Mieczysław B.B. Biskupski
nie był jednak sam - kilku aktorów wielokrotnie występowało jako Włosi: na przykład Harry Semels, który grywał też od czasu do czasu Żydów, albo J. Carrol Naish, który tylko w latach trzydziestych zagrał co najmniej siedem ról Włochów30. Nie powinniśmy zapominać, że jeden z braci Marx, Chico, występował jako Włoch w komediach, które on i jego bracia kręcili w latach trzydziestych. Pozytywne, choć drugoplanowe role Włochów, często z silnym akcentem i obfitą gestykulacją, były więc powszechne w przedwojennym Hollywood31.
Negatywne postacie Włochów pojawiły się w paru filmach po pierwszej wojnie światowej32, ale z drugiej strony Song of the City (1937) osadzono ws'ród przychylnie przedstawionej włoskiej społeczności San Francisco. Winterset (1936) również skupia się na Włochach w Ameryce, choć jest nieco bardziej mroczny. Główni bohaterowie są Włochami w The Bride Wore Red (1938), Love, Live and Laugh (1929), A Lady to Love (1930), Street Scene (1931) i Kid Galahad (1937). W tym ostatnim jest nawet długa scena, w której bohaterowie rozmawiają po włosku. Podobnej tematyki, włoskich bokserów, dotyczą fabuły Golden Boy (1939) i East of the River (1940), w którym pojawiło się bardzo wiele postaci mających prawdopodobnie przedstawiać Włochów33. They Knew What They Wanted (1940) to poruszający portret
30 Filmy z lat trzydziestych, w których Naish bez wątpienia gra Włocha, toThe Mouthpiece (1932), No Other Woman (1933), Upperworld (1934), Girlin Danger (1934), The Return of Jimmy Valentine (1936), Song of the City(1937) i We WhoAreAbout to Die (1937).
31 Przed falą filmów gangsterskich Włochów kojarzono z „romantycznymdomatorstwem". Edward G. Robinson w Little Ceasar wystąpił co prawda jako nikczemny morderca, ale wczes'niej był włoskim uwodzicielemw Lady to Love z lat trzydziestych.
32 Wśród nich znaleźli się anarchista z Dangerous Hours z 1919 roku i nie-przyjemny typ z Manhandled z 1924 roku.
33 Warner Brothers nieroztropnie postanowiło obsadzić Johna Garfieldai Williama Lundigana jako braci Włochów w East of the River.
60
Polska obecność w amerykańskim kinie przed rokiem 1939
szlachetnego włoskiego farmera (Charles Laughton, być może dziwnie obsadzony) w Kalifornii34. Akcja The Florentine Dagger (1938) dzieje się, jak wskazuje tytuł, we Florencji. We Włoszech osadzono także między innymi The White Sister (1923, remake w 1933) i The Wages of Virtue (1924).
Poza tym główni bohaterowie narodowos'ci włoskiej, co prawda negatywni, pojawiali się w serii filmów gangsterskich, dzięki którym Włosi w latach trzydziestych zaczęli regularnie występować w Hollywood. Jednak nawet filmy o włoskich gangsterach pokazywały na ogół także innych, bardziej godnych podziwu Włochów, a nawet przedstawiały gangsterów jako „w gruncie rzeczy przyzwoitych ludzi, wybierających działalność przestępczą z rozpaczy spowodowanej oczywistymi przeszkodami na legalnej drodze do sukcesu". Postacie Włochów, w przeciwieństwie do Irlandczyków i Żydów, nie zawsze były pozytywne, ale stanowiły widoczną część amerykańskiej sceny.
Tak więc publiczność przyzwyczaiła się do pojawiających się tu i ówdzie postaci z określoną przynależnością narodową. Nawet jednak w filmach, które z oczywistych powodów próbowały podkreślać zróżnicowanie etniczne Ameryki, rzuca się w oczy brak Polaków. Jest na to wiele przykładów. W komedii Warner Brothers A Slight Case of Murder (1938) na pierwszym planie występują niecny (choć dający się lubić) włoski gangster Marco i jego poplecznik Giuseppe, którym towarzyszą postacie
o nazwiskach Rosenbloom i Cohen, ale też Gallagher i Ryan. Zakrawa na ironię, że epizodyczną rolę w tym filmie zagrała PolkaCarole Landis, lecz jej postać znana jest tylko jako „blondynka"
i nie ma zaznaczonej narodowości. W I Hate Women (1934)mało znanej wytwórni Goldsmith Productions główny bohater
34 Księdzem jest w tym filmie oczywiście Irlandczyk, grany przez Irlandczyka Williama Gargana, który w swej drugiej karierze zwykle grał postaci tej narodowości.
61
radar6