przejmują kontrolę nad gospodarką brytyjską i zmuszają rząd Anglii do założenia Banku Anglii pod kontro­lą wciąż tych samych Rothschildów. Za okupacją ekonomiczną na­stępuje okupacja polityczna i Anglia staje się kolonią niewidzialnej Chazarii.

Natan Mayer Rothschild znany był ze swoich zjadliwych przekleństw i pogróżek. Po tym, jak w ślad za Kongresem w Wiedniu (wrzesień – czerwiec 1814 r.), zwołanym z powodu planów Rothschilda sformowania rządu światowego, car rosyjski Aleksander I uciął te plany, Natan Rothschild rzucił na niego klątwę i poprzysiągł, że sam albo ktoś z jego potomków zniszczy cały ród carski, aż do ostatniego członka dynastii carskiej. Minęło 100 lat i potomkowie Natana Rothschilda znaleźli się wśród sponsorów rewolucji rosyjskiej i bolszewików, którzy zamordowali całą rodzinę carską. (Lew GUNIN – „GUŁAG of Palestine”, Canada, 1995).

1827 rok:  Sir Walter Scot wydaje swoją pierwszą pracę „Życie Napoleona”. I w drugim tomie pisze, że Rewolucja Francuska była zaplanowana przez iluminatów (Adam Weishaupt) i finansowana była przez bankierów Europy (Rothschildowie).

1849 rok:  Umiera Gutlé Schnapper, żona Mayera Amschela Rothschilda. Przed śmiercią powiedziała: „Jeśli moi synowie nie będą chcieli wojny, to nie odbędzie się ani jedna wojna”.

1861 – 1865 r.: – podstawy, które stały się przyczyną wojny domowej w USA, były praktycznie przygotowane i sprowokowane przez Rothschildów. Ich agentem był George Bikle, założyciel związku „Rycerze Złotego Kręgu”. Z jednej strony Rothschildowie przez Bikle’a organizowali propagandę poparcia dla konfederatów, którzy opuścili Związek Stanów, z drugiej strony, w pozostałych stanach Rothschildowie, poprzez „Johna P. Morgana” i „Augusta Belmonta”, wypowiadali się o prerogatywach zachowania Związku.

Rothschildowie finansowali i jednych i drugich. Bank londyński Rothschild finansował armię Północy, bank paryski – armię Południa.

Lincoln po zrozumieniu tej gry odmówił w 1862 r. i 1863 wypłacenia Rothschildom wysokich odsetek. Co więcej, polecił Kongresowi rozpocząć drukowanie dolarów, żeby mieć możność rozliczania się z armią Północy.

1864 rok: Prezydent Lincoln dowiaduje się, że car rosyjski Aleksander II wystąpił przeciwko Rothschildom, odmówiwszy im ich ciągłych prób utworzenia Centralnego Banku w Rosji podlegającego ich kontroli. Taką samą walkę przeciwko naciskom Rothschildów, ale już w Ameryce, prowadził i sam Lincoln. Zwrócił się on do Aleksandra II o wsparcie w Wojnie Domowej. Car zareagował przychylnie na tę prośbę i wysłał eskadrę atlantycką pod dowództwem admirała Popowa do portu Nowego Jorku, a eskadrę Oceanu Spokojnego admirała Lisowskiego do San Francisco. Car wydał rozkaz „gotowości bojowej z dowolnymi siłami przeciwnika i przyjęcia dowództwa Lincolna!”. W ten to sposób car dał do zrozumienia Anglii, Francji i Hiszpanii, że w przypadku ich interwencji Rosja wesprze prezydenta Lincolna. W konsekwencji Lincoln wygrał Wojnę Domową.

1865 rok: W swojej odezwie do Kongresu Lincoln oświadczył: „Mam dwu największych wrogów – armię Południa przed sobą i instytucję finansową z tyłu. Z tych dwu ten, który jest z tyłu, jest największym moim przeciwnikiem”. Później tego samego roku prezydent Lincoln został zamordowany.

1881 rok: Prezydent James Garfield (dwudziesty prezydent USA, u władzy był tylko 100 dni) dwa tygodnie wcześniej, nim był zamordowany, powiedział: „Ten, kto kontroluje zasoby pieniędzy w jakimkolwiek kraju, jest absolutnym gospodarzem całego przemysłu i handlu. I, kiedy zaczynacie rozumieć, że cały ten system jest bardzo łatwy do skontrolowania w ten czy inny sposób przez kilku bardzo potężnych ludzi na górze, stanie się dla was zrozumiałe, jak powstają okresy inflacji oraz depresji ekonomicznej”.

1891 rok: Lider brytyjskich labourzystów w związku z Rothschildami oświadczył: „Ta banda krwiopijnych pasożytów jest przyczyną niezliczonych klęsk i cierpień w Europie w ciągu całego bieżącego wieku i zgromadziła swój niepomierny majątek głównie w drodze prowokacji wojen między państwami, których, zdawałoby się, nigdy nie można skłócić. Jeżeli w Europie ma miejsce jakieś nieszczęście, jeśli zaczynają chodzić słuchy o wojnach, i rozsądek ludzki zostaje zmącony strachem w oczekiwaniu zmian i katastrof, możecie być pewni, że Rothschild z haczykowatym nosem prowadzi swoje gry gdzieś w pobliżu rejonu rozruchów”. Podobne komentarze dener­wowały Rothschildów i pod koniec lat 1880 kupili nowoczesną agencję Reutersa po to, żeby mieć kontrolę nad mass-mediami.

Uważa się, że pod koniec XIX stulecia klan Rothschildów kontrolował połowę gospodarki światowej. (Lev GUNIN „GUŁAG of Pal­estine”, Canada, 1995).

Tę technologię podporządkowania sobie rządów i państw dobrze opisał Nathan Rothschild (1777-1836):

„Kto kontroluje emisję pieniądza, kontroluje rząd”. „Nieważne jaka marionetka siedzi na tronie Imperium Brytyjskim. Osoba, która kontroluje emisję pie­niędzy w Brytanii, kontroluje Imperium Brytyjskie, kontroluję więc emisję pieniędzy i w Brytanii”.

Dlatego nieprzypadkowo właśnie do barona Waltera Rothschilda w roku 1917 była zaadresowana „Deklaracja Balfoura”, w której zostało wyrażone poparcie ze strony brytyjskich kręgów rządowych idei utworzenia państwa syjonistycznego w Palestynie.

Rothschildowie odgrywali rolę kluczową w formowaniu i umocnieniu ruchu syjonistycznego oraz tworzeniu państwa Izrael. Mianowicie w 1897 roku znaleźli się wśród najważniejszych organizatorów Pierwszego Zjazdu Syjonistów.

1897 rok: Rothschildowie w München zorganizowali pierwszy Zjazd Syjonistów i założyli Ogólnoświatową Organizację Syjonistyczną. Jednakże z powodu opozycji ze strony miejscowych kręgów żydowskich czynności Zjazdu zostały przeniesione do Bazylei (Szwajcaria) i wznowione 29 sierpnia. Na prezydenta Organizacji Syjonistycznej był wybrany Theodor Herzl. Jej symbolem była czerwona sześcioramienna gwiazda Rothschilda, przedstawiona na fladze syjonistycznej, która 51 lat później została flagą Izraela.

1912 rok: George Conroy w numerze grudniowym czasopisma Truth napisał o bankierze Jacobie Schiffie, który odegrał kluczową rolę w organizowaniu rewolucji rosyjskiej: „Schiff jest głową dużego prywatnego domu bankowego Kuhn, Loeb, and Co, który reprezentuje interesy Rothschildów po tej stronie Atlantyku”.

1913 rok: Rothschildowie zakładają Ligę Antydefamacyjną (Przeciw Zniesławieniu), której funkcja nastawiona jest na to, żeby oskarżać o antysemityzm tych, którzy wypowiadają podejrzenia, albo rzucają wyzwanie elicie globalnej. W tym samym roku zostaje utworzony Federalny System Rezerw, usankcjonowany przyjętą 23 grudnia Ustawą o FSR, o której kongresmen Charles Lindber powiedział: „Ustawa ustanawia największy na świecie trust. Kiedy prezydent podpisze tę ustawę, niewidzialny rząd mocarstwa monetarystycznego zostanie zalegalizowany… Tą ustawą bankową i walutową doko­nano największego przestępstwa wszechczasów”.

Będąc prywatną firmą z dochodami przewyższającymi 150 mld dolarów, FSR nigdy nie publikowała swoich sprawozdań.

1914 rok: Rothschildowie ustanowili kontrolę nad trzema najważniejszymi agencjami informacyjnymi w Europie: Wolff (Niemcy), Reuters (Anglia), Havas (Francja). Rothschildowie wykorzystali agencję Wolff w tym celu, żeby drogą manipulowania świadomością społeczeństwa w Niemczech skłonić naród i państwo do wojny. Od tego czasu Rothschildów przestały krytykować mass-media, ponie­waż to były ich media.

1918 rok: Rothschildowie kazali będącym pod ich kontrolą bolszewikom zamordować cara Nikołaja II i jego rodzinę. Dla nich ważne było, żeby pokazać, że zabójstwo całej rodziny, łącznie z kobietami i dziećmi, jest tym, co przydarzy się wszystkim, którzy będą próbować stanąć na drodze Rothschildom.

1919 rok: Po zakończeniu I wojny światowej odbywa się Konferencja Wersalska, na której Izrael zostaje uznany jako ojczyzna żydów. Anglii dano kontrolę nad Palestyną. W tym czasie tylko 1% ludności Palestyny stanowili żydzi. Gospodarzem Konferencji był boss baron Edmond de Rothschild.

Wpływ Rothschildów był tak wielki, że pewien francuski komentator w XIX w. stwierdził: „Istnieje tylko jedna władza w Europie, i to są Rothschildowie”. 

Rothschildowie to jeden z wielkich chazarskich klanów dynastycznych, związanych z masonerią (Iluminatami), mających za cel stworzenie nowego ładu świata. W imię tego szli i idą na każde przestępstwo, łącznie z organizowaniem najbardziej krwawych rewolucji oraz wojen światowych, gdzie głównym celem niezmiennie była Rosja.

Od razu po rewolucji w Rosji, finansowanej przez bankierów chazarskich, Chase Bank Rothschildów i Rockefellerów przejął władzę nad scentralizowanym kapitałem i nad państwem rosyjskim.

Krystian Rakowski (Heim Rejkover), były krwawy dyktator Radzieckiej Ukrainy, osobisty przyjaciel Trockiego, jeden z założycieli komunistycznej Międzynarodówki, członek loży Iluminatów i były radziecki ambasador w Paryżu, podczas przesłuchania w 1938 roku złożył szokujące oświadczenie odnośnie rewolucji i planów Rothschildów. Materiały z przesłuchania Rakowskiego zostały w późniejszym czasie opublikowane w książce „Czerwona symfonia”. Rakowski potwierdził, że Iluminaci-Rothschildowie planowali wykorzystać komunizm dla ustanowienia światowej dyktatury superbogaczy.

Rakowski o Trockim mówi tak:

„Czytaliście biografię Trockiego? Przypomnijcie sobie okres rewolucyjny. Trocki jest jeszcze całkiem młodym człowiekiem; po swojej ucieczce z Syberii pewien czas mieszkał wśród emigrantów w Londynie, Paryżu i Szwajcarii; Lenin, Plechanow, Martow oraz inni przywódcy patrzą na niego tylko jak na obiecującego neofitę. Ale on już ośmiela się podczas pierwszej schizmy być niezależnym, próbując być arbitrem jednoczenia. W 1905 r. kończy 25 lat i wraca do Rosji sam bez partii i bez własnej organizacji…

Trocki jest pierwszą postacią podczas rewolucji w Piotrogrodzie. I faktycznie tak było. Tylko on jeden wychodzi z niej, zyskując wpływy i popularność. Ani Lenin, ani Martow, ani Plechanow nie zdobywają popularności. Oni tylko ją zachowują albo nawet nieco ją tracą. Jak i dlaczego wybija się nieznany Trocki, który jednym ruchem zdobył władzę wyższą od tej, jaką mieli najstarsi i wpływowi rewolucjoniści? Bardzo prosto: ożenił się. Razem z nim przybywa do Rosji jego żona Siedowa. Czy wiecie kto to jest? Jest córką Żywotowskiego, mającego związek z Warburgami, wspólnikami i krewnymi Jacoba Schiffa, tj. tej grupy finansowej, która jak mówiłem finansowała też rewolucję 1905 roku. W tym tkwi przyczyna, dla czego Trocki jednym ruchem staje na czele spisku rewolucyjnego. I tym samym zdobywa klucz do jego prawdziwych personaliów. Przejdźmy do roku 1914. Za plecami ludzi, porywających się na arcyksięcia, stoi Trocki, a to targnięcie się wywołało wojnę w Europie. Czy rzeczywiście wierzycie, że ten zamach i wojna mają przypadkowy charakter…”.

Zgodnie ze słowami Rakowskiego Kiereński został doprowadzony do władzy po to, żeby sprowokować przelew krwi i oddać całkowicie państwo komunistom, co też zrobił. Trocki w ten sposób uzyskuje możność okupowania całego aparatu państwowego. To znaczy, bolszewicy wzięli to, co im wręczyli chazarscy bankierzy. Kiereński, jak twierdzi wtajemniczony w niektóre chazarskie sekrety działacz Rakowski, był współsprawcą Trockiego.

W 1937 roku w USA została napisana i wydana nieduża książka „Trocki i Żydzi a rewolucja rosyjska” {„Trotsky and the Jews be­hind the Russian revolution’’’ wznowienie 1980 r. USA, Christian Defense League. Przekl. John Galepeno. M., 2003). Autor tej książki, Rosjanin, emigrant rosyjski, były komisarz z wojny domowej, pisze tak:

„Imperium Rothschildów, które wchłonęło Anglię oraz Francję, od dawna marzyło o tym, by przyłączyć nieprzebrane bo­gactwa naturalne Rosji. Rząd demokratyczny Kiereńskiego, wspierany przez Rothschilda, stwarzał dogodne warunki dla przewagi syjonistów… Właśnie syjonistyczne ugrupowanie Rothschildów zrzuciło cara w 1917 roku…”.

„Gdyby wojna domowa była wynikiem walki partii politycznych, to szybko by się ona skończyła. I biali, i czerwoni szybko by upadli. To, co się działo faktycznie, była to wojna pomiędzy mafią Rothschilda i mafią Schiffa, które nieprzerwanie stymulowały tę wojnę finansami. To wyjaśnia, dlaczego wojna ojczyźniana tak długo trwała. To wyjaśnia, dlaczego wojna ojczyźniana była o wiele okrutniejsza, niż niedawno zakończona wojna światowa. Tak było dlatego, że w istocie nie była to wojna, lecz ukierunkowane wyniszczenie narodów w celu maksymalnej depopulacji, wyludnienia Rosji. Maksymalna depopulacja otwierała potentatom finansowym drogę do eksploatacji bogactw naturalnych Rosji dla swoich korzyści”.

Nawiasem mówiąc, Chazarowie cały czas pomstowali na Stalina za represje. Oto co mówi Rakowski:

„W ten sposób, po śmierci Lenina, kiedy Trocki został sam na sam ze Stalinem, który rozpoczął gorączkową działalność, już przewidzieliśmy swój krach w Komitecie Centralnym. Musieliśmy w tej sytuacji szybko się przeobrazić, więc postanowiliśmy udawać sprzymierzeńców Stalina, postanowiliśmy stać się stalinowcami, jeszcze większymi niż on sam, zacząć przeginać jego pałkę i tym samym sabotować jego politykę. Całą resztę znacie sami”.

A jakąż to „gorączkową działalność” rozpoczął Stalin, o której powiedział Rakowski? Pierwsze co zrobił Stalin to zwrócił się do wszystkich ludzi pracy całego kraju, by wysyłali do partii przodujących uczciwych ludzi. Gwarantowało to napływ nowych młodych sił. Z ogólnej liczby komunistów – 735 tys. w 1924 r. – 241,5 tys. to byli przedstawiciele tego wezwania. Stalin wysunął jeszcze inne hasło „Jesteśmy rosyjskimi rewolucjonistami”. Zwrócił się do narodu: „Pozostajemy w tyle w stosunku do przodujących krajów o 50 – 100 lat. Powinniśmy tę odległość pokonać w ciągu dziesięciu lat. Albo zrealizujemy to, albo zostaniemy złamani”.

Finansowana przez Rothschildów wojna pod nazwą „rewolucja światowa” Trockiego była kontynuowana poprzez wojnę światową Hitlera. Hitlera też finansowali Rothschildowie. Dokonali oni przestępstw przeciwko swojemu narodowi, złożyli w ofierze życie wielu żydów, żeby wykorzystać to jako pretekst do stworzenia państwa Izrael.

Liczne fakty historyczne świadczą o tym, że wszystkie przewroty oraz wojny, poczynając od końca XVIII w., były inspirowane przez Rothschildów.

1939 rok: Firma I.G. Farben – przodujący wytwórca produktów chemicznych w świecie zaczęła maksymalnie zwiększać swoją produkcję. Praktycznie cała produkcja była wykorzystywana na cele zbrojeniowe Niemiec przed II wojną światową. Firma była pod kontrolą Rothschildów.

Rakowski poświadcza, że te same siły, które wywyższyły i doprowadziły do władzy Trockiego, dały i „Hitlerowi możność triumfu”.

„Oni” w końcu zobaczyli, że Stalin nie może być zrzucony w drodze przewrotu państwowego, więc „Ich” doświadczenie historyczne podyktowało „Im” decyzję „bis” (powtórzenie): zrobić ze Stalinem to, co zrobiono z carem.

(Rakowski często używał zaimka „Oni” oraz odpowiednich jego wariantów w zależności od przypadku – „Im”, „Nimi” itd. W języku masonów tak są oznaczane wyższe hierarchie kulis światowych, których nazwisk przyjęto nie używać bez potrzeby, szczególnie przez samych masonów).

Jak zauważa Rakowski, występowała tu jedna trudność, która wydaje się nam nie do pokonania. W całej Europie nie było państwa-agresora. Ani jedno z nich nie było położone w dogodnym miejscu pod względem geograficznym i nie dysponowało armią dostatecznie dużą, żeby zaatakować Rosję. Jeśli takiego kraju nie było, to „Oni” powinni go stworzyć. Jedynie Niemcy dysponowały odpowiednią ludnością i pozycjami, dogodnymi dla ataku na ZSRR i były zdolne do zadania Stalinowi klęski; można zrozumieć, że Republika Weimarska nie była przewidziana jako agresor ani pod względem politycznym, ani ekonomicznym; na odwrót była ona dogodna dla inwazji. Na horyzoncie głodnych Niemiec zabłysła pędząca gwiazda Hitlera. Para przenikliwych oczu zatrzymała na niej swoją uwagę. Świat stał się świadkiem jego błyskawicznego wywyższenia.

1940 r: Hansjurgen Koehler w swojej książce „Wewnątrz Gestapo” (Hansjurgen Koehler „Inside The Gestapo”) pisze następująco o babce Hitlera Marii Annie Schicklgruber: „Dziewczyna przyjechała do Wiednia do pracy w charakterze służącej i zatrudniła się w willi Rothschildów, nieznanego dziadka Hitlera najprawdopodobniej należy szukać w tej wytwornej willi”. Tę informację potwierdza Walter Langer (Walter Langer „The Mind Of Hitler”), który twierdzi: „Ojciec Adolfa, Alois Hitler był nieprawym synem Anny Marii Schickl­gruber… Anna Maria Schicklgruber mieszkała w Wiedniu w tym czasie, kiedy zaszła w ciążę. Wtedy pracowała jako służąca w domu barona Rothschilda. Gdy tylko fakt jej brzemienności stał się znany gospodarzom, została ona odprawiona z powrotem do domu, gdzie urodził się Alois”.

Rakowski twierdzi, że kiedy w 1929 roku partia narodowosocjalistyczna przeżywała kryzys rozwoju, i nie starczało jej zasobów finansowych, „Oni” wyprawili tam swojego posłańca. Rakowski wymienia jego nazwisko. Był to jeden z Warburgów. W bezpośrednich rozmowach z Hitlerem doszli do porozumienia w sprawie finansowania partii narodowosocjalistycznej i Hitler w ciągu dwu lat dostał miliony dolarów przysłanych z Wall Street i miliony marek od niemieckich finansistów przez Schachta. Utrzymanie SA i SS, a także finansowanie trwających wyborów, które dały Hitlerowi do ręki władzę, odbywały się za dolary i marki przez „Nich” przysłane.

Paradoks polega na tym, że „Oni” walczyli o komunizm w formie państwa globalnego. Stalin zaś, w przeciwieństwie do „Nich”, ukazał się jako nacjonalista i mąż stanu. Rakowski potwierdził, że Stalin faktycznie nie był komunistą. Zgodnie z przekonaniem Rakowskiego „Stalin nie był zdolny do wcielenia w życie ani jednej teorii marksistowskiej”. Stalin tylko nazywał siebie komunistą, ale nie był nim ani z uwagi na ideologię, ani z uwagi na praktykę. Obiektywnie stał on na stanowisku imperialnym i dlatego był dla „Nich” porównywalny z carem. Hitler walczył z absolutnym carem „Kobą I”, więc dlatego obiektywnie Hitler był rewolucjonistą-komunistą, którego „Oni” właśnie doprowadzili do władzy dla walki przeciwko naszej państwowości.

Po wojnie, w 1948 r. prezydent Harry Truman pod naciskiem Rothschildów uznaje państwo Izrael. Za to „Oni” dali mu na kampanię wyborczą 2 min dolarów amerykańskich. „Oni” ogłosili, że Izrael jest pierwszym państwem żydowskim w Palestynie, i w ciągu pół godziny prezydent Truman podał do wiadomości, że Stany Zjednoczone to pierwsze obce państwo, które uznało Izrael. Została pokazana flaga państwa Izrael. Emblemat na fladze stanowił symbol Rothschildów – gwiazda sześcioramienna. Symbol ten oburzył wielu żydów, którzy uważali, że symbolem powinien być starszy symbol żydowski – Menora. Twierdzono również, że tak zwana gwiazda Dawida nawet nie jest symbolem żydowskim.

4 czerwca 1963 r. prezydent John Kennedy podpisuje Dekret 11110, który zwracał rządowi USA prawo do emisji pieniędzy, z pominięciem należącego do Rothschildów Federalnego Systemu Rezerw. Nie minęło 6 miesięcy, jak 22 listopada prezydent Kennedy został zamordowany, według opinii większości, przez Rothschildów, z tej samej przyczyny, z której „Oni” zabili w roku 1865 prezydenta Lincolna. Chciał on emitować pieniądze amerykańskie dla dobra narodu amerykańskiego, a nie dla wzbogacenia się grupki cudzoziemców, zajmujących się grabieżą i wzniecaniem wojny. Dekret 11110 został zniesiony przez prezydenta Lyndona Johnsona tego samego dnia, kiedy był zamordowany prezydent Kennedy.

Kontynuujmy chronologię klanu Rothschildów. W 1980 rozpoczyna się takie zjawisko globalne, jak prywatyzacja. Od samego początku stoją za tym Rothschildowie, żeby przechwycić kontrolę nad wszystkimi aktywami państwowymi na całym świecie.

1987 rok: Edmond de Rothschild tworzy Ogólnoświatowy Bank ( World Conservation Bank), którego działalność jest skierowana na to, żeby przerzucać długi państw Trzeciego Świata na tenże bank, a w charakterze spłaty długów otrzymywać od tych państw ziemię, to znaczy ich terytorium.

1995 rok: ekspert w dziedzinie energii atomowej Kitty Little twierdzi, że Rothschildowie obecnie kontrolują 80% światowych zapasów uranu, co czyni ich monopolistami w sferze energii jądrowej.

Pod koniec roku 1998 we Frankfurcie, w mieście, z którego wywodzi się klan Rothschildów, powstaje Europejski Bank Centralny.

Rothschildowie stali na czele geopolitycznego spisku przeciwko ZSRR w 1991 roku. Ówczesny radziecki premier Walentin Pawłów wiosną 1991 roku powiedział o tym publicznie.

Do końca lat 80. „piąta kolumna” już niczego się nie bała i całkiem jawnie prywatyzowała kraj. Gorbaczow usankcjonował utworzenie w Moskwie potężnego międzynarodowego komercyjnego „Banku Publicznego Finansowania i Kredytowania Programów Narodowych (EHII)”. Głównymi jego akcjonariuszami powinny być: bank szwajcarski Rothschildów, Banque Privee Edmond de Rothschild S.A., a także największe amerykańskie korporacje finansowe Morganów i Rockefellerów. Rothschildowie zażądali od Komisji ds. Badania Sił Naturalnych i Zasobów AN ZSRR przeprowadzenia totalnej inwentaryzacji wszystkich zasobów kontynentalnych. I wtedy KGB wyjawiło, że szefowie wielu wspólnych przedsiębiorstw, włączonych do tworzenia Banku Publicznego Finansowania i Kredytowania Programów Narodowych, są powiązani z mafią międzynarodową! Oprócz tego było wiadomo, że strumień narkodolarów z syndykatu narkotykowego płynął do Szwajcarii. I znaczna część tych środków trafiała do banków Rothschildów.

„Pranie” pieniędzy odbywało się pod kontrolą Izraela. Bracia bankierzy Guy i David de Rothschildowie dokonywali wpłat na korzyść Izraela za pośrednictwem największej organizacji syjonistycznej Francji – Połączony Socjalny Fundusz Żydowski, którego prezesem i skarbnikiem byli oni.

Dojrzewający skandal został stłumiony i zapadła decyzja, żeby narkodolary przeznaczyć na radziecką pieriestrojkę. Podczas przeprowadzania tego na szeroką skalę przedsięwzięcia znaleźli się w niebezpieczeństwie poważni urzędnicy państwowi. Wtedy ostatecznie i jawnie podjęto kurs na zlikwidowanie ZSRR.

Nawiasem mówiąc, Michaił Chodorkowski „bez dozoru” przekazał swoje akcje (53%) lordowi Jacobowi Rothschildowi… To znaczy, że Chodorkowski był zaledwie nominalnym właścicielem JUKOSU.

Na czele światowego rządu niewidzialnej Chazarii stoją właśnie oni – dynastia Rothschildów. Są oni nosicielami chazarskiej dominującej cechy – żądzy walki i zabijania. Chrystus piętnował tę pasję duchowych liderów powstającej już wtedy religii Antychrysta: „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa” (Ewangelia według Św. Jana, 8,44).

Zorganizowana przez Rothschildów i rząd światowy pierwsza wojna światowa doprowadziła do 10 min zabitych i 20 mln rannych. Rewolucja w Rosji dodatkowo kosztowała życie 30 mln. To tylko w okresie pięcioletniego rządu Trockiego i Lenina, to znaczy do 1924 roku.

Pierwsza wojna światowa Édouardowi Rothschildowi oraz chazarskiemu rządowi światowemu przyniosła ponad 100 mld dolarów, I potem chcieli to powtórzyć, więc doprowadzili Hitlera do władzy i urządzili drugą wojnę światową, która kosztowała setki milionów zabitych.

Te obie wojny światowe były ukierunkowane głównie na osiągnięcie celów religijnych. W wyniku pierwszej wojny światowej została zlikwidowana monarchiczna państwowość prawosławna i car rosyjski, który był przeciwny utworzeniu państwa syjonistycznego w Palestynie. W wyniku drugiej wojny światowej to państwo, powstałe na podwalinach nie etnicznych, lecz tożsamości religijnej Chazarów i ich przywódcy duchowego pokolenia Dana, mimo j wszystko zostało utworzone.

Obecnie Rothschildowie oraz inni bankierzy zorganizowali kryzys finansowy i zapisali w swoich planach Trzecią Wojnę Światową, która winna zlikwidować tradycyjną państwowość narodową, w wyniku jakiejkolwiek prowokacji zniszczyć meczet Al-Aksa, zbudować Trzecią Świątynię i, wyczerpawszy ludzkość wojną doszczętnie, na szczątkach państwowości narodowej utworzyć Globalny Kaganat, doprowadzić Antychrysta do władzy, przedstawiwszy go jako „najważniejszego anioła pokoju” i króla wszystkich narodów.

Do najwyższych urzędników armii Antychrysta przede wszystkim należą potentaci finansowi Rothschildowie ze swoim sztabem w Londynie – założyciele i inicjatorzy ogólnoświatowej organizacji Chazarów syjonistów, opętanych żądzą globalnego panowania i bogactwa oraz zdolnych w imię tego do każdego przestępstwa.

Heinrich Heine powiedział: „Pieniądz to bóg naszych czasów, a Rothschild ich prorok”.

Kluczową rolę w organizowaniu globalnego rozkładu odgrywają Rothschildowie i ich agenci Rockefellerowie, którzy w charakterze broni niszczącej gospodarkę użyli Federalnego Systemu Rezerw.

Wiadomo, że ideologiem prawa o federalnym systemie rezerw w USA był mianowicie baron Alfred Rothschild z Londynu.

Andrews Hitchcock („History of the Money Changers”, 2006) i Eustace Mullins (“Secrets of the Federal Reserve”, 1991) ukazują, że Federalny Bank Rezerw jest absolutnym liderem finansów światowych i jest współuczestnikiem organizowania przestępstw na skalę światową, włączając rewolucje i wojny. Hitchcock podkreśla, że „najważniejszym celem Federalnego Systemu Rezerw jest budowa państwa światowego, korporacyjnego Nowego Porządku Świata”. I to jest właśnie celem Niewidzialnej Chazarii.

Przypomnę słowa Nathana Rothschilda: „Nieważne jaka marionetka siedzi na tronie w Imperium Brytyjskim. Osoba, która kontroluje emisję pieniędzy w Brytanii, kontroluje Imperium Brytyjskie, kontroluje więc emisję pieniędzy w Brytanii”.

Obecnie Rothschildowie kontrolują pieniądze w USA i dlatego kontrolują ten kraj.

W 1787 roku Thomas Jefferson powiedział: „Jeśli naród amerykański kiedykolwiek zdecyduje się na kontrolę emisji ich pieniędzy początkowo poprzez inflację, a potem poprzez deflację, banki oraz korporacje, które wyrosną wokół nich, będą pozbawiać naród wszystkiej własności do tej pory, dopóki ich dzieci nie obudzą się bezdomne na kontynencie, podbitym przez ich ojców”. Dokładnie tak, jakby to było powiedziane dopiero wczoraj.

W 1907 roku bankierzy postanowili dopiąć właśnie tego. Roth­s...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin